Insanların Arasını Bozmak Hadis

SIRAT KÖPRÜSÜ DİYE BİR KÖPRÜ VARMIDIR ? Sadece “Şeytanın TEŞVİKİ ve yardımıyla ortaya atılan” bir uydurmadır.Neden? Çünki,”KİŞİNİN ÖLÜMÜ İLE GİDECEĞİ YER (Cennet veya Cehennem) BELLİDİR. NAHL/28,29:Melekler, nefslerine zulmedenleri vefat ettirecekleri zaman onlar teslim olurken: “Biz, bir kötülük yapmadık.” dediler. Hayır, muhakkak ki Allah, yapmış olduğunuz kötü amelleri en iyi bilendir.Haydi, orada ebediyyen kalmak üzere cehennemin kapılarından girin. Kibirlenenlerin (büyüklük taslayanların) kaldığı yer ne kötüdür. NAHL/30,31,32: Ve takva sahiplerine: “Rabbiniz ne indirdi?” denildi. “Hayır (güzellikler).” dediler. Ahsen olanlara (iradesini Allah'a teslim edenlere) bu dünyada haseneler (iyilikler, güzellikler, sevaplar, pozitif dereceler) vardır. Ve elbette ahiret yurdu daha hayırlıdır. Ve gerçekten muttakilerin (takva sahiplerinin) yurdu ne güzeldir.Onlar (muttakiler), altından nehirler akan Adn cennetlerine girerler. Orada, onların diledikleri herşey vardır. İşte Allah, (ahsen olan) muttakileri (bihakkın takvanın sahiplerini) böyle mükâfatlandırır.Melekler, onları tayyib (en güzel, en iyi) bir şekilde vefat ettirirler. Onlara: “Selâm üzerinize olsun. Yapmış olduğunuz (güzel, hayırlı) ameller sebebiyle cennete girin.” derler. ***Bu hususta peygamber(sav)efendimiz “kişi ölürken ona cennetlikse,cennetten bir bahce cehennemlikse bir ateş çukuru gösterilir”buyuruyor.(Sahih-i buhari-9/1339) VE BU KESİNLİKLE DEĞİŞMEZ. YÛNUS-64 : Onlara, dünya hayatında ve ahirette müjdeler (mutluluklar) vardır. Allah'ın sözü değişmez. İşte O, fevz-ül azîmdir. BEYYİNE-3 :(O sayfalar) içinde temel, değişmez hükümler yazılı olan kitaplardır. KARAR KESİNDİR.KIYAMETTE,BU KARARIN GEREKÇELERİ BİZLERE HAYAT FİLMİMİZDE YAŞANTIMIZA GÖRE ALDIĞIMIZ POZİTİF VEYA NEGATİF DERECELERİN FARKIYLA BELİRLENDİĞİ GÖSTERİLECEKTİR. MUCÂDELE-6 :O gün Allah hepsini beas edecek (yeniden diriltecek). Sonra onlara, yaptıkları şeyleri haber verecek. Allah, onların unuttuklarını (tek tek) saydı (kaydetti). Allah, herşeye şahittir. MÜ’MİNUN/102,103: O zaman kimin mizanı (sevap tartıları) ağır gelirse işte onlar, felâha erenlerdir.Ve kimin mizanı (sevap tartıları) hafif gelirse, işte onlar, nefslerini hüsrana düşürenlerdir. Onlar, cehennemde ebediyyen kalacak olanlardır. Ayrıca,Kur’anda gecen KIYAMET olayına bakalım.1.Sura üflenir kıyamet kopar,sağ olanlar da ölür sonra enson ölenden başlayarak herkes dirilir (Zümer/68).2.Sura üflenir herkes yeniden ölür.3.Sura üflenir yepyeni bir yaratılışla (Enerji bedenlerle) herkes dirilir ve hesaplar görülür (Zümer/69).(Cennetlikler ve cehennemlikler belli olur) Ve herkes (Cennetlikler de,Cehennemlikler de) CEHENNEME gider (Cehennemi görmek için-Meryem/71) Cehennemlikler dizüstü çökmüş olarak orada kalır (Sonra burunları yere sürünerek cehenneme gireceklerdir-Şuara/94) ancak TAKVA SAHİPLERİ oradan ayrılarak cennete giderler (Cehenneme girmeden sadece görürler ve hallerine şükrederler Meryem/72-A’raf/43).Şimdi sırat köprüsü bu işlemlerin neresindedir ? Allah’ın ayetleri bu gercekleri ihtiva ediyorsa;”AKSİNE BİR DAVRANIŞ;ALLAH’IN AYETLERİNE SAVAŞ AÇMAK DEMEKTİR”Aksini iddia edebilen “DELİLLERİNİ”getirsin. Allah hepinizden razı olsun. Devamını oku: http://allahaulasmakfarzdir.webnode.com.tr/news/sirat-koprusu-diye-bir-kopru-varmidir-/ Ücretsiz olarak kendi web sitesinizi oluşturun: http://www.webnode.com

Birbirlerinin kanını akıtarak, malları gasbedilerek, birbirleriyle çekişerek veya başka sebeplerle insanların arası bozulup kardeşlik hukuku çiğnenerek aralarındaki muhabbet bitince, insanların arasını düzeltmek gerekir. Allah bu konuda şöyle buyurur: "Bir sadaka vermeyi veya iyilik yapmayı ya da insanların arasını düzeltmeyi emredenleri hariç, onların aralarındaki gizli konuşmaların çoğunda hiçbir hayır yoktur. ''[Nisa ], ''Mü'minler ancak kardeştirler. Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin. ''[Hucurat 10] Yani iki kişinin arasını, sizden olan iki topluluğun arası açılınca onları arasını düzeltin. Yüce Allah şöyle buyurur:

"Eğer bir kadın kocasının, kendisine kötü davranmasından yahut yüz çevirmesinden endişe ederse, uzlaşarak aralarını düzeltmelerinde ikisine de bir günah yoktur. Uzlaşmak daha hayırlıdır. ''[Nisa ], "Eğer karı-kocanın arasının açılmasından endişe ederseniz, erkeğin ailesinden bir hakem, kadının ailesinden bir hakem gönderin. İki taraf (arayı) düzeltmek isterlerse, Allah da onları uzlaştırır.''[Nisa 35]

Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) insanların arasını düzeltmeyi üstüne alanın, fakir olmasa bile borcunu ödemek için zekat almasını mubah saymıştır. Bu, insanların arasını düzeltmeye teşvik ve bu işi yapanların yükünü hafifletmek içindir.

