Türkiyenin En Iyi Astroloğu

NEFES

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Size nefesin ne olduğunu öğretecek değilim. Kuşkusuz ne kadar önemli olduğunu biliyorsunuz. İlk nefesimizle doğuyoruz, ölürken son nefesimizi veriyoruz. Benim ailem bunu yakın bir geçmişte yaşantıladı. Babam son zamanlarını yatakta geçirdi. Annem bir öğlen banyodan çıkıp babamın yanına gitmeye yeltendiğinde bir hık sesi duymuş. Bu babamın son nefesi olmuş. Bu esnada haritamda babamı temsil eden Jüpiter düştüğü Oğlak burcunda, Satürn’ün yöneticiliği altında, Güney Ay Düğümüyle kavuşum yapıyordu.

Babamın hastalığı esnasında çok küçük yaşlardan beri içtiğim sigarayı iyice arttırmıştım. Artık günde 3 paket sigara alır olmuştum. Tabii bu durum giderek nefes almamı zorlaştırmaya başladı. İki adımda nefes nefese kalıyordum. Şubat ayının ortasında aniden hastalandım. Ateşim yükseldi. Öksürük flan derken, 50 yıllık dostuma veda ettim, sigarayı bıraktım. Bu şekilde hastalandığımda akciğerleri temsil eden Jüpiter düştüğü Oğlak burcunda, Mars ile Pluto-Satürn ikilisi arasında kuşatılmış, engellenmiş durumdaydı.

Jüpiter yönettiği Yay burcundaki gücünü 2 Aralık’ta Oğlak burcuna düşerek kaybetti. Kısa bir süre sonra Covid resmi olarak açıklandı. O esnada Satürn ile Pluto Oğlak burcunda kavuşum yapıyordu. Satürn yönettiği Oğlak burcunda bütün gücüyle (Pluto) akçiğerleri temsil eden Jüpiter’i sıkıştırmaya başlamıştı. Zaten Covid da solunumla, akciğerlerle ilgili bir hastalıktı.

Ocak ayında Jüpiter Satürn-Pluto ikilisi ile Yay’daki Mars arasında kuşatılmaya başlandı. Yay’ı yönettiği için sanki durum o kadar kötü değilmiş gibi görünebilirdi, ama Şubat ortasında Mars yüceldiği Oğlak burcuna girdiğinde akciğerler (Jüpiter) bu uğursuz ve güçlü gezegenler (Satürn-Mars) arasında fena sıkıştı. Bunu karantinalar, sokağa çıkma yasakları, hayatın yavaş yavaş kapanması izledi. Bu yazının yazıldığı Mayıs’ın son günü biz hâlâ evdeyiz, yavaş yavaş evden çıkmaya hazırlanıyoruz. Bu defa Jüpiter Satürn ile Pluto tarafından kuşatılmış durumda. Satürn Kova burcundan Oğlak’taki Jüpiter’e doğru geri gidiyor, ancak Jüpiter de Satürn’den kısa süre sonra geri gitmeye başladığı için Jüpiter’i yakalayamayacak. Jüpiter geri giderken Pluto ile karşılaşarak bazı sorunlara işaret edecek, ancak Temmuz başında bu iki zorlu gezegenin (Satürn-Pluto) kuşatması dışına çıkacak, Satürn de bu esnada Oğlak burcuna geri dönmüş olacak. Jüpiter’in kuşatma dışına çıkışı ciğerlerin birazcık nefes alması olarak düşünülebilir. Yine de halen Oğlak’ta Satürn tarafından yönetildiğini unutmamak gerekir.

Jüpiter Eylül ayında durarak Satürn’e doğru ilerlemeye başlayacak ve Aralık ortasında onunla Oğlak’ın son derecesinde buluşarak birlikte Kova burcuna girecekler. Satürn Kova burcunu da yönettiği için ciğerler hâlâ sıkışık, ama Satürn’ün zararı sıcak ve nemli Kova burcunda azaldığı için nisbeten daha rahat olabilir.

Peki ciğerler ne zaman şöyle güzel bir nefes alabilir? yılının Mayıs ayında Jüpiter, yönettiği Balık burcuna girerek genişleyecek. Sonra Kova’ya geri dönecek ve ’nin başında Satürn’ün egemenliğinden kurtularak tamamen Balık’a yerleşecek.

