Kereviz Nasıl Bir Bitkidir

Aronia ahududu - orijinal çalı, nadiren banliyö bölgelerinde bulunur. Meyveleri böğürtlene çok benzer, bu yüzden bitkilerin sık sık kafası karışır. Aronia ahududu, özellikleri ve Orta Şerit ve Moskova Bölgesi'ndeki tarımsal yetiştirme tekniği hakkında daha fazla makale okuyun.

Siyah ahududu var mı, özellikleri, faydalı özellikleri

Meyvelerin benzerliği, iki bitkinin sık sık karıştırılmasının nedenidir. Kara Ahududu ile ilgili bir makaleyi okuyarak, böğürtlenin bir fotoğrafını görebilirsiniz. Bu sadece karışıklığa ekler. Hatta bazı beslenme uzmanları bile aynı meyvelerin olduğuna inanıyor, aslında hem tatlarında hem de özelliklerinde farklılık gösteriyor.

Her iki bitki de Rosaceae familyasından Rubus cinsine aittir. Her ikisi de tüm Avrupa ülkelerinin ormanlarında yaygın. Köksapları “çok yıllık” ve sapların yaşı üç yılı geçmiyor. Böğürtlenin sapı bir asma gibidir. Esnektir ve toprakla teması halinde köklenebilir. Ahududularla birlikte dikleşir ve yere düşmez.

Biliyor musunRusya, dünyadaki en büyük ahududu tedarikçisidir.Burada yılda yaklaşık bin ton meyve üretiliyor.

Meyvelerin özellikleri kimyasal bileşimlerinden kaynaklanmaktadır. Eski zamanlardan beri, ahududu soğuk algınlığı tedavisinde ve bağışıklığı korumak için kullanılmıştır. Blackberry, kardiyovasküler hastalıkların, gastritin ve yara iyileşmesinin önlenmesi ve tedavisinde kan temizleyici olarak kullanılır.

Avantajlar ve dezavantajlar

Diğer böğürtlen benzeri meyveler ile karşılaştırıldığında, ahududu daha fazla antioksidan içerir. DNA'ya zarar verebilen, hücresel değişikliklere neden olan, kolesterolü okside eden ve erken yaşlanmaya neden olan serbest radikalleri uzaklaştırır. Aynı zamanda birçok antosiyanin vardır.Bunlar meyveye koyu renk veren pigment maddeleridir.

Antosiyaninler, anti-enflamatuar özelliklere sahiptir ve vizyonu iyileştirebilir, kardiyovasküler sistemin işleyişini normalleştirebilir, hipertansiyon riskini azaltır ve belleği iyileştirir.

Böğürtlen çok miktarda C vitamini içerir. Protein sentezi ve bağışıklık sisteminin işleyişi de dahil olmak üzere vücuttaki birçok hayati sürece katılır. Meyvelerin bileşimi çok fazla liflidir. Kan şekerinin düzenlenmesinde aktif rol oynar ve sağlıklı kolesterolün korunmasına yardımcı olur.

Vücudun bir parçası olan K Vitamini, vücudun kan pıhtılaşması ve yara iyileşmesi süreçlerini “düzenlemesi” için gereklidir. A Vitamini görüşü iyileştirir, enfeksiyonlarla savaşır ve kas-iskelet sisteminin sağlığını destekler.

Kara Ahududu, Böğürtlen Farklılıkları

Ana farklılıklar:

• meyvenin görünümü;
• haznenin dut ile birlikte çıkarılması;
• Sürgünlerin büyüme fırsatları.

Aronia ahududu çalı m yüksekliğe ulaşır.Çift yapraklı sürgünler ve sirk yaprağı, 5 yapraktan oluşur. Meyvesi, tatlı ve ekşi bir tadı olan 15 mm çapında bir drupe olup, büyük miktarda antosiyanin ve ellagik asit içerir.

Ahududu, böğürtlenden daha küçüktür. Kıllar daha belirgindir. Geleneksel tıpta böğürtlenden çok daha yaygın olarak kullanılırlar. Ahududuların ve vücut üzerindeki etkisinin çok daha iyi çalışıldığına dikkat etmek önemlidir.

Meyvelerin sağlığa faydaları temel olarak yüksek miktarda antioksidan ve antosiyanin içerir. Kara ahududu meyveleri genellikle kurutulur veya dondurulur, patates püresi ve meyve sularından yapılır ve ayrıca boya üretmek için kullanılır.

Kara Ahududu ve Böğürtlen arasındaki temel farkları daha ayrıntılı olarak okuyun.

Böğürtlenler de çalılardır. Dalları durgun pozisyonda olabilir veya yerde bükülüp izlenebilir. Toprakla temasta kök salıyorlar. Yükseklik veya daha ziyade dokuma saplarının uzunluğu 6 m'yi aşabilir.

Ahududuların aksine böğürtlen kullanıcı ile birlikte alınır. Siyah renkli bir böğürtlenin meyveleri gri bir baskın ile kaplı. Drupları ahududulardan çok daha büyük. Tadı tatlı ve ekşi, fakat daha yoğun ve hafif ekşi. Yemek pişirmede kullanım olanakları aynıdır.

Ünlü çeşitleri

Aronia ahududu bugün birçok çeşitte temsil etti. Çölden kuzey enlemlerine kadar herhangi bir bölgede yetiştirilebilir. Mevcut çeşitler arasında, Moskova Bölgesi'nde ve Orta Rusya'da yetişenlerin ilginç olabileceklerinin bir kısmı var.

Önemli!Genç ahududu kökünden salınan kimyasal maddeler böbrek taşlarının oluşumunu engelleyebilir.

Cumberland

Cumberland (Cumberland) - Sulu siyah meyveleri ve koyu tenli ahududu. Ortalama ağırlık 2–4 gr, 'dan beri bilinen klasik çeşitlerden biri. Cumberland temmuz ortasına kadar olgunlaşır.