İbn Abbas, ''Allah'dan korkun ve aralarınızdaki dargınlıkları düzeltin"[Enfal 1] ayetini açıklarken: "Müminler Allah'tan korksun ve aralarındaki dargınlıkları düzeltsin diye Allah'tan müminlere bir beyandır" dedi.

Tahric: İsnadı ceyyiddir. Buhari, el-Edebu'l-Müfred () ve İbn Ebi Şeybe, Musannef (13/). Bak: Suyuti, Durrul Mensur (4/10).

Saib b. Mihcan -ki Şam halkındandır ve sahabeye yetişmiştir- der ki: Hz. Ömer, Şam'a girdiği zaman, Allah'a hamd ve sena edip halka nasihat ederek hatırlatmada bulundu, iyiliği emredip kötülükten nehyetti, sonra şöyle dedi: "Allah'ın Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) benim size hitab ettiğim gibi bize hutbe vermek için kalktı, Allah'tan korkmamızı, akrabayla alakayı kesmememizi ve insanların arasıili düzeltmemizi emredip şöyle buyurdu: "Cemaatten ayrılmayın. Çünkü AlIah'ın eli cemaat üzerindedir. Şeytan tek kişiyle beraberdir. Tek kişiye göre ise iki kişiye daha uzaktır. Bir erkek bir kadının yanında sakın yalnız olarak kalmasın. Çünkü üçüncüleri şeytan olur. Mü'min ve müslüman kişinin alameti, yaptığı kötülüğe üzülmek, yaptığı iyiliğe sevinmektir. Münafığın alameti ise yaptığı kötülüğe üzülmemek ve yaptığı iyiliğe sevinmemektir ki. bir iyilik yaptığında, Allah'tan onun sevabını ummaz ve kötülük yaptığında da cezasından korkmaz. Dünyadan nasibinizi ararken orta yoldan ayrılmayın. Çünkü Allah rızkınıza kefil olmuştur. Herkes, yapacağı (yapması takdir edilen) amelini tamamlayacaktır. Bütün işlerinizde de Allah'dan yardım isteyin. Allah, dilediğini siler, Ümmü'l-Kitab'ı ise sabit kılıp bırakır." Allah, Peygamberimiz Muhammed'e ve ailesine salat eylesin. Allah'ın selamı ve rahmeti de onun üzerine olsun. Allah'ın selamı üzerinize olsun."

İsnadında sakınca yoktur.

Beyhaki der ki: "Bu, Hz. Ömer'in Şam halkına, Allah'ın Resulü'nden (Sallallahu aleyhi ve Sellem) naklederek verdiği hutbedir.

Behz b. Hakim, babası kanalıyla dedesinden bildiriyor: "Ey Allah'ın Resulü! Biz kendi kabilemiz içinde birbirimizden istiyoruz" dediğimde, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Evet, sıkıntılı zamanlarda kişi kendi yakınlarından isteyebilir. Ancak ihtiyacı kalmayınca veya sıkıntısını giderince istemeyi kessin" buyurdu.

Tahric: Ravileri güvenilirdir. Ahmed, Müsned (5/3, 5/5), Taberani, M. el-Kebir 19/ () ve Abdurrezzak musannef 11/ (). Bak: Heysemi, mecma (3/)

Hadis, Sehmi'nin rivayetinde: " keser" şeklindedir.

Ravileri güvenilirdir.

Ebu Hureyre'nin bildirdiğine göre Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem)

şöyle buyurdu: "içinde güneş doğan her gün, insanların her bir mafsalı için bir sadaka vermesi gerekir. iki kişinin arasında adaletle hükmetmesi bir sadakadır. Hayvanına binmek isteyen bir kimseye yardım ederek, hayvana bindirmesi yahut eşyasını hayvana yüklemesi bir sadakadır. Güzel söz bir sadakadır. Namaza giderken atılan her adım bir sadakadır. Yoldan (gelen geçene) rahatsızlık veren şeyleri gidermesi bile bir sadakadır. ''

Müslim bu hadisi Muhammed b. Rafı' kanalıyla Abdurrezzak'tan rivayet etti.

Tahric: İsnadı sahihtir. - Müslim, zekat (56)

Ümmü'd-Derda der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Size oruç, namaz ve sadakadan daha üstün bir ameli bildireyim mi?" buyurunca: "Olur, ey Allah'ın Resulü!" karşılığını verdiler. Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "insanların arasını düzeltmek" buyurdu. Sonra: "iki kişinin arasını açmak (ise usturanın kılı kazıdığı gibi dini kökünden söken) bir kazıyıcıdır" buyurdu.

Tahric: İsnadı sahihtir. Ebu Davud 5/ ().

Muhammed b. el-fadl buna muhalefet ederek A'meş kanalıyla Salim'den, o da Ebu Derda'dan, onun sözü olarak rivayet etti.

Zühri de Ebu İdris'ten Ebu Derda'nın şöyle dediğini nakletti: "Sizin için oruç ve sadakadan daha hayırlı olan şeyi bildireyim mi? İnsanları nefret ettirmekten sakının. çünkü (bu, usturanın kılı kazıdığı gibi dini kökünden söken) bir kazıyıcıdır."

Tahric: İsnadı sahihtir. Buhari, tarih 1/1 (56) ve İbn Mübarek, zühd ()

Yunus b. Meysere b. Halbes, Ebu İdris el-HavHinı kanalıyla Ebu Hureyre'den Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurduğunu nakleder: "insanoğlu; namaz, insanların arasını düzeltmek ve güzel ahlaktan daha faziletli bir şey yapmamıştır.''

Tahric: İsnadı hasendir. Buhari, Tarih 1/1 (56).

- Abdullah b. Amr'ın bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):

"En faziletli sadaka, insanların arasını düzeltmektir" buyurdu.

Tahric: İsnadı zayıftıfunduszeue.info, Tarih 2/1 ().