Daraltan enerjisiyle Satürn, genişleten enerjisiyle Jüpiter birbirlerine zıt, ancak birbirlerini tamamlayan prensipleri simgelerler. Jüpiter’in genişleten, yayılan prensibi olmadan Satürn aşırı kasılarak buz ya da beton kesilebilir. Satürn’ün daraltan, kasılan prensibi olmadan Jüpiter aşırı büyüyüp yayılabilir. Bu ikisinin genişleyip daralma ritmini en bariz nefeste görürüz. Nefes alınca ciğerler büyür, verince küçülür. Doğru ritimde nefes almanın fiziksel sağlığa yararı aşikar. 

Öte yandan tasavvuf geleneğinde bu genişleyip daralmanın, kendini gerçekleştirme sürecindeki psikolojik ve ruhsal anlamı da çok önemli. Kısaca tasavvuf ehlinin yolu nefsini temizleyip, ruhunu arıtıp, olgunluk ve kemale erme yoludur. Bu bir başka ifade ile, kendini keşfetme ve gerçekleştirme yoludur. Bu yolculuk esnasında yolcu çeşitli hallerden geçer. Bunlardan ikisi bast ve kabz halleridir.  Bast büyümek, genişlemek, neşelenmektir. Kabz ise baskıdır, ruhun sıkıştırılması, karanlık ve yalnızlık çölüdür. Bast Jüpiter’e, kabz Satürn’e özgüdür ve yolcunun olgunlaşması için gereklidir. Bu ikisinin kıvamında olması, vaktinde yeterince açılması ve vaktinde yeterince kapanması ilahi nefesin hissedilip, ne için dünyaya geldiysen ona uygun formu kabul edebilmek için gereklidir. Ancak o zaman anın ruhunu hissederek hayırlı işler yapabilirsin. Kendini bir kenara bırakıp, insanlık için kolları sıvayabilirsin.

Biraz daha sabırla olgunlaşmaya doğru

​

Barış İlhan,

Tarih boyunca astrolojiye gönül vermiş ve önemli çalışmalar yapmış astrologları derledik. İşte o isimler

Ali Bin Rıdvan: Mısırlı astrolog ve doktor. Hayatını astroloji, astronomi ve tıp bilimine adamıştır. 15 yaşında tıp eğitimine başlayıp doktor oluyor. Mısırdaki doktorların başına geçiyor. Orta Çağ’da dört dünya alimi arasında ismi geçer. yılında süpernova gözlemiyle ünlüdür. En hatasız yorum ondan gelmiştir. Eserleri ise; Doğumların Deveranı ( yılında Venedik’te basılmıştır), Zodyağın 12 Burcundaki Kuyrukluyıldızların anlamları üzerine inceleme ( yılında Nürnberg’de basılmıştır).

Antoninus Pius: Roma İmparatorluğu onun döneminde en uzun barış dönemini yaşamış. Antoninus astrolog Hadiran tarafından evlat edinilmiş, güçlü doğum haritası etkisi nedeni ile de bir sonraki imparator olarak ilan edilmiş. Astroloji bilgisi üvey babası Hadiran tarafından gelmektedir. En önemli özelliği ise 12 burçluk Zodyağı seri olarak paralar üzerine bastıran ilk imparator.

Aristoteles: Tarihin en tanınmış filozoflarındandır. Mantık, doğa bilimleri, metafizik, etik, retorik konularına ilişkin yüzlerce yazısı vardır. Astroloji ile ilgili kısmı ise elementler öğretisidir. Elementler Aristo tarafından genişletilmiş ve detaylandırılmıştır. Dört element, dört temel kalite ile eşleştirilmiş ve ortaya sıcak, soğuk, nemli ve kuru kaliteler ortaya çıkmıştır. Dört element astrolojinin temelidir. Dört element, Dört iklim, dört yaşam çağı, dört vücut sıvısı ortaya çıkmıştır. Bunlar varlıların temel karakterleri, mizaçları, eğilimleri, hastalıkların belirlenmesinde rol oynar.

Battani: Harran doğumlu matematikçi, astrolog ve astronom. İslam dünyasının en önemli astrologlarından biridir. Güneş ve Ay’a ilişkin en doğru gözlemlemeleri yapması ile ünlenmiştir. En önemli eseri Kitab al-Zij’dir. Bu kitap gök kürenin burçlara ve derecelere ayrılmasının anlatımı ile başlamaktadır. Sonrasında Güneş/Ay ve beş gezegenin hareketleri üzerine incelemeleri bulunmaktadır. Kitabın bir bölümünde o döneme ait astrolojinin sorunları üzerinedir.