Çeşitlilik negatif sıcaklıklara dayanıklıdır ( ° C'ye kadar). kış sertlik bölgesinde iyi verimlilik gösterir. Neredeyse her yerde ve her türlü toprakta büyüyebilir. Dikim için, çalı 1 m çapına ulaştığı için, geniş bir arsa gerektirmez.

Çalıların varietal özellikleri:

Cumberland siyah ve sarı ahududu sağlık yararları hakkında daha fazla bilgi edinin.

Boysenberri

Boysenberry, Avrupa ahududu ve böğürtlenin bir melezidir. Bu haçı ilk alanın kim olduğu tam olarak bilinmemekle birlikte, bu kişinin bahçıvan Rudolf Boysen olduğu ve bunun geçen yüzyılın başında olduğu bir versiyonu var. yılında, tesis Newberry (Newberry) ve Rabi Boysen (Ruby Boysen) isimleri altında geliştirilmiş ve pazarlanmıştır.

Çalı çok yıllık, soğuğa dayanıklı, her koşulda kolayca adapte edilebilir ve verimli sürgünler vardır. Dalları esnektir ve olgunlaşmış meyveler o kadar suludir ki, hasattan 2 gün sonra bozulmaya başlayabilirler.

Bu çeşitlilikte koyu vişne meyveleri en tatlılardan biri olarak kabul edilir. Yumuşak dokuları, ince derileri ve hafif ekşi tatlarıyla ayırt edilirler. Bunları Ağustos ayı başlarında toplayabilirsiniz. Meyveleri adet püskül ile dallara asılır.

Yeni Logan

Avrupa'da, siyah ahududu talebinin çok arttığı bir zamanda New Logan piyasaya sürüldü. Çeşitli testler sırasında oldukça yüksek bir verimlilik gösterdi. Meyveleri Cumberland'dan bir hafta önce olgunlaşır.

Boyutları biraz daha küçüktür, ancak daha uyumlu bir tada sahiptirler ve hem taze hem de kış boşluklarının hazırlanmasında kullanılırlar. Çeşitliliğin mantar hastalıklarına karşı kesinlikle bağışıklık kazandığı söylenemese de, bunlara karşı iyi bir dirence sahiptir. 3 - 8 kış sertlik bölgelerinde yetiştiriciliği için tasarlanmıştır.

Siyah mücevher

Black Jewel, büyük meyveleri ve Temmuz ayı başında olgunlaşan zengin bir ahududu lezzetini içeren çok çeşitli. Geçiş çeşitleri Bristol (Bristol) ve Dundee çapraz (Dundee çapraz) ile elde edilmiştir.

Güçlü doğrudan çekimler ve yüksek verimlilik ile karakterizedir. Bitki kısmen kendi kendine döllenir, bu nedenle bir tozlaştırıcıya ihtiyaç duyar.

Özellik:

Bristol

Bristol, kışa dayanıklılık bölgelerinde yetiştiriciliği amaçlanan bir çeşittir. Temmuz ayında meyvesi olgunlaşmış, kendi kendine dökülen bir çalılıktır.

Meyveleri mükemmel tadı ile ayırt edilir. Bitki çoğu iklim bölgelerinde iyi hissediyor. Onun hastalık direnci ve mükemmel hasat için bilinir.

Özellik:

Siyah elmas

Black Diamond çeşidi, orta boy yarım küre siyah meyveleri olan uzun boylu bir çalıdır (2, 5 m'ye kadar). Çok tatlı tadı var, nefret etmeden. Hasat Temmuz ayında hasat için hazır olacak.

Meyveler bir hafta kadar - oldukça uzun bir raf ömrü ile karakterizedir. kış sertlik bölgesinde ekim için tasarlanmıştır. Kış banliyölerinde dondan korunmaya ihtiyacı var.

Biliyor musunBir ahududu çalıyıldayaklaşık çilek " üretir " .Bu, çekim başına yaklaşık g meyvedir.

Glen Koe

Glen Coe, İskoç Tarımsal Araştırma Enstitüsü tarafından siyah ve kırmızı ahududu geçilerek elde edildi. Glen Koe zengin tadı ve sivri uçsuz filizlere sahip açık mor meyvelere sahiptir. Meyveler şarap ve reçel yapmak için uygundur.

4 ila 8 arasındaki donma dayanım bölgelerinde kaplarda ve açık zeminde büyümek için tasarlanmıştır. Çalı kalınlaştırılmıştır, bu nedenle dikkatli bakım ve inceltme gerektirir. Verticillium solmasına karşı dayanıklıdır.

Çeşitlilik karakteristik:

Eleanor

Eleanor - ahududu erken olgunlaşır (Haziran sonunda). Bitkinin yüksekliği 2 m'dir, az sayıda diken ile esnek sürgünlerin bağlanması gerekir. Bunları kemer şeklinde oluşturabilirsiniz. Çeşit, ürüne aittir. Meyvelerin ortalama ağırlığı 2 g'dır, yoğun, tadı tatlı ve kokulu.

Çeşitlilik karakteristik:

Nevot

Nevot, güçlü ve parlak büyüme meyveleri ile son derece verimli, büyüme gücü yüksek bir çeşittir. Colorado eyaletinden özel bir yetiştirici olan Peter Tallman tarafından getirilmiştir (ABD). Çalı hızlı büyüyor, bu yüzden jartiyer ve kalıplamaya ihtiyacı var.

Bu geç çeşitlerden biridir. Meyveleri Ağustos sonlarında olgunlaşmaya başlar ve dona kadar meyve verir. Meyveler, Black Jewel gibi orta büyüklüktedir, ancak daha düşük lezzet yoğunluğuna sahiptir.