Ebu Eyyüb der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bana şöyle buyurdu:

"Ey Ebu Eyyub! Yüce Allah'ın sevabı ne ile büyüttüğünü ve ne ile günahları sildiğini haber vereyim mi? insanların arasında fitne ve fesat olursa onların aralarını düzeltmek için uğraşmandır. Allah bu sadakanın yapılmasını sever.''

Vazi' bunu Ebu Seleme'den rivayette tek kalmıştır. Hadis zayıf olan başka bir yolla Ebu Eyyüb'den nakledilmiştir.

Tahric: İsnadı zayıftır. Suyuti, Durrul mensur (2/)

Ebu Eyyub'un bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kendisine: "Ey Ebu Eyyub! Yüce Allah'ın sevabı ne ile büyüttüğünü ve ne ile günahları sildiğini haber vereyim mi?" diye sordu. Ebu Eyyub: "Evet" cevabını verince Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "insanların arasında {itne ve {esat meydana gelirse onların aralarını düzeltmen, birbirlerinden uzaklaşınca yakınlaştırmandır" buyurdu.

Tahric: İsnadı zayıftır. Bezzar, Müsned (2/) Bak: Heysemi, Mecma (8/79).

Ümmü Gülsüm'ün bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)

şöyle buyurdu: "iki kişinin arasını düzeltmek için (yalan olan) hayırlı bir sözü söylemesi veya içine hayırlı başka şeyler de ekleyerek başkasına aktarması yalandan sayılmaz. ''

Müslim bu hadisi İbn Uleyye kanalıyla Ma'mer'den rivayet etti.

Tahric: İsnadı sahihtir. - Müslim sila ()

Humeyd b. Abdirralıman, annesi Ümmü Gülsüm binti Ukbe b. Ebi Muayt'tan bildiriyor: Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Kişinin insanların arasını düzeltmek için (yalan olan) hayırlı bir sözü söylemesi veya içine hayırlı başka şeyler de ekleyerek başkasına aktarması yalandan sayılmaz" buyurduğunu işittim. Sadece şu üç yerde yalan söylenmesine ruhsat verdiğini işittim: Savaşta, insanlar arasını düzeltmede ve erkek hanımıyla ve kadın kocasıyla konuşurken."

Müslim bu hadisi İbn Vehb kanalıyla Yunus'tan kısa metinle rivayet etti. Buhari ve Müslim de Salih kanalıyla Zühri'den rivayet ettiler.

Tahric: İsnadı sahihtir. - Müslim, sıla ().

Nevvas b. Sem'an'ın bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Sadece şu üç yerde yalan söylenebilir: Savaşta; çünkü savaş hiledir, erkeğin hanımını razı etmesi için ve iki kişinin arasını düzelten kişi, yalan söyleyebilir. ''

Tahric: İsnadı zayıftır.

Esma binti Yezid'in bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)

şöyle buyurdu: "Sadece şu üç yerde yalan söylenebilir: Erkek, hanımını razı etmek için veya insanların arasını düzeltmek gayesiyle ya da savaşta yalan söyleyebilir."

Tahric: İsnadı hasendir. Tirmizi 4/ ().

***********

Fasıl

*************

Halimi der ki: insanların arasını düzeltmek gerekli olduğuna göre, insanların arasını bozmaktan, koğuculuktan ve halkı birbirine düşürmekten sakınmak daha gerekli bir durumdur.

Yüce Allah sihirbazları ayıplarken, "Fakat o ikisinden, bir erkek ile onun karısının arasını açacak şeyler öğreniyorlardı"[Bakara ]buyurmuştur.

İbn Abbas der ki: Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) iki mezarın

yanından geçerken: "Bunlar, büyük olmayan günahtan dolayı azab görüyorlar. Bunlardan birisi dedikodu yapardı, diğeri ise idrar yaparken iyice temizlenmezdi" buyurdu. -Veki der ki: Yani idrar sıçramasından sakınmazdı.- Sonra Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yaş bir hurma dalı isteyip ikiye böldükten sonra her parçasını bir mezara sapladı. Sonra: "Umulur ki, bunlar yaş kaldığı müddetçe azaplarını hafifletir" buyurdu.

Buhari ve Müslim bu hadisi Sahih'te Veki'den naklettiler.

Tahric: İsnadı sahihtir. - Buhari, vudu (61) ve Müslim, taharet ().

Bu hadis Enes b. Malik'ten: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) biri gıybet sebebiyle, diğeri idrarından sakınmadığı için, bir başkası dedikodu yaptığı için azab gören üç mezarın yanından geçerken " şeklinde nakledilmiştir.

"Büyük günah sebebiyle azab görmüyorlar" sözünden küçük günah değil, günahlardan sakınmayı önemsiz görmeleri kastedilmiştir.

Tahric: İsnadı zayıftır. İbn Adiy, el-kamil (3/)

Ebu Vail'in bildirdiğine göre, Huzeyfe bir adamın dedikodu yaptığını öğrenince: "Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurduğunu işittim: "Koğucufuk yapan kişi cennete giremez.''

Müslim bu hadisi Sahih'te Şeyban b. Ferruh kanalıyla Abdullah b. Muhammed b. Esma'dan rivayet etti,

Tahric: İsnadı sahihtir. - Müslim, iman ().

- Huzeyfe'nin bildirdiğine göre Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem):

"Koğucufuk yapan kişi cennete giremez" buyurdu.

A'meş, (metinde geçen) kattat'ın, koğuculuk yapan olduğunu söyledi. Müslim bu hadisi A'meş'ten, Müslim ve Buhari de Mansur kanalıyla İbrahim'den rivayet ettiler.

Tahric: İsnadı sahihtir.- Müslim, iman (). - Buhari edeb (86) ve Müslim, iman ()

Abdullah (b. Mes'üd)'un bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Size ''adh'' kelimesinin manasını söyleyeyim mi? Dedikodu yapıp halk arasında laf taşımaktir. ''

Müslim bu hadisi Muhammed b. Beşşar'dan rivayet etti.

Tahric: İsnadı sahihtir. - Müslim, sıla (ı 03).

Abdullah (b. Mes'üd) der ki: "Cahiliye döneminde, ''adh'' kelimesinin sihirbazlık olduğunu söylerdik. Ancak ''adh'' kelimesinin bu günkü manası kil-u kaldır. Kişinin duyduğu her şeyi anlatması, kendisi için yalan olarak yeterlidir.''