Berossus: M.Ö yıllarda doğduğu varsayılmaktadır. Kos Adası'nda astroloji okulunu kurarak Yunan Astrolojisi'nin kurucusu kabul edilmektedir. Babil hikayeleri isminde üç bölümden oluşan bir kitap yazmıştır. Kehanetlerinin doğruluğu sebebi ile onuruna dili altından yapılmış bir heykel dikilmiştir Atina’da. Astrolojide özellikle açılar öğretisini Helenistik dünyaya önemli rol oynamıştır. Dünyanın sonunun geleceği zamanı gezegensel döngüleri hesaplayarak bulmaya çalışmıştır.

Cardanus: yılında dünyaya gelen Cardanus; İtalyan Rönesans matematikçi, doktor, astrolog ve filozoftur. yılında İsa’nın doğum haritasını hesaplayıp yayınladığı için yılında engizisyon tarafından tutuklanmış, üç ay hapis yattıktan sonra para cezasına çevrilerek serbest bırakılmıştır. üzerinde kitap yazmış. Astroloji ve rüya yorumları ile yoğun bir şekilde ilgilenmiş ve insanların doğum haritalarını çıkartarak yorumlamıştır. Özellikle Metoposkopi'nin mucidi sayılmaktadır. Alın çizgileri ve bu çizgilerin ilişkili olduğu gezegenler hakkında çalışmalar yapmıştır. Önsezi, rüya, astroloji üzerine bir çok çalışması bulunmaktadır. Bir astroloğun başarılı olması için gerekli dokuz şarttan bahseden bir listesi bulunmaktadır.

Uluğ Bey: En önemli İslam astrologlarından biridir. Sultan olmasının yanı sıra, astronom, matematikçi ve bir müneccimdi. 'de bir rasathane inşaa etti. İlime ve özellikle astronomiye büyük önem verdi. Rasathanesinde bir çok öğenci yetişti. En büyük kehaneti; oğlu tarafından öldürüleceğini söylemesiydi. Nitekim de öyle oldu. Oğlu Abdullatif babasını öldürdü.

Abraham Zacuto: İlk demir usturlabı yapan kişidir. Kabalayla yakından ilgilenmiş ve mesihin geliş tarihi konusunda çalışmalar yapmıştır. Döneminin en ünlü gök bilimci ve matematikçilerindendi. “Büyük derleme” eseri denizciler için rehber bir kitap olmuştur. Söylentilere göre Kristof Kolomb onun kitabı sayesinde Jameika'yı bulmuştu.

Johannes Kepler: Tycho Brahe’nin yardımcısıydı. Brahe'nin ölümünden sonra Danimarka Kralı'nın kurdurduğu gözlem evinin başına geçirildi. Üçüncü yasa olarak anılan teoriyi keşfetti. 1. yasası: Bütün gezegenler, odaklarından birinde Güneş'in bulunduğu elips biçimli yörüngeler üzerinde hareket eder. 2. yasası: Bir gezegeni Güneş'e bağlayan doğru parçası eşit zaman aralıklarında eşit alanlar tarar. 3. yasası: Gezengenlerin dolanım sürelerinin karesi ile Güneş'e olan uzaklıklarının küpünün oranı tüm gezegenler için aynıdır. Kepler; doğum haritasına bakarakda para kazanır. Bazı yıldız haritalarını da siyasal karışıklığa sebep olmaması için değiştirdiği iddiası da bulunmaktadır.

John Dee: İngiltere Kraliçesi funduszeue.infoeth’in astroloğu. Tudor hanedanının bilge adamı. Astrolog olmasının yanı sıra hem kimyager hem matematikçi idi. Ökültizm üzerine bir çok çalışma ve inceleme yaptı. Matematik ve büyünün birbirinden ayrılmaz bir ikili olduğunu savunan Dee; ruhlarla da temas halindeydi.

Anaksimandros: İyonlu bir filozoftur. Thales'in öğrencisidir. Aynı zamanda tarihsel kaynaklara göre öğretilerini kaleme almış ilk filozoftur ve eseri Grek dilinde düz yazı olarak kaleme alınmış ilk kitaptır. O hem bir doğa filozofu hem de bir doğa araştırıcısıdır. Her iki alanda da çığır açmıştır. Bilime önderlik yapan ve evrene farklı gözle bakıp inceleyen ilk kişidir. Birçok kişi tarafından astronominin kurucusu sayılır ve ilk kezkozmoloji ya da dünya üzerinde sistematik felsefe görüşü geliştiren filozoftur. Felsefeye ‘arkhe’ terimini de ilk o getirmiştir.

