Mumya 1

"Antik M&#x;s&#x;r'&#x; ezberlesen de bir işe yaramaz güzelim. &#x;nsanlar, ne kadar zeki olduğuna değil ne kadar güzel olduğuna bak&#x;yorlar."

Gözlerimi devirerek Ekin'in gösterişli k&#x;yafetlerine ve yolda görsem tan&#x;yamayacağ&#x;m makyajl&#x; yüzüne bakt&#x;m.

"Kimse için kendimi değiştirecek değilim," dedim kemik gözlüklerimi burnumun üstünde tutmaya çal&#x;şarak.
"Hem sen neden haz&#x;rland&#x;n ki? 2. Hapofis döneminden kalma mumyalar&#x;n temizlenmesi gerekiyor."

Göz makyaj&#x;n&#x; tazelemek için üzerinde dokunma yazan bir lahitin minik aynams&#x; bölümünü kullan&#x;yordu. Yüzünü iyi göremediği için bir anda dokunma yaz&#x;s&#x;na ald&#x;rmadan aynay&#x; hafif yerinden oynatt&#x;.

"Ne yap&#x;yorsun?"

Bağ&#x;rarak yan&#x;na yaklaşt&#x;ğ&#x;mda umursamazca omuzlar&#x;n&#x; silkeledi.

"Korkma k&#x;z&#x;m ya. Sen hâlâ şu bez parçalar&#x;ndan korkuyor musun Heves? Mumya ürküntüsü sadece filmlerde k&#x;z&#x;m, akl&#x;ndan ç&#x;karma bunu."

Ekin böyle pervas&#x;zca konuşurken lahiti inceledim. Herhangi bir değişiklik var m&#x; yok mu çözmeye çal&#x;şt&#x;m.

"Olsun sen yine de dokunma bir kere daha. Bu lahitin lanetli olduğunu bilmiyor musun?"

"Lanet derken?" dedi umursamaz ses tonu devam ederken.
"Ne olacakm&#x;ş? Bu bez parças&#x; binlerce y&#x;l önce hapsedildiği mezar&#x;ndan ç&#x;k&#x;p bizi b*k böceklerine yem mi yapacak?"

"Hey! Şu böceklerin Latince ismini söylesene! Böyle aç&#x;kça söyleyince şey oluyor."

"Ney oluyor?" diye sordu lahite dayan&#x;p bana doğru eğilerek.

"Dokunma dokunma!" diye bağ&#x;rd&#x;m.
"Git art&#x;k nereye gidiyorsan da!"

Beni iyice g&#x;c&#x;k etmek ad&#x;na lahite iki kere vurdu. Üçüncüsündeyse tüm parmaklar&#x;n&#x; s&#x;ras&#x;yla t&#x;klatarak hafif bir melodi oluşturdu.

Lahitin olduğu yerden onu kovarcas&#x;na uzaklaşt&#x;r&#x;rken nöbet s&#x;ras&#x;n&#x;n normalde Ekin'de olduğu geldi akl&#x;ma. Ama her zamanki gibi bana y&#x;kacakt&#x; anlaş&#x;lan. Dün müzede geniş çapl&#x; bir temizlik yapt&#x;ğ&#x;m&#x;z için Allah'tan fazla işim yoktu. Hapofis dönemindeki mumyalar&#x; temizler eve giderdim ben de.

Ekin'i geçirdikten sonra elime bir toz bezi ald&#x;m. Mikrop kapmamak ad&#x;na da eldivenlerimi giydikten sonra Hapofis mumyalar&#x;n&#x;n olduğu yere doğru yürüyordum ki lanetli mumyan&#x;n olduğu yerde bir ses oldu sanki.

Minik bir k&#x;z çocuğuyken evim bildiğim müzede korkacak değildim. Lanetli mumya dediğimiz ve dokunan kişiye kötü şeylerin musallat olacağ&#x; vaadedilen lahitin önüne geldiğimde kulağ&#x;m&#x; yaklaşt&#x;rd&#x;m. Ç&#x;t ç&#x;km&#x;yordu.

Elbette yanl&#x;ş duymuştum.

Ekin kadar aç&#x;k olmasam da bu bez parçalar&#x;n&#x;n etrafa mikrop yaymaktan başka zararlar&#x; yoktu. Üzerinde yazan dokunma yaz&#x;s&#x; da sadece fazladan ilgi çekmek içindi işte. Türkiye'de M&#x;s&#x;r mitolojisine ilgi duyan bir avuç insan&#x; elimizde tutmak için fazladan eklenen bir abart&#x; kelimesiydi.

Umduğunu bulamayan bir kedi misali arkam&#x; dönmek üzereyken lahitin içinden biri vurdu sanki.

Ses ile gözlerim sonuna kadar aç&#x;l&#x;rken tüylerimin diken diken olduğuna yemin edebilirdim.

H&#x;zla geriye döndüğümde ikinci defa vuruldu ve ayn&#x; anda elimdeki bez düştü.

Nefes almay&#x; bile ak&#x;l edemediğim o anda t&#x;pk&#x; Ekin'in yapt&#x;ğ&#x; tüm parmaklar&#x; kullan&#x;larak yap&#x;lan melodiye benzer bir ses ç&#x;kt&#x;. Ekin'i taklit etmişti.

Dehşetle gelen seslere kulak kesilmişken dokunma yaz&#x;s&#x;na itaat etme dürtüsü tamamen silindi akl&#x;mdan.

Lahitin kapağ&#x;na yavaşça dokundum ve o soğuk metalik pürüzünü hissettim.
Birkaç saniye dokunma işlemim devam ederken hafifçe vurdum.

Tak!

&#x;ki saniye geçti geçmedi karş&#x;l&#x;k geldi.

Tak!

&#x;stemsiz bir ç&#x;ğl&#x;k peyda oldu ağz&#x;mdan. Akl&#x;m&#x;n bana oynad&#x;ğ&#x; bir oyun olmal&#x;yd&#x;. Başka türlüsü mümkün değildi.

Cesarete gelerek iki kere vurdum.

Tak! Tak!

Bu sefer iki saniye geçmeden karş&#x;l&#x;k geldi.

Tak! Tak!

Gözlerim yuvalar&#x;ndan ç&#x;kacakm&#x;ş gibi sonuna kadar aç&#x;ld&#x;ğ&#x; anda korkunun ecele faydas&#x;n&#x;n olmad&#x;ğ&#x;n&#x; anlad&#x;m ve şimşek gibi bir h&#x;z ve deli cesaretiyle lahitin kapağ&#x;n&#x; açt&#x;m.

Ne bekliyordum ki? Hemen lanetlenmeyi mi?

Kurumuş kemiklerden oluşan bezle sar&#x;lm&#x;ş bir ceset öylece duruyordu. Kuru kafas&#x; s&#x;r&#x;t&#x;rcas&#x;na bana bakarken dişlerine odakland&#x;m.

Allah'&#x;m akl&#x;m&#x; kaç&#x;r&#x;yorum galiba.

Kaç dişinin olduğunu saymaya başlad&#x;ğ&#x;m o anda ağz&#x; hareketlendi.

"Selam Heves!"