Tahric: İsnadı ceyyiddir. Tahavi, Müşkilu'l-Asar (3/).

Ebu Eyyub der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Adh'ın ne olduğunu biliyor musunuz?" diye sorunca: "Allah ve Resulü daha iyi bilir" cevabını verdiler. Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "İnsanlar arasında laf taşıyıp aralarını bozmaktır" buyurdu.

İsnadı zayıftır.

Bu hadis bize aynı lafızla Enes b. Malik'ten nakledilmiştir. - Buhari, el-Edebu'l-Müfred () ve Tahavi, Müşkilu'l-Asar (3/).

Kays b. Sa'd der ki: Eğer Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Hile ve aldatmak cehennemdedir" buyurmuş olduğunu işitmeseydim insanların en hilekarı olurdum.

Cerrah b. Melih, Nehrani el-Hımsi'dir.

Tahric: İsnadında sakınca yoktur. İbn Adiy el-kamil (2/)

Esma binti Yezid b. es-Seken el-Ensariyye'nin bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Ey insanlar! Size en hayırlılarınızı ve en şerlilerinizi bildireyim mi?" diye sorunca: "Olur, ey Allah'ın Resulü!" karşılığını funduszeue.info (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Görüldükleri zaman Allah'ın hatırlandığı kimselerdir. En şerlileriniz dedikodu yapan, dostların arasını açan, iyilere karşı gelip direnenlerdir" buyurdu.

Tahric: İsnadı hasendir. İbn Mace 2/ ().

Davud'un rivayeti şu şekildedir: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Size hayırlılarınızı bildireyim mi?" diye sorunca: "Evet" cevabını verdiler. Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Hayırlılarınız, görüldükleri zaman Allah'ın hatırlandığı kimselerdir. Şerlilerinizi bildireyim mi?" diye sorup ta sahabe: "Evet" cevabını verince Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "En şerlileriniz, dedikodu yapan, dostların arasını açan, iyilere karşı gelip direnenlerdir" buyurdu .

Abdullah b. Mes'ud'un bildirdiğine göre Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Ashabım hakkında bana bir söz getirmeyin. Ben karşınıza daima selim bir kalple çıkmak isterim. ''

Bu hadis, (yaşça) büyük ravilerin küçüklerden rivayet etmesi sebebiyle tek kanallıdır. Ayrıca Yunus tarafından Ebu Hatim'den nakledilmiştir.

Tahric: İsnadı zayıftır. İbn Adiy, el-kamil (1/)

Abdullah b. Mes'lid der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yanımıza çıkıp şöyle buyurdu: "Sizden biri ashabımdan biri hakkında bana söz getirmesin. Ben karşınıza daima selim bir kalple çıkmak isterim

Tahric: İsnadı zayıftır. Ebu Davud (5/) ve Tirmizi 5/ ().

Bu hadis başka bir kanalla nakledilmiştir."

İsnadı zayıftır.

İbn Ebi Hüseyin der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ashabının yanına çıkıp şöyle buyurdu: "Sizden biri başka biri hakkında bana söz getirmesin. Ben karşınıza daima selim bir kalple çıkmak isterim

İsnadı mürseldir.

Hadis mürseldir. Hasan'dan mürsel olarak nakledildiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bir kadın aleyhinde söylenen sözü kabul etmez, birinin diğeri aleyhinde söylediği söze itibar etmezdi.

Yahya b. Ebi Kesir der ki: "Koğuculuk yapan (laf taşıyan), sihirbazın bir ayda vermediği zararı bir günde verir."

İsnadında gevşeklik vardır.

Yahya b. Ebi Kesir der ki: ''Koğuculuk yapan, sihirbaz'ın insanlara bir ayda vermediği zararı bir günde verir.''

İsnadında gevşeklik vardır.

Ebu Hureyre'nin bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):

"Köleyi efendisine karşı kışkırtan kimse bizden değildir. Kadını kocasına karşı ifsad eden kimse de bizden değildir" buyurmuştur.''

İsnadında gevşeklik vardır

İbn Bmeyde'nin babasından bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Emanet üzerine yemin eden, bizden değildir. Bir kişiye karşı hanımını veya kölesini kışkırtan bizden değildir."

Tahric: İsnadı sahihtir. Ebu Davud (3/).

Enes'in bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Bir mümini korkutanı kıyamet günü Allah, korkusundan emin kılmaz. Kim bir şikayet ederse, Allah kıyamet günü onu rezil olup küçük düşeceği bir konumda durdurur. ''

Mübarek b. Suhaym bu hadisi Abdulaziz'den rivayette tek kalmıştır.

Tahric: İsnadı zayıftır. İbn Adiy, el-Kamil (6/).

Amr, Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ashabından birinden bildiriyor: "Hz. Musa, Rabbine gelmede acele edince, Yüce Allah: ''Seni acele ile kavminden ayrılmaya sevk eden nedir, ey Musa!"[Ta Ha 83] diye sordu. Musa: ''Onlar ardımdadır, Rabbim! Hoşnut olman için sana acele geldim"[Taha 84] karşılığını verdi. Musa, Arş'ın gölgesinde bir adam gördü ve durumunu çok beğendi. "Rabbim! Bu kim?" diye sorunca, Yüce Allah şöyle buyurdu: "Sana kim olduğunu söyleyeceğim, ancak onda bulunan şu üç özelliği de bildireyim. Bu kişi hiç kimseye Allah'ın kendilerine ınsan ettiği şeylerden dolayı haset etmezdi. Anne babasına karşı isyankar değildi. Koğuculuk yaparak laf taşımazdı."

Tahric: İsnadı ceyyiddir. Suyuti, Dürrü'l-Mensur (5/), İbn Ebi Şeybe, Musannef (9/91, 93), Hennad, Zühd (), İbn Ebi Dünya, es-Samt () ve Ebu Nuaym, Hilye (4/).

Simak b. Harb der ki: Rüyada bana şöyle denildi: "Dedikodu yapmaktan ve yetimlerin malını yemekten sakın. (Zalim lakaplı vali) Haccac'ın ardında namaz kılmaktan sakın. Kullarımı birbirinden ayırdığı gibi onu da ikiye ayıracağıma yemin ederim.''