Özellik:

Yeni çeşitleri

Farklı ülkelerde yeni aronia ahududu çeşitleri edinme çalışmaları her zaman devam etmektedir. Yetiştiriciler mevcut çeşitleri iyileştirir, daha büyük meyveler ve daha yüksek verim ile yenilerini alırlar.

kor

Variety Ugolyok, adından da anlaşılacağı gibi, Rus seçimidir. Originator - Agrobioteknoloji Federal Altay Bilim Merkezi. Çeşitlilik, Batı Sibirya dahil tüm bölgelerde ekime yöneliktir.

Erken olgunlaşma Meyvesi çiçeklenmeden gün sonra başlar. Çalı çok esnek uzun sürgünler tarafından oluşturulur. Kemer süslemek, kemerler oluşturmak için uygundur. Orta uzunlukta sivri ile çeker. Meyveleri yoğun, siyah renkli, güçlü bir aromalı.

Meyvenin ortalama ağırlığı g'dır, meyvenin tadı ortalamanın üzerindedir. % 6, 6'ya kadar şeker ve sadece% 1 askorbik asit içerirler. Ugolka'nın tadının 5 üzerinden 4, 1 puan olduğu tahmin ediliyor. Gönderen tarafından bildirilen verim 41 kg / ha'dır.

Biliyor musunAhududu, yağmurlu bir günde bile arılar tarafından başarıyla tozlaşabilir.Çiçekleri "aşağı bakar", böylece polenler kuru kalır ve toplanmaya hazırdır.

Litach

Litach - sulu meyveler ile aronia ahududu. Çeşitliliği yılında Polonya'da yapıldı. Ekimden sonra ikinci yılda meyve verir. Çeşitleri dona karşı dayanıklıdır, kışa dayanıklılık bölgelerinde iyi büyür. Dondan korunmak ister.

Bitki kavisli dikenli sürgünler ile, güçlüdür. Meyveleri oldukça küçük - 2 gr, mavimsi bir kaplama ile siyah. Uygun bakım ile çalıdan 3 kg'a kadar çilek üretebilir.

Sibirya Armağanı

Sibirya'nın hediyesi, böğürtlenle melezleştirilerek elde edilen üçüncü nesil siyah ahudududır. Çeşit yılında Sibirya Bahçecilik Araştırma Enstitüsü'nde yetiştirildi. Don, kuraklığa ve hastalıklara dayanıklı olarak karakterizedir.

Meyvelerin lezzet özellikleri yüksektir ve beş puanlık bir ölçekte puan olarak değerlendirilir. Tadı hafif asitli, tatlıdır. Tutarlılık yoğundur.

Ayırt edici özellikleri:

İyi şanslar

Şans, Uzak Doğu ve Batı Sibirya'da ekime yönelik bir çeşittir. Bu, az sayıda dal ile 2 m yüksekliğe ulaşan orta büyüklükte bir çalıdır. Sert bitki bahar donlarına mükemmel tolere eder.

2 g ağırlığa kadar olan orta boy meyveler Temmuz ortasına kadar orta dikenli filizlerle cömertçe kaplanmıştır. Zevkle, 5 üzerinden 4, 8 puanla derecelendirilirler.

dönemeç

Ahududu çalılar 2 m yüksekliğe kadar dönün, az sayıda sivri ile ayırt edilirler - dikenler kısa, kavisli ve bekardır. Verimlilik oldukça yüksektir. Bir çalıdan 3, 3 kg'a kadar meyve toplayın.

Biliyor musunMor ahududu, kırmızı ve siyah çeşitlerin bir melezidir.Doğal olarak elde edilebilirler - eğer her iki tür de yan yana ekilirse.

Çeşitlilik ortalama bir olgunlaşma dönemi ile karakterize edilir. Küresel şekle sahip meyveler, koyu siyah. Olgun olduklarında parçalanmazlar, kolayca gövdeden ayrılırlar. Hassas hamur, jelleşme özelliklerine sahiptir. Tatlı notalar ve biraz daralma ile tatlı olarak tanımlanırlar. Berry kütlesi: g.

Böğürtlenli Ahududu Melezi

Ahududu ve böğürtlen çeşitlerinin bolluğu etkileyici. Birçok modern bitki çeşidi, hasat sırasında uygun olan, dikensizdir. Ancak damızlıklar, sadece onlara engel olmadı ve melezleri büyüterek devam etti. Çıkış yap

Oluşan bitki dona ve zararlılara karşı dirençlidir. İlk sınıf Loganberry denir. yılında bu bitkiyi ilk yetiştiren damızlık soyadıyla.

Ama çeşitliliği adını veren o değildi, ama yerli damızlık - Ivan Michurin. Seçim sebebi Logan'ın mevcut ahududu ve böğürtlenleri sevmemesiydi.

yılında, fabrika Avrupa'ya tanıtıldı. Ve yılında ilk çivisiz çeşitleri elde edildi.

Günlük tecavüzün net bir tanımını çok basit bir nedenden ötürü vermek imkansızdır. Takip eden haçlar ve yeni çeşitlerin üremesiyle birlikte, meyvelerin görünümü ana bitkilerin özelliklerine bağlıydı ve ahududu ya da böğürtlen gibi olabilir. Ve elbette, bitkinin özellikleri çeşitlilik bağlamında dikkate alınmalıdır.

Ezemalin Tyberry

Ezemalin Tayberry (Tayberry), Derek L. Jennings tarafından patentlidir. yılında İskoç Bahçecilik Araştırma Enstitüsü tarafından geliştirilmiştir. Bitki ismini İskoçya'da akan Tay Nehri'nin şerefine aldı.

Böğürtlen meyveleri koni şeklindedir ve olgunlaştığında kırmızı-mor renk tonu kazanır. Dut uzunluğu 4 cm, kısa yan dallarda yetişirler. Böğürtlen ile olduğu gibi, hasat edildiğinde, hazne meyvenin içinde kalır. Berry, Loganberry'den daha az ekşidir. Meyveler taze yenir, reçel, kek, şarap hazırlanır. Çeşitliliğin ticari verimi 27 t / ha'dır.