Pythagoras - Pisagor: Gezegenlerin dönerken çıkardıkları sesleri işittiğini söyledikten sonra mûsikî ilminin öncülüğünü yapan Pythagoras, tasavvuf literatüründe de sıkça anılmaktadır. Bu teori, zaman zaman mûsikî ile astroloji arasında ilişkiler kurulmasına da sebep olmuştur. Risâle-i Mimâriyye'de mûsikî-astroloji ilişkisine ışık tutacak nitelikte, şu bilgiler mevcuttur: (…) Makamlar da onikidir. Sekizinci göğün oniki burcu olduğundan, makamları oniki kısım üzere koymuşlardı. Oniki burç dedikleri; kuzu, boğa, ikizler, yengeç, arslan, başak, terazi, akrep, yay, oğlak, kova, balık. Oniki makam dedikleri; Rast, Isfahan, Irak, Zirifkend, Büzürk, Zengüle, Rühavî, Hüseynî, Hicâz, Bûselik, Nevâ ve Uşşak''tır. Bundan başka dört unsur vardır ki "anâsır" dedikleri ateş, hava, su, toprak. Şube de dörttür. Şubeyi dört unsura göre koymuşlardır. Yegâh, Dügâh, Segâh, Çargâh. En aşağı mertebe Yegâh''tır, yukarı mertebe ise Çargâh. Dügâh ve Segâh, bu ikisinin arasındadır. Ve gezegenler de yedidir. Zuhâl, Müşteri, Merih, Şems, Zühre, Utarit, Kamer. Vâze de yedidir. Zira âvâzeyi yedi gezegene göre koymuşlardır. Yedi âvâze dedikleri ise; nevruz, selmek, şehnaz, mâye, gerdaniye, hicaz ve geveşttir. 

Cladius Ptolemy: (1. yüzyıl) Genellikle klasik dönemin en önemli astronomu, coğrafyacısı ve astroloğu kabul edilir. “Syntaxis (Almagest)” eseri Yunan Astronomisi’nin detaylı bir özetidir. Kullanışlı tabloları,astronomik hesaplamaların standardı haline gelmiştir. Coğrafya çalışmaları ise mükemmel bir Atlas-Gazeteer oluşturmaktadır ve bu alanda klasik dönemlerden günümüze kadar bozulmadan ulaşmayı başarmış tek eserdir. Astroloji hakkındaki kitabı “Tetrabiblos” ise hatalı biçimde çoğu modern astrolog tarafından astrolojinin nihai kaynak kitabı olarak değerlendirilmiştir.

Julius Firmicus Maternus: (yaklaşık ) Sicilya’da doğmuş, senatörler sınıfına mensup Romalı bir avukat ve amatör bir astrologdur. Erken dönem Yunan yazarlarının birçok çalışmasını Latince’ye çevirmiştir (“Mathesis” metninin neredeyse %90’ı günümüze ulaşmayı başarmıştır). Derlemelerinin tarihi hala tartışma konusudur. 

Ebu Ma’şar:  () Arap astrologlar arasında en etkilisi, Batı’da Albumasar olarak bilinen, Cafer İbni Muhammet Ebu Ma’şer el-Balki’dir. Kariyerine, Hz. Muhammed’in hadisleri ya da gelenekleri üzerine eğitim alan bir öğrenci olarak başlamış; fakat otuzlu ya da kırklı yaşlarında, bu alandan ziyade, astrolojiye yoğunlaşmıştır. O zamandan itibaren, sadece astroloji üzerine önde gelen otorite olarak değil, aynı zamanda bir saray astroloğu ve profesyonel bir astrolog olarak da ün kazanmıştır. Astroloji hakkında engin bir bilgi birikimi edinmiştir. Yaklaşık elli kitap yazdığı düşünülmektedir. Bu kitaplar arasında en tanınanları “The Great Conjunctions” ve “The Great Introduction” eserleridir.

Guido Bonatti: Ortaçağ’ın son döneminin en meşhur astroloğudur. Latince kaynaklarda adı Bonatus olarak geçer. İtalyan olan Bonatti, gençliğinde İmparator II. Frederick’in sarayında astrolog olarak çalışmıştır. Orta yaşlarında Bologna Üniversitesi’nde profesörlük yapmıştır. Yaşlılık döneminde ise, İtalya’nın Forli şehrine yerleşip astroloji çalışmalarına devam etmiş ve astrolojinin farklı alanları üzerine on ayrı incelemeden oluşan, kalın ve kapsamlı ders kitabı “Liber introductorius ad iudicia stellarum”u (Yıldızların Yargılanmasına Giriş Kitabı’nı) yazmıştır. Bu eserini, yeğeni Bonatus’a ithaf etmiştir. Bonatti, yüzyıl tercümanlarının Latince’ye çevirdikleri Arapça çalışmaların çoğuna aşina olarak, çeşitli astrolojik tekniklerin kaynakları olarak mütemadiyen bu eserlerden alıntılar yapmıştır.

