Ahmet Sesigürgil Kaç Yaşında

Nehir Erdoğan Eylül &#;te evlendiği Ahmet Sesigürgil ile boşandı. Peki Nehir Erdoğan, Ahmet Sesigürgil kimdir?

“Silsile” adlı filmin setinde tanışıp ilişkilerini 7 Eylül tarihinde evlilikle taçlandıran Nehir Erdoğan ve Ahmet Sesigürgil çifti, Ocak itibariyle boşanma kararı aldı.

Evliliklerini sonlandıran Nehir Erdoğan, Ahmet Sesigürgil çifti hakkında merak edilenler haberimizde yer alıyor.
Nehir Erdoğan kimdir?
16 Haziran tarihinde İzmir&#;de dünyaya gelen Nehir Erdoğan oyuncudur.

İlk ve orta öğrenimini İzmir&#;de tamamlayan Nehir Erdoğan, sonra Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi İşletme bölümünden mezun olmuştur.

Yine aynı üniversitenin Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Televizyon ve Sinema bölümünde eğitim gören Nehir Erdoğan, kısa bir süre için ABD&#;de yaşamıştır.

Yabancı Damat dizisi için Türkiye&#;ye geri dönen Nehir Erdoğan, bugüne kadar çeşitli televizyon kanallarında oyunculuk ve sunuculuk yapmış; filmlerde rol almıştır.

Nehir Erdoğan Silsile adlı filmin setinde tanıştığı Ahmet Sesigürgil ile 7 Eylül &#;te evlenmiştir. Çift yıllık evliliklerini Ocak itibariyle bitirmiştir.

Nehir Erdoğan&#;ın rol aldığı yapımlar!

Sinema
Yıl Başlık Rolü Notlar
Hababam Sınıfı Merhaba Arzu / Kız İsmail Başrol
Okul Güldem Başrol
Meleğin Sırları Ebru Başrol
Silsile Ece Başrol

Televizyon
Yıl Başlık Rolü Notlar
Koçum Benim Pelin Yardımcı Karakter
Estağfurullah Yokuşu Gümüş Başrol
&#; Yabancı Damat Nazlı Baklavacıoğlu Başrol
&#; Tatlı Bela Fadime Fadime Başrol
Ay Işığı &#; Avukatlar Başak Aydost Başrol
&#; Aşk Bir Hayal Asmin Başrol
Son Aylin Karan Başrol
Reaksiyon Duygu Başrol

Ahmet Sesigürgil kimdir?
Nehir Erdoğan ile Eylül &#;te evlenmesi ile adını duyuran Ahmet Sesigürgil, TV dizileri ve filmlerde görüntü yönetmenliği yapmaktadır.

Silsile, Sen Kimsin, Çok Filim Hareketler Bunlar, Gölge adlı filmlerinde görüntü yönetmenliği görevini üstlenmiş olan Ahmet Sesigürgil, Silsile filminin setinde oyuncu Nehir Erdoğan ile tanışmıştır.

Oyuncu Nehir Erdoğan ile yaşadığı ilişkiyi 7 Eylül &#;te evlilikle taçlandıran Ahmet Sesigürgil, Ocak itibariyle Nehir Erdoğan ile boşanmıştır.

Haber Merkezi

Bant Mag. No için çalışmalarını ilgiyle takip ettiğimiz görüntü yönetmenlerinden bir kısmına ulaştık, yanıt alabildiklerimize mesleklerine ve bir sanat formu olarak sinematografiye dair sorularımızı sorduk: Üretim süreçleri nasıl işliyor? Yönetmen ile verimli bir iletişim süreci nasıl yürütülüyor? Ne gibi durumlarda inisiyatif kullanıyorlar? Bir proje teklifi geldiğinde ne gibi motivasyonlarla kabul ediyorlar? Teorik eğitimin gerekli olduğunu düşünüyorlar mı? Seyirci kimlikleriyle, bir filmin sinematografi çalışmasından ne gibi beklentileri oluyor? Kalpleri pelikül mü dijital için mi atıyor?

Ahmet Sesigürgil yanıtlıyor

“Görevimiz vizyonu anlamak, onu kavramlaştırmak, sonra pratiğe dökmek, iletişim kanallarını açık bırakarak tutarlı bir şekilde oluşabilecek boşlukları doldurmak ve imkân buldukça bunları daha da yükseğe taşımak.”