Önemli!Berry meyveleri çok yumuşak.Mekanik olarak monte edilemezler.

Çalıların büyüme özellikleri böğürtlene yakındır. Tyberry çoğu toprakta iyi büyür. Sürekli meyve veren açık bir alanda yetişirse bol meyve verir. Çalı kuraklığı tolere eder, hastalığa karşı dirençlidir. Hasat temmuz başlarında hasat için hazır olacak.

Tiberberry'nin çiçeklenmesi oldukça geç gerçekleştiğinden donlar nadiren çalılıklar için bir problemdir. Ancak ° C'nin altındaki sıcaklıklarda, burçlar donmaya karşı korunmalıdır. Çeşitlilik, pas ve diğer mantar hastalıklarına karşı yüksek direnç gösterir.

Video: Thyberry meyvesi ahududu

Tarım teknolojisinin özellikleri

Ezemalin ve ahududu kendisi iyi drene toprakları olan güneşli alanları tercih eder. Böğürtlenler, aksine, daha az “kaprisli” dir, bu nedenle kısmi gölgede ve bölgenin kuzey veya doğu köşelerinde yetişebilirler.

Peyzaj tasarımcıları, rekreasyon alanında onlar için yapay bölümler yaratmakta ve bu yerleri süslemek için kullanmaktadır. Çıkış yap

Bu, ekimin erken ilkbaharda yapılabileceği anlamına gelir. Bunu yapmak için güneşli bir alan seçin.

Böğürtlen kısmi gölgede büyüyebilir. Duvarın kuzey tarafında da güzelce dokunacak. Ancak ahududuların gün boyu güneş ışığı alması önerilir.

Bitkiler genellikle çit boyunca ekilir veya bir yazlık alanda bir rekreasyon alanı için onlardan çitleri oluşturur.

Ahududu, verimli topraklara ihtiyaç duyarken, böğürtlen her türlü toprakta iyi yetişir. Yezhmalin nötr toprağa ihtiyaç duyar. Arsa ekimden bir ay önce hazırlanır. Yabancı otları gidererek 60 cm derinliğe kadar kazıyorlar. Açma çukurunu hazırlamak için, üst toprak (10 cm) çıkarılır ve bir kenara konur. En verimlidir, bu nedenle 1 m² arazi başına 2 kova miktarında organik gübrelerle karıştırılır.

Выкапывают яму глубиной 60 см и шириной 40 см. На дно ямы насыпают часть подготовленной почвосмеси. По центру устанавливают куст. Начинают засыпать почвосмесь. Bir kova su dökün. Досыпают грунт и уплотняют его вокруг растения.

Малина, как и большинство сортов ежевики, самоопыляема. Уточните этот параметр при покупке растений. Если вы приобретаете сорт, нуждающийся в опылителях, то проводите посадку на расстоянии не более 4 м друг от друга. Это расстояние достаточно, чтобы оба куста не конкурировали между собой за питательные вещества.

Для устойчивости кустов устанавливают шпалеру. Первый ряд проволоки натягивают на высоте 60 см от уровня почвы. Каждый следующий — через 30 см от предыдущей. Самый верхний ряд должен находиться на высоте см над уровнем грунта. Опорные столбы обязательно углубляют в землю на глубину 60 см. Это обеспечит устойчивость конструкции при сильных порывах ветра.

Если растения высаживают вдоль забора, то между ними и забором должно оставаться около 30 см свободного места для организации хорошей циркуляции воздуха.

Малина нуждается в обрезке. Её побеги плодоносят только один раз у классических летних сортов или два раза у ремонтантных. Чтобы было удобно удалять отплодоносившие побеги, проволоку на шпалере натягивают буквой «V».

На одну сторону подвязывают побеги, которые появятся в этом году, а на вторую — те, которые появятся в следующем. После нужно будет срезать ту часть ветвей, на которых уже не будет плодоношения.

Полив проводят еженедельно по мере просыхания грунта. Чтобы сохранить почвенную влагу, желательно поместить слой мульчи вокруг куста. Он будет препятствовать испарению воды и росту сорняков, спрессовыванию грунта.

Растения сохраняют продуктивность на протяжении минимум 10 лет . Чтобы они успешно плодоносили, их подкармливают. Норма внесения удобрений — 25 кг на 30 погонных метров ряда. Это должно быть сбалансированное удобрение с равным процентным соотношением азота, фосфора и калия. Örneğin,

Вносится удобрение ранней весной. Осенью, при перекапывании грунта, под каждый куст вносят по 15 г хлористого калия и 30 г суперфосфата.

Biliyor musunЛистья растения могут увядать в жару не потому, что куст испытывает жажду, а потому, что влага из устьиц листьев испаряется быстрее, чем её « поставляют » корни.

Hastalıklar ve Zararlılar

Ежевика и малина страдают от одних и тех же заболеваний. И для их лечения применяют одни и те же средства. Широко используется бордоская жидкость (1%) для борьбы с грибковыми заболеваниями. Распространению болезней и вредителей предшествуют загущенность кустов, плохая циркуляция воздуха и освещение. Все эти параметры легко корректируются садоводом.

Среди основных вредителей:

1. Муха дрозофила . Она откладывает яйца в ягоды, которые затем осыпаются.
   

2. Садовая тля . Питается соком растений. Опасна не только тем, что повреждает листья, но и тем, что на выделяемом ею липком налёте начинают размножаться сажистые грибки.
   

Для борьбы с насекомыми используют опрыскивание инсектицидами. Против тлей применяют опрыскивание кустов мыльным раствором. Насекомых отпугивают эфирные масла некоторых растений: горчицы, бархатцев. Поэтому их часто высаживают в междурядьях.

