Anlamlı Bayram Hikayeleri

OKURKEN AĞLAYACAKSINIZ

Yaşl&#x; adam bir konfeksiyon mağazas&#x;n&#x;n vitrine uzun uzun bakt&#x;ran sonra
ilerideki yeşillikte oynayan çocuklar&#x;n en zay&#x;f&#x;na dönerek "Küçüüük!"
diye seslendi , "Bana biraz yard&#x;mc&#x; olur musun?"
Çocuk, hafta sonlar&#x;nda yapt&#x;klar&#x; misket oyununu ilk defa kazanm&#x;ş olmas&#x;na rağmen arkadaşlar&#x;n&#x; b&#x;rak&#x;p geldi. yaşlar&#x;ndayd&#x; ve üzerindeki elbiseler tek
kelimeyle dökülüyordu.
Yaşl&#x; adam çocuğu, saçlar&#x;n&#x; aksad&#x;ktan sonra
"Vitrindeki elbiseyi giymeni istemiştim. Bakal&#x;m üzerine uyacak m&#x;?" dedi.
Çocuk bu teklifi ilk önce şaka sand&#x;. Ama adam son derece ciddiydi.
Onunla birlikte mağazaya girerken ilk önce rüya da olup olmad&#x;ğ&#x;n&#x;, daha
sonra da şimdiye kadar yeni bir elbise giyip giymediğini düşündü.
Genellikle aile deki büyük çocuğa al&#x;nan veya komşular taraf&#x;ndan verilen
giyecekler elbiselerin ona dar gelmesiyle birlikte ortanca kardeşe kal&#x;r,
birkaç sene sonra da dizleri aş&#x;nm&#x;ş veya delinmiş vaziyette kendisine
yaman&#x;rd&#x;. Ama her zaman hasta dedikleri babas&#x;n&#x;n ne kadar zor para
kazand&#x;ğ&#x;n&#x; bildiğinden, bu işe bir kere bile itiraz etmemişti. Şimdiyse
ilk defa yeni bir elbisesi olacakt&#x;. Üstelik bayram a üç gün kala
Çocuk
yaşl&#x; adam&#x;n gösterdiği elbiseleri giydiğinde büyümüş olduğunu ilk defa
fark etti. Hepsinin üzerine giydiği kaban bir başkayd&#x; ve art&#x;k
üşümeyecekti. Çocuk misketleri onun cebine b&#x;rakt&#x;ğ&#x;nda iyice keyiflendi,
irili ufakl&#x; misketler gayet derin olan ceplerin bir köşesinde kalm&#x;şt&#x;.
Demek ki her bir cep en az elli misket alabilirdi.
Yaşl&#x; adam çocuğu sağa
sola döndürdükten sonra elbiselerin paketlenmesini istedi. Ve iş
tamamland&#x;ğ&#x;nda tezgâhtara dönerek "Elbiseleri torunuma al&#x;yorum." Dedi,
"Kendisine sürpriz yapacağ&#x;m için onlar&#x; bu çocuğun üzerinde denedim."
Çocuk bir anda beyninden vurulmuşa döndü ve ne diyeceğini bilemedi. Ama
art&#x;k büyüdüğüne göre bir şey belli etmemeliydi. Aynaya son bir defa
bakt&#x;ktan sonra üzerindekileri yavaşça ç&#x;kartarak bir kenara bir kenara
f&#x;rlatt&#x;ğ&#x; eskileri giydi.
Adam elbiselerin torununa uyacağ&#x;ndan emindi.
Yapt&#x;ğ&#x; hizmet için çocuğa bir ciklet paras&#x; vermek istediğinde onu
yan&#x;nda göremedi. Haylaz velet, belli ki bu işten s&#x;k&#x;lm&#x;şt&#x;. Çocuk
arkadaşlar&#x;n&#x;n yan&#x;na döndüğün de bir kenara çekilerek onlar&#x; seyretmeye
koyuldu. Ve bütün &#x;srarlara rağmen oyuna kat&#x;lmad&#x;. Arkadaşlar&#x;, "Niçin
oynam&#x;yorsun?" diye sordular, "En güzel misketleri sen kazanm&#x;şt&#x;n." Çocuk
inci gibi yaşlar süzülen gözlerini arkadaşlar&#x;ndan kaç&#x;rmaya çal&#x;ş&#x;rken
"Misketlerim bu elbiselere yak&#x;şmayacak kadar güzeldi." Dedi, "Bu
yüzden onlar&#x; bayraml&#x;k kaban&#x;m&#x;n cebine saklad&#x;m.