Filmografisinden kimi duraklar: Silsile (), Dört Köşeli Üçgen (), Atiye (), Alef ()

Lise ve üniversite yıllarımda üç temel ilgi alanına yöneldim. İlki hikâyecilikte ne ararsan; film, çizgi roman, edebiyat, tiyatro, opera, dans… İkincisi fotoğraf ve karanlık oda. Üçüncüsü ise takım sporlarına olan ilgim. İlk ikisini nereye bağlayacağım gayet açık sanırım, üçüncüsünün değerini ise büyüdükçe daha da anlar oldum. Takım oyuncusu olmak üretim hayatımın en temel ve gurur veren unsuru oldu. Kazanmak için çok çalışmak gerektiği bilgisi de cabası… Genç yaşta başlayan milli sporculuk ve akademik hayatın beni değişik ülkelere sürüklemesi ise bende “dünya büyük, ben çok ufağım” algısı yarattı. Bu da değişik kültür ve coğrafyaların parçası olma ihtiyacını, hatta saplantısını doğurdu diyebilirim. Sadece seyirci kalmamak aynı zamanda lokal olmak için de gittiğim yerin ekonomisinin bir parçası olmam gerektiğini genç yaşta anladım. Böylece yılında Amerika’ya taşındığımda yazar/yönetmen olmak isterken, negatif pozlayabildiğimi görenler beni kısa ve öğrenci filmlerine görüntü yönetmeni olarak atadı. Fotoğrafa, ışığa, kompozisyona hâkim olduğumu düşünüyordum. Ne var ki “action” dediklerinde sadece oyuncu değil, kamera da hareket etmeye başlayınca bir anda işin büyüsüne kapıldım ve mücadeleyi büyük bir coşkuyla kabul ettim.

Görüntü yönetmeni olarak benim temel besin kaynaklarım sırasıyla metin (çoğunlukla senaryo), yönetmenin getirdikleri (yaklaşım, bakış açısı, dert, talep ve niceleri) ve bütün bunların sahneleme sırasında oyuncular (belgeselde süje) tarafından mekânda nasıl şekilleneceği. Dolayısıyla yeni bir proje hayatıma girdiğinde de bu sırayla değerlendirme yapıyorum. Projeyi kabul edip, çalışmaya başladığımda da bu önem sırasını gözetmeye çalışıyorum. Burada çok ince ve öğrenmesi uzun zaman alan nokta ise bu saydıklarımın yazar, yönetmen, oyuncu ve benim dışımda diğer nice faktörlere bağlı olduğu. Yani kafanızda kurduğunuzu lensin dibine yansıtmak, oradan da kazasız belasız editörün bilgisayarına kavuşturmak, hatta oradan da seyircisi ile sizin niyet ettiğiniz şekilde buluşturmak için sürece dâhil olan herkesle ilişkinizi ve iletişiminizi çok kuvvetli tutmanız gerekiyor. Yapımcının, yönetmenin, oyuncunun, sanat yönetmeninin size sonsuz güven duyduğu ve desteğini verdiği… Yardımcı yönetmenin binbir derdi arasında size o saatte orada olma imkânı sağladığı… Teknik ekibin tamamen konsantre bir şekilde orada, o anda olduğu bir durumda; tam ışık giderken resme sizin isteğinizle sinsice girmiş jeneratör veya karavanların 15 dakika içinde yok olması gerektiğinde, size yardımcı olabilecek tek şey kalıyor: İnsan ilişkileriniz. İletişimden kastım ise hazırlık aşamasının ilk gününden, projenin post prodüksiyonun son gününe kadar niyet ve metodlarımızı birbirimize açık ve net bir şekilde iletmemiz aslında. Sonuçta, film gibi çok insanın elinin değdiği üretim ortamlarında şapkadan tavşan çıkarmadan önce herkese bıçaklarını saklamalarını söylemek iyi fikir olabilir.

Yönetmen ve görüntü yönetmeni ilişkisi ve bu ilişkideki görüntü yönetmeninin görev tanımı konusundan da bahsetmek isterim. Bu bana biraz romantik bir ilişkide iki kişinin rollerini tanımlama çabası gibi geliyor ve takdir edersiniz ki bu dipsiz bir kuyu olduğu gibi indirgeme ve genellemelerle dolu olacaktır. Teknik bilgisi çok gelişmiş, kameradan, lensten, ışıktan tam olarak ne beklediğini bilen ve bunu hece hece anlatan yönetmenler olduğu gibi, işin tekniğiyle hiç ilgilenmeden karakter ve dramasıyla saplantı derecesinde kendini tüketmiş ve teknik hiçbir şey konuşmayı tercih etmeyen yönetmenler de var. E bu ikisinin arasında mesleğini icra eden sonsuz sayıda başarılı yönetmenin de olduğunu biliyoruz. Ekip başları ve ekipler olarak bizim görevimiz vizyonu anlamak, onu kavramlaştırmak, sonra pratiğe dökmek, iletişim kanallarını açık bırakarak tutarlı bir şekilde oluşabilecek boşlukları doldurmak ve imkân buldukça bunları daha da yükseğe taşımak. Bunca disiplini bir arada içinde barındıran bir mesleği icra ederken bunu formülize etmek çabasına kendi adıma katılamıyorum.