Hasat ve depolama

В технической зрелости плоды черноплодной малины красного цвета. По мере созревания они темнеют. Это и будет основным признаком зрелости. Вы также можете попробовать их на вкус. Спелые ягоды сочные, с насыщенным сладким вкусом.

Малина не может хранится дольше, чем несколько суток . В холодильнике — до 5 дней. На срок хранения влияет охлаждение ягод. Поэтому их рекомендуют собирать рано утром, пока они не нагреты солнцем. Сбор проводят в пластиковые контейнеры, рассчитанные на объём – г. В таком объёме верхние ягоды не будут повреждать нижние, придавливая их.

Выращивать черноплодную малину на участке совершенно несложно. Культура практически не нуждается в уходе. Поэтому при наличии свободного места вы вполне можете посадить несколько кустов этой замечательного растения. Получение высокого урожая будет зависеть от соблюдения несложных правил агротехники.

НОВОСТИ, В КОТОРЫХ ВСТРЕЧАЕТСЯ ТЕРМИН «ACI OT»

ССЫЛКИ

« EDUCALINGO. Acı ot [онлайн]. Доступно на <funduszeue.info>. Июн ».

Kereviz kokulu veya kokulu - Umbrella ailesinin Kereviz cinsine dahil olan bir tür otsu bitkidir. Bir gıda ve tıbbi üründür, kök, yaprak veya sap olabilir. Botanik olarak, çeşitler birbirlerine çok benziyorlar, büyüdükleri gibi. Açık kereste saplı kereviz bakımı kökünden daha kolaydır, ancak yaprağın ekimi için daha fazla zaman alır.

Yaprak saplı kereviz - uzun süreli veya bir yıllık

Kokulu Kereviz iki yıllık yaşam döngüsüne sahip bir bitkidir. İlk yıl içinde hiç boşluk olmayan yoğun bir kök mahsulü ve büyük yaprak saplarında büyük bir yaprak gülü oluşturur. İkincisi, 1 m yüksekliğe kadar çiçek saplarını serbest bırakır ve tohumluk yapar. Hasat - kök bitkileri, yaprak sapları ve baharatlı yapraklar dikim yılında yapılır, bir sonraki bitki kendi dikim materyalini alır.

Kereviz daha önce şifalı bir bitki olarak yetiştirilmişti, şimdi iyileştirici özellikleri arka plana kayboldu, kültür bir sebze olarak kabul edildi ve çeşitli ulusların mutfaklarında kullanılıyor. Sovyet sonrası alanda, kök bitkileri en popüler hale geldi, ancak Avrupa'da saplı çeşitler genellikle satın alındı.

Kök kereviz lifli bir kök sistemine sahiptir ve çok sayıda yan dal altında kötü bir şekilde ayırt edilebilen küçük bir kök oluşturur. Büyük bir hacmi yapraklarla değil, yaprak saplarıyla dolu olan büyük bir priz oluşturur. Renkleri yeşil, salata, pembe veya kırmızımsı olabilir, genişlik - 2 ila 4 cm kalınlıkta, 1 cm'den fazla olmayan kalınlıkta, klasik çeşitlerde, hasattan önce, sapları ağrılar (ışığa erişimi reddedilir), acı çekmeyi gidermek ve daha modern, yumuşak hale getirmek için buna gerek yok.

Her yaprak rozeti genellikle dik yapraktan oluşur. Ancak bazen yarı yayılan 40 şubeye kadar veren çeşitler vardır. Altta geniş saplar, uçlarda daralmış ve üçgen şeklinde, iğnelenmiş koyu yeşil yapraklarla sona ermektedir. Şeritler içi oyuktur, nervürlüdür, yuvanın ortasına bakan kısımda belirgin bir yiv vardır. Uzunluğu sadece çeşitliliğe değil, aynı zamanda kök kerevizinin agroteknolojisine de bağlıdır ve 22 ila 50 cm arasındadır.

Tohumlar - en fazla 4 yıl boyunca canlı kalabilen küçük tohumlar (garantili - yıl). Yaklaşık bir metre uzunluğunda pedinkül hayatın ikinci yılında ortaya çıkar.

Kereviz kereviz nasıl büyür

Kereviz - nem seven kültür, sıcaklıkta iyi tolere edilen kısa süreli düşüş. Sürgünler uzun süre olmasa da -5 ° C'de dona dayanabilir. Soğuk çeşitlere en dayanıklı - kırmızı yaprak sapı ile.

Kereviz yaprağı en kısa büyüme mevsimidir, doğrudan toprağa ekilebilir. Kökün oluşumu için kök yaklaşık gün sürer. Yalnızca fidanlarla yetiştirilir ve Kuzeybatı'da nadiren açık toprağa ekilir.

Saplı kereviz bir ara pozisyonda bulunur - farklı türlerde sürgünlerin ortaya çıkması andan itibaren gün geçer. SAP tohumlarını üretmek için toprağa ekilebilir, ancak ilk fidan yetiştirmek daha verimlidir.

Sebzeli kereviz yetiştiriciliği için optimum sıcaklık ° C'dir. Geçici olarak soğuğa dayanıklı olsa da, termometre uzun süre 10 ° C'ye ulaşmazsa, erken tüfekler başlayabilir.

Tohumdan fideye saplı kereviz nasıl yetiştirilir

Kereviz fidanlarının yetiştirilmesinde karmaşık bir şey yoktur. Fideleri, domates veya biberlerden daha kuvvetlidir ve bu ürünler yıllık olarak milyonlarca bahçıvan yetiştirir ve dalar.