İsnadı zayıftır.

Dahhak, "Derken onlara hainlik ettiler "[Tahrim 10] ayetini açıklarken şöyle dedi: "Hz. Nuh ile Hz. Lut'un hanımlarının hainliği, koğuculuk yapmaları şeklindeydi."

İsnadındaki Bezi', Yahya b. Abdurrahman'ın azatlısı Ebu Hazım elKufi'dir.

Tahric: İsnadı zayıftır. İbn Adiy, el-Kamil (2/) ve Suyuti, Dürrü'l-Mensur (8/).

Abdurrahman b. el-Haris der ki: Necran halkından bir piskopos, Ömer b. el-Hattab ile konuşurken: "Ey müminlerin emiri! Öldüren üç şeyden sakın" dedi. Ömer: "Yazık sana! Öldüren üç şey nedir?" diye sorunca, piskopos şöyle cevap verdi: "Bir adam, idareciye gelip yalan söyler, idareci de iftira atan adamı öldürtür. Bu adam yalan söyleyerek hem kendini hem idam edileni, hem de idareciyi öldürmüş olur.''

Tahric: Abdurrezzak 11/ ().

Abdullah b. Amr der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Müslüman kimse, insanların elinden vedilinden yana selamette oldukları kimsedir. Muhacir de Allah'ın yasakladığı şeyleri terk edendir.'' buyurmuştur.

Buhari bunu sahih'te Ebu Nuaym kanalıyla rivayet etti.

Tahric: İsnadı sahihtir. - Buhari rekaik (7/)

Bir sonraki konu için aşağıdaki link’e tıklayın:

Şube Kişinin Kendisi için istediğini Müslüman Kardeşi için de istemesi ve Kendisi için istemediği Bir Şeyi Müslüman Kardeşi için istememesi; Yoldan (Gelen Geçene) Eziyet Veren Şeyleri Kaldırmak

"Nemmâm, Cennete giremez"

İnsanlar arasında söz taşımak, koğuculuk yapmak, çok çirkindir ve kötü huylardandır. Bundan sakınmalıdır. Bunları dinleyen kimse de, onu tasdik etmemelidir.
İnsanların arasını bozmak, fitne çıkarmak için söz taşımak, koğuculuk yapmak, çok çirkindir ve kötü huylardandır. Peygamber efendimiz;
(Nemmâm, söz taşıyan, Cennete giremez) buyurmuştur.
Bir hadis-i şerifte de;
(Hased, nemîme ve kehânet sâhipleri bizden değildir) buyurulmuştur.
İmâm-ı Rabbânî hazretleri;
"Yalan söylemek, iftirâ etmek ve nemime yani lâf taşımak, her dinde haram idi. Cezâları çok ağırdır. Kabir azâbı en çok dünyâda üstüne idrâr sıçratanlara ve Müslümanlar arasında nemmâmlık yapanlara olacaktır" buyuruyor.
Sa'dî-i Şîrâzî hazretleri buyuruyor ki:
"Ey akıllı kimse! İster iyi, ister kötü olsun, kimsenin arkasından konuşma! Çünkü hakkında konuştuğun kişi gerçekten kötü ise, onu kendine düşman etmiş olursun. İyi ise, çok kötü bir iş yapmış olursun. Biri sana gelip de filân adam kötüdür derse, iyi bil ki, o kendi kusûrunu söylemiş olur.
Ey iyi insan! Bir insanın iki şeyi dostlarına haramdır. Birisi; onun malını haksız yere alarak yemek, diğeri; arkasından iyi olmayan şekilde konuşmaktır. Biri senin yanında başkasının aleyhinde konuşuyorsa, zannetme ki başkasının yanında seni medheder. Benim nazarımda, bu dünyâda en akıllı insan, kendisiyle meşgûl olup, başkalarından gâfil olandır. Düşmandan lâf getiren, insana, düşmandan daha büyük düşmandır.
Ey laf taşıyıcı! Düşmanım bile yüzüme karşı kötü şey söylemiyor. Sen ondan daha büyük düşman olmasan, onun arkamdan söylediğini, gelip de yüzüme karşı söyler misin? Söz taşıyan, eski düşmanlıkları yeniler, kinleri tâzeler. En yumuşak insanları bile çileden çıkarır. Uyuyan fitneyi uyandıran kimseden en kısa zamanda kaç! Kavga iki kişi arasında yanan bir ateşe benzer. Söz taşıyıcı ise, o ateşin sönmemesi için odun taşıyan oduncu gibidir."
Bir gün Hasan-ı Basrî hazretlerine birisi gelip;
-Filan kimse seni çekiştirdi, gıybet etti deyince;
-Sen o zâtın evine niçin gitmiştin? diye sorar. O kimse;
-Yemeğe dâvet etmişti deyince, Hasan-ı Basrî hazretleri;
-O kadar yemeği içinde sakladın da, bir çift sözü saklayamayıp bana mı getirdin, cevabını verir.
İmâm-ı a'zam Ebû Hanîfe hazretlerine, birisinin kendisini gıybet ettiği söylenince, o kimseye bir kese altın gönderir ve;
"Bize verdiği sevâpları arttırırsa, biz de karşılığını arttırırız" cevabını verir.
Netice olarak, insanlar arasında söz taşımaktan, nemmâmlıktan sakınmalıdır. Nemmâmı, söz taşıyanı dinleyen kimse de, onu tasdik etmemelidir. Hasan-ı Basrî hazretlerinin buyurduğu gibi:
"Şunu iyi bil ki; sana birisi hakkında nemmâmlık eden, senin hakkında da başkasına nemmâmlık eder."

RAHMETLİ OLMANIN İPUÇLARI

بسم الله الرحمن الرحيم

Rahmân ve Rahîm Olan Allah’ın Adıyla…

ALTINCI İPUCU:

“Mü’minlerin Arasını Düzeltmek”

Bir önceki yazımızda rahmetli olmanın ipuçlarından biri olan “Namaz kılmak, zekât vermek ve Rasûl’e itaat etmek” konusunu ele almaya çalışmıştık. Bu yazımızda inşâallah diğer bir rahmet ipucunu ele alarak, rahmet denizindeki yolculuğumuza devam edeceğiz. Bu yazımızdaki rahmet ipucumuz “Müminlerin Arasını Düzeltmek” olacak.