Morinus () Jean Baptiste Morin-Morin De Villefranche: Matematik profesörüdür. yılından itibaren kendini astrolojiye adadı. Doğum haritası analizi için reformist kurallar getirdi ve bunları yayınladı. Bu kurallar daha evvelce Bonatti, Ebu Ma’şar, Maşa’allah ve diğer Arap astrologlar tarafından açıkça belirtilmemiş unsurlara kesinlik getirmiş oldu. Bunların en önemlileri, bir gezegenin zodyak durumu, bölgesel tespiti, bir ev içerisinde yerleşmiş birkaç gezegenden en güçlüsünün tanımlanması, bir evin iyi veya kötü kullanımının o evin yöneticisinin durumundan kaynaklandığıdır. Bulduğu ev sisteminde gökyüzü ekvatoru ve doğu noktasına doğru ekliptiğin kutuplarından geçen, 30° bölümlü büyük daireler kullanmıştır. Bu büyük daireler, kutuplardan başlayarak meridyen ve ekvatoru kesen oniki eşit çizgi halinde tasarlanmıştır. Ev girişleri, bu büyük dairelerin ve ekliptiğin kesişmelerinden oluşur. Evler, eşit büyüklükte değillerdir. MC noktası ev girişiyle aynı değildir. Aynı şekilde ASC de 1. ev girişiyle aynı değildir, gerçek doğu noktasıyla (true east) aynıdır.

Abraham İbni Ezra: (tahminen ) Arap astrologlardan biraz daha sonra yaşamış bir Musevi astrologdur. İncil yorumları ve İbranice bir dilbilgisi kitabına ilaveten, Arapça çalışmaları temel alan, ama kendi fikirlerini ve teorilerini de içeren elliden fazla astroloji ve astronomi kitabı yazmıştır. En tanınmış astroloji çalışması, ’de yazdığı “Bilgeliğin Başlangıcı” (Sefer Reshit Hokmah)’dır. İbranice metnin modern bir baskısı (Francisco Cantera tarafından düzeltilmiştir) ve eski Fransızca çevirinin (’te Hagin le Juif tarafından yapılmıştır) Raphael Levy tarafından yapılan bir İngilizce çevirisi de (Baltimore: The Johns Hopkins Press, ) mevcuttur. “The Beginning of Wisdom” ve “The Book of Reasons (Sefer ha-Te'amim)” eserlerinin Fransızca çevirileri de yayınlanmıştır.

Muhammed İbni Ahmet El Biruni: (tahminen ) Khvarizm’in başkenti Khiva yöre kentinde doğmuştur. İsmini de buraya borçludur (El Birunimeans “yöre kent” anlamına gelmektedir). Yetenekli bir astronomi gözlemcisi idi. Hindistan’da birkaç yıl geçirmiş, bu süre zarfında Sanskritçe öğrenmiş ve önde gelen Hint astronomlarla ve astrologlarla birlikte çalışmıştır. El Biruni’nin Arapça çalışmaları, yüzyıl tercümanları tarafından Latince’ye çevrilmemiştir. Fakat bu çalışmalardan dördünün İngilizce çevirileri mevcuttur: “The Chronology of Ancient Kingdoms” - çeviren ve düzenleyen C. Edward Sachau (Londra, ); “Alberuni's India” - çeviren Edward C. Sachau (Londra, ); astronomi, matematik ve astrolojiye giriş bilgileri içeren “The Book of Instruction in the Elements of the Art of Astrology” - çeviren R. Ramsay Wright (Londra: Luzac & Co., ), ve “Al-Biruni on Transits” - çevirenler Mohammad Saffouri ve Adnan Ifram, E.S. Kennedy tarafından yazılan bir yorum ile (Beyrut: Beyrut Amerikan Üniversitesi, ). Astrolojiyle ilgili bilgilerin yer aldığı diğer eserinden bazıları el-Kanunü’l-Mesudi, Makale fi hikayeti tarikı’l-Hind Fi’stihraci’l-umr, Makale fi seyri sehmayi’s-sa’adeti ve’l gayb.

Ebu Ali el-Hayat: () Ebu Ali olarak da bilinir. Maşa’allah’ın öğrencisidir ve astroloji üzerine en az on kitap yazmıştır. Doğum astrolojisi üzerine olan çalışmasında, Dorotheus’un “Pentateuch” eserinin Arapça çevirisinin etkileri yoğun olarak görülmektedir. Ebu Ali'nin kitabında “Pentateuch”tan üç horoskop ve yazarı bilinmeyen bir Yunanca kaynaktan 4. ve 5. yüzyıllara ait haritalarla (ki bunlardan biri Rhetorius’ta da yer almaktadır) birlikte yedi horoskop örneği bulunmaktadır.