İniş tarihleri

Saplı kereviz tohumları Şubat ayının ortasından Mart ayının ortasına kadar fidelere ekilir. Çeşitlerin çoğu oldukça uzun bir büyüme mevsimine sahiptir ve kaynakların soğuk havalardan önce sunum yapması için zamana sahip olması gerekir. İlk önce, kök ve yapraklar gelişir, yaprak sapları uzar ve yalnızca o zaman kütleyi arttırırlar. Kök ekinlerinin oluşumu için çok fazla olmasa da çok zaman alır.

Tank ve toprağın hazırlanması

Kereviz tohumları fideler için sıradan ahşap kutularda veya hemen su çıkışı için delikli ayrı plastik kaplarda ekilebilir.

Kullanımda olan kaplar bir fırçayla iyice yıkanır, durulanır ve güçlü bir potasyum permanganat çözeltisine batırılır. Bu fidelerde hastalığa neden olabilecek çoğu mikrop ve bakteri öldürür.

Saplı kerevizin tohumdan ekimi için, alışılmış toprağı fidan için alabilirsiniz. Alt tabaka, eşit miktarda bahçe toprağı ve çürümüş humusun kum ilavesiyle karıştırılmasıyla bağımsız olarak hazırlanabilir. Tüm topaklar, çakıl taşları ve bitki artıklarını gidermek için yalnızca elekle elenmek gerekir - fidelerin toprağı suya ve havaya düzgün ve geçirgen olmalıdır.

Tohum hazırlama

Kereviz tohumları çok küçük - 1 g yaklaşık adet içerir. Buna ek olarak, hızla çimlenmelerini kaybederler. Kişisel olarak toplanan ekim materyalleri mümkün olduğunca erken kullanılmalı ve mağazada raf ömrüne dikkat edilmelidir.

Şemsiye tohumları uzun süre filizlenir - bu, içlerinde uçucu yağların bulunmasından kaynaklanır. Bu nedenle güney bölgelerde havuç gibi ürünler kışa kuru ekilir ve yanlış zamanda çimleneceklerinden korkmazlar.

Hazırlık olmadan, kereviz tohumları 20 günden fazla gagalarlar, fideler düzensiz ve zayıf olacaktır. Çimlenmelerini hızlandırmanın ve fide kalitesini artırmanın birçok yolu var, işte bunlardan biri:

1. Tohumlar, 3 gün boyunca, günde iki kez değiştirilen ılık suya batırılır.
2. Sığ geniş bir kaba bir parça beyaz bez yerleştirilir. Üzerinde ince bir tabaka şişmiş tohumların yayılmasını ve suyla ıslanmasını sağlar.
3. Kap, kumaşı nemlendirmeyi unutmadan gün oda sıcaklığında tutulur.

Bu süre zarfında, tohumlar yuvarlanmalıdır - beyaz kumaş üzerinde açıkça görülecektir. Hemen fidelere inmeleri gerekiyor.

Tohumların daha hızlı yayılmasını kereviz yapmak için, genellikle şu yöntemleri kullanın:

• özel sırılsıklam, tohum dükkanlarında satılan, uyuşturucu;
• 30 dakika sıcak suda (en fazla 60 °) saklayın.

SAP kereviz fidan dikimi

Tohumlar sadece fideler için ıslak bir alt tabaka ile doldurulmuş ekim kutularına değil, aynı zamanda seralara da ekilebilir. Sıkıştırılmış toprak, birbirinden cm mesafeden sığ oluklar yapın. Tohumları 1 kare başına 0, 5 g oranında bırakırlar. m ve ev spreyinden püskürtülür.

Dikim materyali filizlenmiyorsa, ancak sıcak suya veya bir uyarıcıya batırılmışsa, bunu daha kolay yapabilirsiniz. Hazırlanan kutuya ince bir kar tabakası serilir, düzlenir, oluklar çeker ve içlerine tohum eker. O zaman kesinlikle yıkanmazlar ve sulama sırasında toprağa düşmezler.

Her biri birkaç tohumdan ayrı kaplarda ekim yapılabilir. Sonra dalmak zorunda kalmazlar, sadece çivi makasıyla zayıf filizi keserek en güçlüsünü bırakmanız gerekir.

Cam veya şeffaf filmle kaplı tohum kapları ve parlak bir pencere veya ışıklı raflara koyun. Çimlenme sonrası barınak kaldırıldı.

Lahanası kereviz fidanları bakımı

Saplı kereviz tohumları kuluçkalandığı zaman, bir hafta boyunca kaplar ° C sıcaklıkta aydınlık bir odaya yerleştirilir - bu fidelerin gerilmesini önler. Daha sonra fideler daha sıcak bir yere aktarılarak temiz hava ve iyi aydınlatma sağlanır.

Saplanmış kerevizlerin dikkatlice --nemli olması gerekir - ev tipi bir sprey şişesinden gelen kutular ve bardaklar - suyun bir yere dökülmediği bir çay kaşığı, duvarlara değil.

yaprak gevşeklik fazda, fideler daha düşük açıklıklı veya özel kasetler olan ayrı kaplarda sallanır. Aynı zamanda, kereviz kereviz lahanası, kotiledon yaprakları boyunca toprağa gömülür ve cm'den daha fazla gerilirse kök 1/3 oranında kısalır.

Saplı kereviz fideleri için ideal sıcaklık 16–20 ° C'dir. Gündüzleri 25 ° C'yi ve geceleri 18 ° C'yi geçmemelidir, fidenin loggia veya verandasında olanlar için 5 ° C'lik bir sıcaklığın kabul edilemez olduğu kabul edilir. Muhtemelen siyah bir bacak alabilir veya uçabilir. Oda% oranında bağıl neme ve iyi havalandırmaya sahip olmalıdır.

Toprak sürekli ıslak olmalı, fakat ıslak olmamalıdır. Dikimden gün önce, fidanlar talimatlarda önerilenden 2 kat daha fazla seyreltilmiş tam bir kompleks gübre ile beslenir.