Çağımızda, filmcilik veya hikâyeciliğin ucundan bucağından bir dalıyla uğraşan bizlerin herhangi bir konuyla ilgilenmeme lüksümüzün olmadığına inanıyorum. Sanat, edebiyat, müzik, fotoğraf, dramaturji buz dağının görünen bölümü. Mimari, sosyoloji, psikoloji, felsefe, moda, ekonomi, fizik, hatta trendler ve bunun gibi hayatla direk bağlantılı birçok alan konusunda eğitimli bir bakış açımız olmalı. Yoksa korkarım seyirci ile sağlıklı ve devamlı bir ilişki kuramayabiliriz. Modern ve vahşi ekonominin temel kuramlarından birine göre istediği kadar büyük ve kârlı olsun, bir şirket büyümeye devam edemez, sabit kalırsa, yok olur. Görüntü yönetmenleri de istedikleri kadar havalı olsunlar, öyle kalmak istiyorlarsa kendilerini her alanda geliştirmekle sorumlu olduklarına inanıyorum.

Açıkçası bir seyirci olarak da bir görüntü yönetmeni olarak da sanatsal, ticari, deneysel, bağımsız veya nasıl kategorize edilirse edilsin hiçbir projeye farklı yaklaşmadığımı düşünüyorum. Görüntü yönetmeni olarak her seferinde, yönetmenle beraber bize verilen metne hizmet etmeye çalışıyoruz. O lensi, o anda, o ışık şartlarında, oraya götürmeye çalışıyoruz. Verilen imkânların, beklentilerin, oluşan engellerin boyutları çok farklı da olsa dertler aynı, çözümler çok benzer, çözme arzusu eşit. Bunca yıldır bir şeyler çekiyorum, çirkin gözükmesini istediğimi bilirim ama kötü gözükmesini hiç istemedim. Ayrıca ekip, ekipman ve destek arttıkça daha etkileyici şeyler yapabileceğini düşünürken hantal kalıp fırsatları kaçırabiliyorsun. Bazen de alet edevat işe yarıyor, hem etkileyici oluyor hem de hikâyeye hizmet ediyor. Birini, diğerinden ayırmak bu yüzden benim için zor. Seyirci olarak da öyle; bazı müze enstalasyonları (Matthew Barney’den Cremaster serisi) sinematografik olarak mega bütçeli stüdyo filmlerinden daha etkileyici ve “pahalı” gözüküyor bana. Soderbergh, Fincher, Sorrentino gibi yapımcı/yönetmenlerin hem projeler dâhilinde hem de projeden projeye spektrumlarının genişliği benim için yukarıdaki kategorizasyonu manasız kılıyor. Kendi adıma çok çok iyi zaman geçirerek ve hayran kalarak izlediğim Lars Von Trier, Gaspar Noé, Michael Haneke gibi yönetmenlerin ise ticari veya en azından popülarite kaygılarının olmadığını aklım almıyor bir türlü. Son dönemde çekilen belgeseller teknik olarak filmlerden daha iyi gözükebiliyor. Yani yalın, güzel hikâyeciliği veya seveceğim sinematografiyi belli bir yerde aramıyorum.

Negatifi özlediğimiz doğrudur. Dijital-negatif savaşının bir savaş olarak yaşanması gerçekten çok ama çok üzücü. Olması gereken tabii ki ikisinin de hayatlarına ve gelişimlerine devam etmesi olurdu. Ne yazık ki, içinde yaşadığımız sistem ve onun üretim politikaları sadece ama sadece maksimize olmaya programlandığı için içinde romantizme hiç ama hiç yer yok. Bunca lafa şunu da eklemeliyim ki dijital resim elde etme teknolojisinin ve yeni nesil lenslerin gelmekte olduğu yerlerden inanılmaz heyecanlanıyorum. Bugün ikisinden birini eşit şartlarda seçme şansım olsaydı seve seve test çeker, hangisinin kafamızdakine daha yakın sonuç verdiğine bakardım.