Maşa’allah: () 8. yüzyıl sonlarının önde gelen astroloğudur. Batı’da bilindiği haliyle Messahalla, Basralı bir Musevi’dir. Gerçek ismi Jethro ya da Manasseh’tir (otoriteler bu konuda görüş ayrılığı içerisindedirler). Maşa’allah “Allah’ın yaptığı”* anlamına gelen Arapça bir ifadedir. Maşa’allah, gençliğinde Bağdat’ın kurulmasına katkıda bulunmuştur. Hem Araplar, hem de Batı Avrupalılar tarafından güvenilir kaynaklar olarak görülen iki düzineden fazla astrolojik incelemenin yazarıdır. Bu kitaplar arasında şunlar vardır: “The Revolution of the Years of Nativities” [Güneş Dönüşü Haritası], “The Revolutions of the Years of the World” [Koç Ingressleri], “Conjunctions”, “Letter on Eclipses”, “Reception of the Planets or Interrogations” ve usturlap yapımı ve kullanımı üzerine bir kitap.

William Lilly: () yüzyılın en önde gelen astroloğudur. 1 Mayıs ’de Diseworth, Leicestershire, İngiltere’de doğmuştur. ’de astroloji eğitimine başlamıştır. ’de profesyonel çalışmalarına başlamış ve kısa sürede İngiliz İç Savaşı’nda Parlamenter tarafa geçmiştir. O dönemde, Kral 1. Charles’ın, Lilly’i kendi tarafına geçirmesinin, yarım düzine asker alayına bedel olduğu söylenegelmiştir. Lilly, birçok astrolojik almanak yayımlamış ve ’de Saat Astrolojisi (Horary Astrology) üzerine yazılmış en açıklayıcı İngilizce eser olan “Hristiyan Astrolojisi” (Christian Astrology)’yi yazmıştır. Şöhretini büyük ölçüde ’daki Büyük Londra Yangını’nı öngörmesine borçludur. Restorasyonun ardından, Lilly sürekli Parlamento destekçisi olduğu gerekçesiyle aranmış, fakat ciddi bir sorunla karşılaşmadan o dönemi atlatmıştır. Başarılı astroloji çalışmalarını sürdüren William Lilly, 9 Haziran ’de hayatını kaybetmiştir.

Erzurumlu İbrahim Hakkı:  18 Mayıs ’te Erzurum/Hasankale’de doğdu. Kabiliyeti ve bilgisiyle ilim çevrelerinin dikkatini çekince Sultan I. Mahmut tarafından saraya davet edildi ve saray kütüphanesi istifadesine sunuldu. ’te Hasankale’de inzivaya çekilerek kendini tamamen kitap hazırlamaya adadı. Marifetname’yi o dönemde yazdı. Eserde, astronomiden matematiğe, astrolojiden tıbba kadar birçok konudaki soruların cevabı yer alıyor.

Muhyiddin Arabi: () Doğu ve Batı düşünce dünyasının en önemli alimlerinden biridir. Bazılarına göre ise en büyüğüdür. Ona, Şeyhü’l Ekber (En büyük şeyh) ve Eflatun’un oğlu diyenler olduğu gibi, onu Şeyh’i Ekfer (Koca Kafir) diye adlandıranlar da olmuştur. Arabi eserlerinde kehanetlerde bulunuyordu. Ünlü kahin Nostradamus’un onun eserlerinden alıntılar yapıp kendi eserleriymiş gibi kullandığı bilinmektedir. Fütühatı Mekkiye, Saatlerin Hazinesi, Dürrü Meknun ve Risaleler’inde astrolojik bilgiler vermektedir.

Marcus Manilius: Romalı bir şairdir ve 1. yüzyılın başlarında, eksiksiz olarak günümüze kadar ulaşmayı başarmış, en erken klasik astroloji çalışması olan “Astronomica” eserini yazmıştır. Bu eserini, M.S. 14’te Augustus’un ölümünden birkaç yıl sonra tamamlamıştır. Eserde neredeyse tamamen zodyak burçlarını, sabit yıldızları ve haritanın evlerini ele alırken, gezegenlerden çok az bahsetmiştir. Bu eser, çok erken bir dönemde yazıldığı için tarihi bir değer taşımaktadır. 