Kereviz kereviz açık toprağa nasıl bitki

Fidanların ortaya çıkmasından yaklaşık iki ay sonra, kereviz fidanları toprağa nakli için hazırdır. Bu zamana kadar en az gerçek yaprağı olmalı.

İniş tarihleri

Kıvrımlı kereviz fideleri, bölgeye bağlı olarak, lahanın toprak alanına - Mayıs ayı sonlarında veya Haziran ayı başında ekilir. Şu anda sıcaklıkta bir düşüş olsa bile - korkutucu değil. Kereviz soğuğa dayanabilir, asıl şey fidelerin yerleşip yeni bir yaprak bırakma zamanları olmasıdır. Güney bölgelerde, saplı kereviz daha önce açık toprağa ekilebilir.

İniş alanı ve toprağın hazırlanması

Bahçedeki saplı kereviz yetiştirmek için patates, lahana, pancar, salatalık, kabak, domates, balkabağı olabilir. Fide ekimden önce, bahçede erken turp, ıspanak veya marul hasadı için zamanları vardır.

Kereviz kereviz, nötr bir reaksiyon ile gevşek verimli toprakları tercih eder. Bir kürek süngü üzerinde sonbahardan bir yatak kazıldı. Her metrekareye kg ​​çürümüş gübreden az katkı yapın. İlkbaharda, ekimden önce, fidanlar sığ gevşetilir ve talimatlara göre kök bitkilerine veya bir kadeh kül ve metre kare başına bir çift süperfosfat yemek kaşığı özel gübreler eklenir.

Asit topraklar kireç ve dolomit unu normalleştirir ve kereviz ekmeden önce sonbaharda yapmak daha iyidir. Yoğun toprak zaten humustan daha iyi hale gelecektir, ancak gerekirse, ekim sırasında gevşemekte olan ya da doğrudan her deliğe baharın altında kum ekleyebilirsiniz.

Ülkede büyüyen kereviz büyüyen, pürüzsüz, iyi aydınlatılmış bir alan seçmeniz gerekir. Engellenmeye meyilli alanlarda, sırtlar tatmin edilir - kültür, nem seven olsa da, su birikintisine tolerans göstermez, çok daha az durgun su.

Bitki materyali hazırlanması

Açık alanda ekime yönelik saplı kereviz sertleştirilmelidir. Planlanan saatten yaklaşık bir hafta önce, kaplar kutulara konulur ve öğleden sonra sokağa çıkarılır. Geceleri, beşi odaya temizlenir. Gemiden ayrılmadan 2 gün önce, sokağa günün her saatinde bırakarak fidan eve girmek için durduruldu.

Açık toprağa transfer arifesinde, kereviz sulanır, ancak bol miktarda sulanmaz, ancak toprak toprağı hafif nemli olur.

Yere saplı kereviz dikim

Saplı kerevizlerin yetiştirilmesi ve bakımı, açık toprağa nakli ile başlar. Mahsulün iyi bir hasat yapması için, bitkiler gün boyu serbestçe yerleştirilmeli ve güneşte ışıltılmalıdır. Saplı kereviz fidanları cm aralıklarla sıra halinde ekilir, çalılar arasındaki mesafe en az cm olmalıdır.

Bazı bahçıvanlar, sığ hendeklerde kereviz sapını yetiştirir. Bu kısmen haklı - sapları ağartma zamanı geldiğinde gölgelendirmek daha kolay olacaktır. Ancak çalılar yeterince güneş almalıdır, bu nedenle açmalar geniş ve güneyden kuzeye doğru yönlendirilmelidir. Aksi takdirde çamaşır suyu için hiçbir şey olmayacak.

Fideler, kaplarda veya kasetlerde büyüdüklerinden biraz daha derine ekilir, ancak büyüme noktası zeminin yüzeyinde kalır. Toprağa serpmediğinden emin olmanız gerekir.

Saplı kereviz ekili fidan bol miktarda sulanır. Yatağın malçlanması gerekli değildir - genellikle gevşetilmesi gerekecektir.

Açık havada saplı kereviz bakımı nasıl

Soğuk bir çöküntü bekleniyorsa veya kereviz kereviz fidelerinin kök almak için zamanı yoksa, yataklar agrofiber veya loutrastil ile kaplanır. Geceleri onları gazetelerle değiştirebilirsin, sadece rüzgarın esmesi için sadece kenarlarının sabitlenmesi gerekir.

Su nasıl

Kök kereviz yetiştiriciliği ve bakımını yaparken, en önemli agronomik önlemlerden biri sulamadır. Bu yaprak sapı olmadan hiçbir ağartma acıdan kurtulmaz ve düzgün bir boyuta ulaşamazlar.

Kereviz - nemi seven kültür. Sık sık ve büyük miktarlarda sulanmalıdır. Eğer toprak tavsiye edildiği gibi ise - hava ve neme karşı geçirgense, su durgunluğu ve buna bağlı hastalıklar olmamalıdır. Her sulamadan sonra veya sıralar arasındaki yağmur gevşetilir.

Nasıl beslenir

Sık sık pansuman olmadan büyümek için yüksek kaliteli kök kereviz gerçekçi değildir. İlk kez nakli yapıldıktan gün sonra tam bir mineral kompleksi ile döllenir. Gelecekte, gübreleme sulamadan sonra haftalık olarak verilir. Bu amaçla kimya kullanırsanız, sağlıklı ve lezzetli bir bitki yetiştirmez, fakat sağlığa zarar vermeden yemenin imkansız olduğu bir şey yetiştirir.

Bu nedenle, ilk mineral hazırlama işleminden sonra, kereviz bitkinin infüzyonu ile döllenir, her hafta 1: 3 oranında suyla seyreltilir. Ayda iki kez, bir kova suya bir çorba kaşığı süperfosfat eklenir. Bir kovana bir litre çözeltiden daha az dökülmedi.