Haydi, şimdi bu rahmet ipucunu yakalamak için hazırlanmaya!

Rabbimiz şöyle buyurur:

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ

“Mü’minler ancak kardeştirler. Öyleyse, merhamet edilmeniz için (aralarında çıkabilecek anlaşmazlıklarda) kardeşlerinizin arasını ıslah edin ve Allah’a karşı gelmekten sakının.” (Hucurat, 10)

İşte Rabbimizin rahmetine nail olabilmemizin diğer bir ipucuyla daha karşı karşıyayız. Rahmete erişmek veya diğer bir ifadeyle rahmetli olmak isteyenlere Rabbimizden uzanan diğer bir şefkat eli: Mümin toplumun bekasını sağlamak adına iman edenlerin aralarını ıslah etmek, düzeltmek ve onları barıştırmaya çalışmak…

Bu ipucumuz, aynı akideye gönül vermiş mümin insanların arlarında anlaşmazlık, tartışma, dargınlık veya kırgınlık gibi bir olumsuzluk vuku bulması durumunda onların bu tatsız durumlarını gidermeye çalışıp çabalamayı ve aralarını ıslah edip düzeltmeyi bizlere göstermekte ve bunun bizlerin Allah’ın rahmetine ulaşmasında bir sebep olduğunu vurgulamaktadır. “Merhamet edilmeniz için kardeşlerinizin arasını ıslah edin ve Allah’a karşı gelmekten sakının.”

Eğer rahmetli olma gibi bir derdimiz varsa bu mükemmel fırsatı kaçırmamalı ve kardeşlerimiz arasında meydana gelen tatsızlıklarda onların aralarını düzeltme çabası içerisinde olmalıyız.

Konunun detayına girmeden önce burada şu iki önemli hususu vurgulamamız yerinde olacaktır:

a) İman kardeşliği, nesep kardeşliğinden daha önceliklidir ve İslam her zaman din kardeşliğini nesep kardeşliğinden önde tutmuştur. Bunda dolayıdır ki biz, din kardeşlerimizle aramızda meydana gelmesi muhtemel olan problemleri çözmede, –eğer iman ehli değillerse– anne-baba bir kardeşlerimizle aramızda meydana gelen problemleri çözmeden daha hassas davranmamız ve bu noktada daha ciddî bir sorumluluk bilinciyle hareket etmemiz gerekmektedir. Çünkü din kardeşliği bizim nezdimizde nesep kardeşliğinden çok daha önemli ve önceliklidir. Ashab-ı Kiram’ın hayat hikâyelerini inceleyenler, bunun böyle olduğunu net bir biçimde görürler. Örneğin Bedir savaşında Musab b. Umeyr radıyallahu anh ile müşrik kardeşi Ubeyd b. Umeyr arasında geçen şu diyalog, bu gerçeği tüm çıplaklığıyla gözler önüne sermektedir:

Musab b. Umeyr’in kardeşi Ubeyd bin Umeyr, Bedir günü Müslümanların eline esir düşmüştür. Ensardan bir sahabî onu bağlamaktadır. Tam o esnada Musab radıyallahu anh, oradan geçer ve kardeşini bağlayan sahabîye:

—Onu sıkıca bağla, çünkü annesi çok zengindir. Sana oldukça fazla miktarda fidye verir, der.

Bu durum karşısında şaşıran kardeşi Ubeyd:

— Kardeşim olmana rağmen nasıl böyle konuşursun? diye söylenir. Bunun üzerine Musab radıyallahu anhtüm Müslümanlara gerçek kardeşliğin ne olduğunu öğreten şu müthiş cevapla karşılık verir:

—  Benim kardeşim sen değilsin. Benim kardeşim, şu anda seni bağlayan kimsedir.

Bazı rivayetlerde ise Musab radıyallahu anh’ın, kardeşini bizzat kendi eliyle öldürdüğü nakledilmiştir.

Bu nedenle, iman kardeşliğinin ne kadar önemli olduğunu bilmeli, bu kardeşliğe zarar verecek her türlü girişimden uzak durmalı ve akideden kaynaklanan kardeşliğimizi bozacak anlaşmazlıkların bize vereceği zararın, nesepten kaynaklanan kardeşliğimizi bozacak anlaşmazlıkların bize vereceği zarardan daha kötü olacağını iyi idrak etmeliyiz. Bunu kavradığımız zaman müminlerin arasını ıslah etmenin neden rahmet vesilesi olacağını daha iyi fıkhetmiş oluruz.

 b) Islah’ın ve arabuluculuğun birçok şekli vardır ve bunun genel olarak her türlüsü hayırlıdır. Nitekim Allah Teâlâ, “Sulh (düzeltmek, ara bulmak) en hayırlı olanıdır” (Nisâ, ) buyurarak böylesi bir tavır takınmanın bizler için hep hayır getireceğini bildirmiştir. Şu sıralayacağımız hususlar arabuluculuğun yapılabileceği alanlardan bazılarıdır:

* İki müminin arasını bulmak/düzeltmek,

* İki müşrikin arasını bulmak/düzeltmek,

* Bir müminle bir müşrikin arasını bulmak/düzeltmek,

* Karıkoca arasını bulmak/düzeltmek,

* Ticarette alıcı ile satıcının arasını bulmak/düzeltmek,

* Haksızlık yapanlarla haklı olanların arasını bulmak/düzeltmek…

Tüm bu hususlarda ıslahtan yana tavır sergilemek Allah’ın hoşnutluğunu ve rahmetini gerektiren bir amel olup tüm müminler bu ameli işlemeye davet edilmiştir.

 Lakin bazı âlimler izah etmeye çalıştığımız ayetin öncesini de dikkate alarak ayetin, bu sayılan maddelerden sadece sonuncusunu yani “haksızlık yapanlarla haklı olanların arasını bulma”yı kapsayacağını ifade etmişlerdir. Bu görüş, siyak-sibak ilişkisi içerisinde her ne kadar doğru olsa da, ayetin, saydığımız diğer hususları da içine almasına engel teşkil etmez.