Vettius Valens: Bugünkü haliyle Türkiye’nin Antakya bölgesinden, Mısır’daki İskenderiye’ye taşınmış profesyonel bir astrolog ve bir astroloji okulu sahibidir. Bu okulda, muhtemelen öğrencileri için bir ders kitabı olarak tasarladığı ve arkadaşı (ya da öğrencisi) Marcus’a ithaf ettiği, basitçe “Antoloji” olarak adlandırdığı eserini yazmıştır. Bu eser, dokuz kitaptan oluşmaktadır. Fakat önsöz olmaksızın başlamaktadır. Bu nedenle Valens’in el yazısı nüshasından ilk birkaç sayfa, günümüze kadar kaybolmuştur. Ptolemy’nin aksine, Valens kitabında neredeyse iki düzine yazardan isimlerini vererek alıntı yapmış ve Valens’in editörlerinin hiçbirinin fark etmediği İmparator Nero’nunki () de dahil olmak üzere, yüzyirmiyedi tane gerçek haritaya yer vermiştir. Burçlar, gezegenler, açılar, noktalar, ev yerleşimleri ve özel konfigürasyonlarla ilgili bilgilerden ve yorumlardan bahsetmiş ve şiddet içeren ölüm gibi özel konuları da ele alıp, hem kendi arşivlerinden hem de kendinden öncekilerinin çalışmalarından aldığı gerçek örnekleri kullanarak konfigürasyonların ne anlama geldiklerini anlatmıştır.

Johann Schöner: () Bir matematik profesörüdür ve çeşitli astroloji eserleri yazmıştır. Bunların arasında en tanınanı “De judiciis nativitatum libri tres”tir (Haritaların Yargılanması Üzerine Üç Kitap). William Lilly, bu eseri “iyi bir kitap, fakat metodoloji açısından eksik” olarak değerlendirmiştir.

Sidonlu Dorotheus: Astroloji üzerine nazım eserlerden oluşan beş kitap “Pentateuch”i yazmış bir astrolog ve şairdir. Pingree, Dorotheus’un yaklaşık M.S. 75’te yaşadığını belirtmiştir. Dorotheus’un eseri, kısmen Yunanca pasajlarda (bunlar yaklaşık olarak M.S. ’te Thebes’li Hephaestio tarafından alıntılanmıştır) ve yaklaşık olarak M.S. ’de, bir 4. yüzyıl Pehlevi kaynağından yapılan çevirinin, eksik ve eklentilerle dolu Arapça versiyonunda da yer almıştır. Fakat belli ki Dorotheus’tan bir yüzyıl sonra yaşamış olan Vettius Valens bu eserden bihaberdi. “Pentateuch” eserinin ilk dört kitabı doğum haritalarına, son kitap ise seçim ve soru astrolojine ayrılmıştı.

Paulus Alexandrinus-İskenderiyeli Paul: (yaklaşık M.S. 4. yüzyılın sonları) Erken kaynakları temel alan kısa bir ders kitabı olan “Astrolojiye Giriş” eserinin İskenderiyeli yazarıdır. Kitabının son bölümü, Firmicus tarafından verilenden bazı farklılıklar gösteren bir Thema Mundi versiyonu içermektedir.

Ömer Tiberiades: (ölüm yılı ) Asıl adı; Ebu Hafs 'Umar ibni el-Farrukhân el-Tabarî'dir. İran asıllıdır. Yaklaşık yılında, Dorotheus’un “Pentateuch” eserinin Pehlevi versiyonunu Arapça’ya çevirmiştir. Pingree’ye göre, yılının yazında, Ptolemy’nin “Tetrabiblos” eseri üzerine, muhtemelen Pehlevi versiyonunu temel alarak, bir açıklama metni hazırlamıştır. “Book on Nativities” eseri Sevilyalı John tarafından “De nativitatibus secundum Omar” (Viyana: J.B. Sessa, ) başlığıyla Latince’ye çevrilmiştir. Tahmin edilebileceği üzere, bu eser büyük ölçüde Dorotheus’u temel almaktadır. Batılı astrologlar, sıklıkla bu kitaptan alıntılar yapmışlardır. 