Saplı kereviz nasıl beyazlatılır

Saplı kerevizin açık alanda ağartılması, ışığın gövdelere erişimini engellemek için tasarlanmış bir işlemdir. Acılığın giderilmesine ve ürünün daha hassas olmasına yardımcı olur. Ağartmayı ihmal ederseniz, saplar sertleşir ve yapraklarla aynı şekilde tadacaktır.

Kerevizi beyazlatmak için, 30 cm yüksekliğe ulaşır ulaşmaz toprağa püskürtmek en kolayıdır, sadece yapraklar ışıkta kalmalıdır. İşlem her iki haftada bir tekrarlanır.

Birçoğu kök kereviz ekimi ile ilişkilendirilmez, çünkü onu toprakla örtmek istemezler. Bahçıvanlar toprağı her bir sapın göğsünden ayrı olarak yıkamanın gerekli olduğunu bilir, bu çok zaman alır. Ancak kereviz saplarını beyazlatmak başka şekillerde de olabilir:

• sıra tahtası veya kontrplak her iki tarafına koyun;
• çalıları koyu renkli bir bez, kalın kağıt veya birkaç kat gazete ile kaplayın ve lastik bir bantla çekin;
• tamamen çürümüş tyrsu veya talaşların işlenmesi için kullanılır;
• Yeterli miktarda ise, fındık kabuğu, ahşap kabuğu, sıraları ile örtün.

Kereviz saplarını ağartmadan önce, çalının dışında büyüyen tüm ince sapların kesilmesi gerekir. Yapraklar serbest kalmalıdır - ışığa erişimi engellerlerse, bitki büyümeyi durduracak ve bozulabilir. Zemin yüzeyi ile gövdeyi saran malzeme arasında boşluk olmamalıdır.

Taze ahşap artıkları kullanmak mümkün değildir - tirsu veya talaş, düşen yapraklar, sapları ağartmak için saman. Kereviz yerdeyken bolca sulanır, bu malzemeler çürümeye ve kabul edilemez ısı üretmeye başlar.

hasat

Kereviz kereviz çeşitleri farklı zamanlarda hasat için hazırdır. Genellikle ilk olgunlaşma kendini gevşetir. Taze prizlerin uzun süre saklanması amaçlanan don başlamadan önce yataklardan çıkarılmalıdır. Yemeklerde, negatif sıcaklıklara maruz kalan kereviz uygundur, ancak kötüdür.

En iyi ve en uzun beyaz saplı ile klasik çeşitleri tuttu. Çalılar kökleri ile dikkatlice kazılır, bir mahzene veya bodruma aktarılır ve ıslak kum veya turba ile doldurulur. 4 ila 6 ° C'lik bir sıcaklıkta ve% 'lık bir nemde, saplanmış kereviz sadece kış boyunca depolanmayacak, aynı zamanda yeni yapraklar bırakacaktır.

üreme

Kereviz tohumla çoğaltılır. En iyi bitkiler kraliçe hücreler olarak seçilir, don başlangıcından önce dikkatlice kazılır, yapraklar koniye kesilir ve plastik bir torbada bir mahzende veya bodrumda saklanır.

İkinci yılda, kereviz kökü tohum elde etmek için bahçeye ekilir. İlk önce, nadir yeşillikler görünür, sonra yüksek, 1 metreye kadar ok. Çiçeklenme kök ekiminden 2 ay sonra gerçekleşir ve yaklaşık üç hafta sürer.

Kereviz tohumların toplanmasından önce ekildiği andan itibaren, gün geçmeli, bu süre içinde rengini yeşilden yeşilimsi-maviye değiştirmelidir. Дозаривают семена под навесом или в проветриваемом помещении и обмолачивают.

На Северо-Западе им может не хватить времени для созревания в грунте. Рекомендуется прищипывать верхушку цветочной стрелки, когда на ней сформируется достаточно семенников – каждое растение способно дать г семян. Этого более чем достаточно, чтобы обеспечить посадочным материалом себя, соседей и знакомых.

Вредители и болезни сельдерея черешкового

Листовой и черешковый сельдерей благодаря высокому содержанию эфирных масел редко болеет и умеренно поражается вредителями. Наибольшую опасность для культуры представляют переливы и застой воды в области корней, именно они являются главной причиной возникновения гнилей. Чаще всего они поражают точку роста и стебель.

Среди других болезней черешкового сельдерея следует отметить:

• бактериальную пятнистость листьев;
• siyah bacak;
• вирусную мозаику.

Вредители, поражающие сельдерей:

• sümüklü böcek ve salyangoz;
• kürek;
• морковные мухи.

Предотвратить болезни и появление вредителей поможет правильная агротехника:

• тщательный выбор места посадки;
• ürün rotasyonu;
• предпосадочная подготовка грунта;
• своевременное рыхление почвы и прополка сорняков;
• doğru sulama;
• при необходимости – прореживание посевов.

Что делать с сельдереем стеблевым на зиму

Хранить черешковый сельдерей свежим можно до трех месяцев в проветриваемом подвале или погребе при температуре ° С и влажности %. Вымытый и разложенный в полиэтиленовые пакеты, он может лежать до 30 дней в овощном отделе холодильника. Кусочки стеблей будут около года храниться в морозильной камере.

Черешковый сельдерей можно разрезать на кусочки и высушить. Вкус его при этом будет сильно отличаться от свежего или замороженного. С сельдереем готовят салаты, его солят, выжимают и замораживают сок.

Sonuç

Уход за сельдереем черешковым в открытом грунте необременительным назвать сложно. Но сажая культуру самостоятельно, огородники могут контролировать условия выращивания и подкармливать ее органическими удобрениями. Только так можно гарантировать, что на столе окажется вкусный и полезный продукт, а не набор химических элементов.