Ayet, öncesini de dikkate alarak belki ilk bakışta birbiriyle kavgalı olan ve haklı-haksız şeklinde ikiye ayrılan müminlerden bahsetmektedir, bu doğrudur; ama bu, ıslah ameliyesinin gerçekleştirilebileceği diğer alanları ve kişileri kapsamaz anlamına gelmemektedir. Allah bizlere umumen ihtilafa düşen her müminin arasını ıslah etmeyi emretmiş ve ister ortada kavgalı olan insanlar olsun, ister olmasın tüm iman eden kardeşlerimize karşı ihtilaf edilen meselelerde arabulucu bir tavır sergilememizi istemiştir.

Dolayısıyla her hangi bir ihtilaf vuku bulduğunda bizlere düşen ıslahçı olmak ve arayı bulup kardeşler arasında meydana gelmesi muhtemel çatlaklıkları kapamaya çalışmaktır.

Mü’minler Ancak Kardeştir

Rabbimiz bu ayetinin başında müminlerin her şeyden önce “kardeş” oldukları gerçeğini vurguluyor. Hem de öyle bir ifadeyle ki, bu ifade tarzı Arapçayı anlayan insanlar için çok şey anlatıyor.

Rabbimiz bu kardeşliği Türkçede “ancak”  anlamına gelen “إِنَّمَا” edatıyla ortaya koyuyor. Buna göre anlam müminler başka değil, sadece ve sadece kardeştirler. O halde kardeşler kardeşlik ilkesine göre hareket etmeli ve kardeşliğin gereğini yapmalıdırlar. Normal şartlarda kardeşler kavga da etseler, anlaşmazlığa da düşseler, tartışsalar da asla diğer kardeşlerinin kötü olmalarını istemezler. Çünkü onlar “kardeş”tirler. Kardeşler kavga edip tartışsalar bile beş dakika sonra yan yana oyun oynar, güler, eğlenirler…

Bir insanla kardeş olmak beraberinde bir takım sorumlulukları ve görevleri de getirir. Bu sorumluluk ve görevler Kitap ve Sünnette bizlere uzun uzadıya anlatılmıştır. Bunlardan bazıları şunlardır:

1- Kardeşlerimizi her şeyden önce çok sevmeliyiz.

2- Dertleriyle dertlenmeli,

3- Her yönden yardımcı olmalı,

4- Irzlarını, namuslarını ve mallarını korumaya çalışmalıyız.

5- Onlarla istişâre etmeli, bize danıştıkları zaman doğru bilgi vermeliyiz.

6- Sır verdiklerinde asla sırlarını ifşâ etmemeliyiz.

7- Nasihat istedikleri zaman hayır nasihatte bulunmalı,

8- Gerektiğinde emr-i bi’l-ma’ruf ve nehi ani’l-münker yapmalıyız.

9- Borç istediklerinde eğer imkânımız varsa istediklerini vermeli, imkânımız yoksa tatlı ve güzel sözlerle gönüllerini almalıyız.

Selâm verdiklerinde selâmlarını aynıyla veya daha güzeliyle almalı,

Dua istediklerinde samimiyetle ve içtenlikle kendilerine dua etmeliyiz.

İlişkilerimizi kesmemeli, şayet bir problemimiz olursa üç günden fazla küs durmamalıyız.

Kin tutmamalı, küçümsememeli,  buğuz, haset, alay ve hakaret etmemeliyiz.

Gıybetlerini yapmamalıyız.

Sevmedikleri lakaplarla hitap etmemeliyiz.

Sûizan etmemeli, her zaman hüsnüzanda bulunmalıyız.

Zaman zaman ziyaretlerine gitmeli,

Hediyeleşmeliyiz.

Büyüklerine hürmette kusur etmemeli,

Küçüklerine şefkat göstermeliyiz.

İşte bu sayılanlar ve zikredemediğimiz diğer kardeşlik vazifeleri, titizlikle dikkat etmemiz gereken görevlerden sadece bazılarıdır. Bizler bunlara riayet ettiğimiz ölçüde kardeşlerimizle gerçek anlamda “kardeş” oluruz. Bunlara riayet etmeden onlarla kardeş olduğumuzu söylememiz sadece bir iddiadan ibaret olur ve Allah katında hiçbir geçerlilik ifade etmez.

Hadislerde de kardeşliğin nasıl olması gerektiği çok güzel bir biçimde anlatılmıştır. Bu nedenle burada konumuzla yakından alakalı olan bir demet hadis nakledeceğiz. Rabbim şimdiden bizleri bu hadislerden nasipdar kılsın ve onlarla amel etmeyi kolaylaştırsın. (Âmîn)

Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurur:

* “Birbirlerine karşı sevgi, şefkat ve acımalarında mü'minler tek bir vücuda benzerler. Vücudun bir organı rahatsız olunca diğer organları da uykusuzluk ve ateş ile onun rahatsızlığını paylaşır.”

* “Birbirinizle kinleşmeyin, hasetleşmeyin, birbirinizden yüz çevirmeyin. Ey Allah'ın kulları kardeş olun”

*“Müslüman, müslümanın kardeşidir. Ona zulüm ve haksızlık yapmaz, yardımı kesmez ve onu hakir görmez. Müslüman kardeşini hor ve hakir görmesi, bir kimseye şer olarak yeter. Her müslümanın kanı, malı ve ırzı başka müslümana haramdır.”

*“Müslüman, müslümanın kardeşidir. Ona hıyânet etmez, yalan söylemez ve yardımı terk etmez. Her müslümanın, diğer müslümana ırzı, malı ve kanı haramdır…”

* “Şeytan, Kıbleye dönen mü’minlerin artık kendisine ibâdet etmesinden ümidini kesmiştir; fakat onları birbirine düşürmekte (hâlâ ümitlidir).”

* “Sakın (sebepsiz, kötü) zanna yer vermeyin; zira zan, sözlerin en yalanıdır. Tecessüs etmeyin (gizli kusurları araştırmayın), rekabet etmeyin, hasetleşmeyin, birbirinize buğuz etmeyin, birbirinize sırt çevirmeyin. Ey Allah’ın kulları, Allah’ın emrettiği şekilde kardeş olun…”

* “Kim kardeşinin ihtiyacını görürse, Allah da onun ihtiyacını görür. Kim bir müslümanın sıkıntısını giderirse Allah da o sebeple onu kıyâmet gününün sıkıntısından kurtarır. Kim bir müslümanın ayıp ve kusurunu örterse, Allah da o kimsenin ayıp ve kusurunu (kıyâmet gününde) örter.”