El-Kindî: () “Araplar’ın Filozofu” olarak bilinir. Çeşitli astroloji konuları üzerine yirmiden fazla “name” de dahil olmak üzere, sayısız eser yazmış çok üretken bir astrolog yazardır. “Fihrist”e göre, Ebu Ma’şar’ın astrolojiye ilgi duymasına aracı olmuştur. Bu kaynağa göre, Ebu Ma’şar felsefi görüşleri nedeniyle durmadan El-Kindi’nin üzerine gitmiş ve sürekli El Kindi’nin kendini savunmaya zaman harcamasına neden olmuştur. Bu nedenle El-Kindi, Ebu Ma’şar’ı astrolojiyle tanıştırmıştır. Ebu Ma’şar o andan itibaren astrolojiye ilgi duymaya başlamış ve felsefi çelişkilerini bir kenara bırakmıştır. El-Kindi çeşitli konular üzerine yüzlerce kitap yazmıştır (görünen o ki, Ma’şar 9. yüzyılın Isaac Asimov’udur). Astroloji üzerine yazdığı kitaplar arasında batıda en fazla tanınanları şunlardır: “De iudiciis astrorum”[Yıldızların Yargılanması, diğer yazarların çalışmaları ile birlikte), “De pluviis, imbribus et ventis ac aeris mutatione” [Yağmurlar, Fırtınalar, Rüzgarlar ve Hava Değişimleri; diğer yazarların çalışmaları ile birlikte] Carmody, El-Kindi’nin meteorolojik astroloji üzerine olan kitaplarının daha sonraki dönemlerde astrolojinin bu alanına ilgi duyan yazarların temel kaynağı olduğunu belirtmiştir.

Alkabitus: (Ölümü M.S. Saragossa, İspanya) Abû Al-Saqr Al-Qabîsî 'Abd Al-'Azîz İbn 'Uthmân. Batıda Alkabitus veya daha az Abdilaziz-Albategnius olarak tanınır. “Art of Judgements of the Stars” adlı kitabını Sultan Seyfi El-Dawlah’a adamıştır. Bu eser batıda en popüler astroloji eserlerinden biri olarak kabul edilmiştir. Eser, 12 yüzyılda John Seville tarafından, Erhard Rathold tarafından ’te Latince’ye çevrilmiştir. Kullandığı ev sistemi zamana dayalı bir sistemdir. Bu ev sisteminde temel olarak, ekliptikten meridyene olan eğik yükselim kullanılır ve bu yay üçe bölünür. Yani, ASC noktasının yükselip MC noktasına gelinceye kadar geçen zaman üç eşit süreye bölünür, bulunan değer, doğum anındaki yıldızsal zamana eklenerek gündüz yarımküresindeki aralıklar bulunur. Gece yarım küresindeki aralıkları bulmak için, hesaplamayı tersine yapmak gerekir. Bulunan değeri, doğum anındaki yıldızsal zamandan çıkartmak gerekir.

Zahel: Musevi olan Sahl ibn Bishr (9. yüzyılın ilk yarısı), bir Saat Astrolojisi ustasıydı. Kendinden sonra gelen astrologlar tarafından genellikle Zael ya da Zahel olarak alıntılanmıştır. Beş kısa çalışması, “Introduction to Astrology”, “The 50 Precepts”, “Judgments of Questions”, “Elections” ve “The Book of Times” Ortaçağ’da Saat Astrolojisi ve Seçimsel Astrolojinin kuralları üzerine temel kaynaklar haline gelmişlerdir.

Haly Abenragel: (ölüm yılı yaklaşık ) Latince’de Haly Abenragel olarak geçen Ali İbni abî el-Rijâl, Abûl 'l-Hasan, Tunus Prensi El-Muiz İbni Badis’in ( yüzyılın ilk yarısı) saray astrologluğunu yapmıştır. Alphonso’nun () sarayında Eski Kastilya diline “El libro conplido en los iudizios de las estrellas” (Yıldızların Yargılanması Üzerine Eksiksiz Kitap) başlığıyla çevrilen “The Outstanding Book on the Judgments of the Stars” eseri, Gerold Hilty tarafından, düzeltilmiştir. Kastilya versiyonundan Latince bir çeviri de yapılmıştır. Bu kitap, Haly kaynaklarını (ki bu kaynakların birçoğunun yazarı bilinmemektedir) referans göstermiştir. Ayrıca kitap, Bonatti ve Leopold gibi geç Ortaçağ astrologları arasında da popülerlik kazanmıştır.

Henry Coley: () Başarılı bir matematikçi ve astrologdu. “Clavis Astrologiae” (Londra, ) adlı bir astroloji ders kitabı ve bu kitabın revize edilmiş ve genişletilmiş baskısı olan “Clavis Astrologiae Elimata”yı (Londra, ) yayınlamıştır. Bu kitap, sonundaki kapsamlı astronomik tablolarıyla çok önemli bir eserdir. Ayrıca, sahte Ptolemy, Hermes ve Bethem’in en tanınmış eserlerinden çeviriler de içermektedir. Coley, William Lilly’nin yakın arkadaşıdır ve ’dan itibaren Lilly’e “Merlinus Anglicus, Junr” almanağının yıllık sayılarının yazımında yardımcı olmuştur.

Kaynak: Tetrabiblos, Alimlerin Astrolojisi