Hz.Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler, derlerki

-Ey halife bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin.

Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek:

-Söyledikleri doğrumu diye sorar.

Suçlanan genç derki evet doğru bu söz üzerine Hz Ömer:

-Anlat bakalım nasıl oldu diye sorar.

Bunun üzerine genç anlatmaya başlar,derki :

-Ben bulunduğum kasaba hali vakti yerinde olan bir insanım ailemle beraber gezmeye çıktık kader bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi.

Hayvanlarımın arasında bir güzel atım varki dönen bir defa daha bakıyor hayvana ne yaptıysam bu arkadaşların bahçesinden meyva koparmasına engel olamadım, arkadaşların babası içerden hışımla çıktı atıma bir taş attı atım oracıkta öldü, nefsime bu durum ağır geldi, ben de bir taş attım babası öldü, kaçmak istedim, fakat arkadaşlar beni yakaladı,durum bundan ibaret ,dedi.

Bu söz üzerine Hz Ömer söyleyecek bir şey yok bu suçun cezası idam, madem suçunu da kabul ettin…

Bu sözden sonra delikanlı söz alarak:

-Efendim bir özrüm var, ben memleketinde zengin bir insanım babam rahmetli olmadan bana epey bir altın bıraktı, gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım şimdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettğiniz için Allah indin’de sorumlu olursunuz, bana üç gün izin veriseniz ben emaneti kardeşime teslim eder gelirim, bu üç gün için de yerime birini bulurum der.

Hz Ömer dayanamaz derki:

-Bu topluluğa yabancı birisin, senin yerine kim kalırki? der,

Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar derki,

-Bu zat benim yerime kalır, o zat Hz peygamber (s.a.v)  efendimizin en iyi arkadaşlarından, daha yaşarken cennetle müjdelen Amr ibni Asr’ dan başkası değildir. Hz Ömer Amr ‘a dönerek

-Ey Amr delikanlıyı duydun, der.

O yüce sahabi:

-Evet, ben kefilim der ve genç adam serbest bırakılır.

Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur, Medine'nin ileri gelenleri Hz. Ömer'e çıkarak gencin gelmeyeceğini, dolayısıyla Amr İbni Asr’a verilecek idamın yerine, maktülün diyetinin verilmesini teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz, derler.

Hz. Ömer kendinden beklenen cevabı verir, derki,

-Bu kefil babam olsa farketmez, cezayı infaz ederim.

Hz. Amr ibni Asr ise tam bir teslimiyet içerisinde derki,

-Biz de sözümüzün arkasındayız.

Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından genç görünür.

Hz Ömer gence dönerek derki,

-Evladım gelmeme gibi önemli bir fırsatın vardı neden geldin.

Genç vakurla başını kaldırır ve:

-Ahde vefasızlık etti demeyesiniz diye geldim, der.

Hz.Ömer başını bu defa çevirir ve Amr ibni Asr’a derki,

-Ey amr sen bu delikanlıyı tanımıyorsun nasıl oldu da onun yerine kefil oldun?

Amr ibni Asr :

-Bu kadar insanın içerisinden beni seçti, insanlık öldü dedirtmemek için kabul ettim der.

Sıra gençlere gelir derlerki,

-Biz bu davadan vazgeçiyoruz, bu sözün üzerine Hz Ömer :

-Ne oldu biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz ne oldu da vazgeçiyorsunuz?

Gençlerin cevabı dehşetlidir :

- Merhametsiz insan kalmadı deneyesiniz diye.