Mesleki anlamda baba gibi gördüğüm Gordon Willis, Sven Nykvist, Harris Savides gibi isimlerin yanı sıra Darius Khondji, Emmanuel Lubezki, Hoyte van Hoytema ve tabii ki Roger Deakins gibi isimleri söylemeden sinematografiden bahsetmek benim adıma zor. Daha özel bir yerden ise David ve Albert Maysles kardeşlerin ve William Klein’ın göstermeci belgesellerini belirtmek isterdim. Karakter odaklı kalırken, planın içinde daha çok hikâye ve üstüne üstlük daha iyi resmi aynı anda ararken bu insanların işleri, birer film okulu gibi.

Ahmet Sesigürgil’in yanı sıra A. Emre Tanyıldız, Barış Aygen, Deniz Eyüboğlu, Feza Çaldıran, Gözde Koyuncu, Hayk Kirakosyan ve Orçun Özkılınç’ın yer aldığı 8 görüntü yönetmeniyle konuştuk dosyasının tamamını okumak için buradan Bant Mag. No’ya ulaşabilirsiniz. 

Nehir Erdoğan Kimdir ?

Nehir Erdoğan İzmir doğumlu.

Selma Yiğitalp Lisesi Ağırlıklı Yabancı Dil Bölümü'nde süren öğrenim hayatı sırasında tiyatro sahnesi ile tanıştı.

yılları arasında İstanbul/Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari İlimler Fakültesi İşletme Bölümü'nde üniversite eğitimini tamamladı Lise yıllarında başlayan oyunculuk heyecanı ünüversitede de peşini bırakmadı.

yılları arasında, TRT 1'de canlı yayınlanan Telepazar adlı programda, kültür, sanat, müzik ve spor haberleri sundu.

yılında TRT 1'de yayınlanan Koçum Benim dizisinde 47 bölüm Pelin karakterini canlandırdı.

Ardından yılında Kanal D'de yayınlanan Estağfurullah Yokuşu adlı dizide Gümüş karakteriyle karşısına çıktığı izleyiciden tam not aldı.

yılında sinema perdesiyle tanışan Nehir Erdoğan, Sinan Çetin'in yapımcılığını, Taylan Biraderler'in yönetmenliğini üstlendiği Okul filminde başrol karakteri Güldem, ve aynı yıl Kartal Tibet'in Merhaba Hababam Sınıfı filminde, büyük çoğunluğunu erkek olarak oynadığı Kız İsmail karakterini üstlendi.

Okul ve Merhaba Hababam Sınıfı film çekimiyle eş zamanlı olarak yılında NTV'de yayınlanmaya başlayan Life Style Cinema programının sunuculuğuna da devam etti.

yılı Mart ayında Show Tv'de yayınlanan Pop Star adlı programın sunuculuğunu üstlendi.

yılı Haziran-Temmuz-Ağustos aylarında Los Angeles'da da boş durmadı; bir yandan İngilizcesini geliştirirken, diğer yandan da, Eric Morris Oyunculuk Sınıfı'na devam etti.

yılları arasında, Kanal D'de yayınlanan. 3 sezon - bölüm devam eden; yapımcılığını Türker İnanoğlu'nun, yönetmenliğini Taylan Biraderler'in üstlendiği Yabancı Damat dizisinde, Nazlı karakteriyle, gaziantepli bir ailenin kızını canlandırdı. Dizi, Türkiye'de kırdığı reyting rekorlarından sonra, aynı başarıyı, Yunanistan'ın Mega Tv'deki gösteriminde de yakaladı.

Haziran-Temmuz aylarında Amerika'da, Los Angeles şehrinde yönetmenliğini Aclan Büyüktürkoğlu'nun üstlendiği Meleğin Sırları - Broken Angel filminin çekimlerini tamamladı. Filmde başrol olan Ebru adlı bir Türk kızını canlandırdı.

sezonunda Star Tv'de yayınlanan, yönetmenliğini Cankat Ergin'in yaptığı, yine bir Türker İnanoğlu yapımı olan Tatlı bela Fadime adlı dizide Fadime rolünü üstlenmiştir.

Aralık ayında seyirci karşısına çıkan ve yönetmenliğini Mustafa Altıoklar'ın yaptığı Taammüden Cinayet adlı kısa filmden Asılacak Kadın karakteriyle başrolü üstlendi.

Nehir Erdoğan, Atv' de yayınlanan "Aşk Bir Hayal" dizisinde de rol almıştır.

Ahmet Sesigürgil ile ' de evlenmiş yılında boşanmıştır.

SİNEMA FİLMLERİ
Meleğin Sırları
Okul
Hababam Sınıfı Merhaba
Taamüden Cinayet

TV- FİLMLERİ
Koçum Benim
Estağfurullah Yokuşu
Yabancı Damat
Tatlı Bela Fadime
Ay Işığı
Aşk Bir Hayal
Son
Reaksiyon