* “(Hiçbir kötülüğü olmasa dahi) kişinin, müslüman kardeşine hakaret etmesi kendisine (kötülük olarak) yeter. Her müslümanın diğerine kanı, malı ve namusu haramdır.”

* “Müslümanın, müslüman kardeşiyle üç günden fazla küs durması helâl değildir. Öyle ki birbirleriyle karşılaşırlar, biri bu tarafa, diğeri öbür tarafa bakıp geçer (birbirlerine selâm verip konuşmazlar). Onların en hayırlısı, ilk selâm verendir.”

* “Kim mü’min kardeşine bir sene dargın durursa, onun kanını dökmüş (onu öldürmüş) gibidir.”

* “Cennet kapıları pazartesi ve perşembe günleri açılır ve Allah’a hiçbir şeyi şirk koşmayan her kula (günahları) mağfiret buyrulur. Yalnız din kardeşiyle aralarında düşmanlık bulunan kimse müstesnâ. (Onlar hakkında:) ‘Şu iki kişiye barışıncaya kadar mühlet verin! Şu iki kişiye barışıncaya kadar mühlet verin!’ denilir.”

Bu son hadislerde Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem, kardeşler arasındaki küslüğün hükmünü ve bunun Allah katındaki kötülüğünü anlatmaktadır. Bir mümin, diğer mümin kardeşiyle şer‘î olmayan sebeplerden ötürü üç günden fazla küs durursa, en asgarî şartlarda haram işlemiş olur. Eğer bu küslük bir sene kadar uzayacak olursa, o zaman hüküm biraz daha ağırlaşmakta ve adam öldürme günahı gibi bir günah seviyesine çıkmaktadır. Allah’tan korkan bir mümin bu tehditler karşısında nasıl olurda sebepsiz yere kardeşleri ile küslüğünü devam ettirebilir? Rabbimizden sakınalım ve küslüklerimizi bir an önce sonlandırarak bu tehditlerden âzade olalım.

Eğer Mü’minler İhtilaf Ederse…

Rahmete nail olmak isteyenlere Allah tarafından birçok ip uzatılmıştır. Bu iplerden birisi de kardeşler arasını bulup düzeltmektir. İzah etmeye çalıştığımız ayet, yani Hucurât Sûresi’nin âyeti bunu ifade etmektedir. Bu ayeti daha iyi anlayabilmek için bir önceki ayeti de okumamız gerekmektedir. Rabbimiz, bu ayetin bir öncesinde şöyle buyurur:

وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ

“Mü’minlerden iki grup şayet birbirleriyle savaşacak olurlarsa (bu durumda) onların aralarını düzeltin. Eğer biri ötekine karşı haddi aşarsa, Allah’ın buyruğuna dönünceye kadar haddi aşan tarafa karşı savaşın. Şayet (Allah’ın emrine) dönerse, artık aralarını adaletle ıslah edin ve (onlara) adaletli davranın. Çünkü Allah, adaletli davrananları sever.”  (Hucurat, 9)

Müminler, asıl itibariyle kavga eden, sürekli ihtilaf yaşayan ve her daim problem üreten insanlar değillerdir. Ama insan olmanın bir gereği olarak ihtilaf etmek özümüzde vardır; zira Allah bizleri ihtilaf edebilecek bir yapıda yaratmıştır.

وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ وَلِذَلِكَ خَلَقَهُمْ

 “Rabbin dileseydi, insanları (hiç anlaşmazlığa düşmeyen) tek bir ümmet yapardı. Fakat Rabbinin merhamet ettikleri müstesna, onlar ihtilafa devam edeceklerdir. Zaten onları bunun için yarattı…” (Hûd, , )

Üstat Mevdûdî, Hucurat Sûresi’ndeki bu ayet-i kerimeye kendi özgü üslup ve anlayışıyla mükemmel bir yorum getirmiş ve asıl itibariyle müminlerin vuruşan, kavga eden ve ayrılık yaşayan kimseler olmadığını; aksine bunun bazı istisnaî durumlarda ve belirli insanlar arasında olabilecek bir konu olduğunu ifade ederek şöyle demiştir:

“Burada, müslümanlardan iki taife ‘vuruştuklarında’ değil, ‘vuruşurlarsa eğer’ denilmiştir. Bu ifade biçiminden müslümanlar arasında bir savaşın çıkmasının, müslümanların birbirine düşmelerinin tabii ve olağan olmadığı anlaşılmaktadır. Fakat böyle bir olay vuku bulursa eğer, bu konuda nasıl bir tavır alınacağı ortaya konulmaktadır. Ayrıca ayette ‘Fırka’ yerine ‘Taife’ kelimesi kullanılmaktadır. Arapça’da ‘Fırka’ kelimesi büyük bir kitleyi tanıtmak için, ‘Taife’ kelimesi ise, küçük bir topluluğu tarif etmek için kullanılır. Bu kullanımdan, Allah nezdinde müslümanların aralarında büyük kitleler halinde çarpışmalarının hoş karşılanmayacağı ve bunun çok çirkin bir olay olduğu anlaşılmaktadır.”

Üstadın bu tespiti gerçekten de çok latîf ve çok hoştur. Bu tespiti ile Üstat, Müslümanların asıl itibariyle topluca ve kitleler halinde birbirlerine düşen insanlar olmadığını; ama tıpkı diğer insanlar gibi, insan olmalarından kaynaklı bazı zamanlarda anlaşmazlıklar yaşayabileceklerini ifade etmiştir.

Buradan hareketle bizlerin anlaşmazlığa düşmeyi çok abes bir şeymiş gibi görmemesi gerekir.

Burada çok önemli bir hususun altını çizmek istiyoruz: İnsanlarla ihtilafa düşmek veya onlarla anlaşmazlık yaşamak asıl itibariyle problem değildir; zira insan olan anlaşmazlık yaşayabilir. Bizce asıl problem ihtilaf ve anlaşmazlıkları çözememektir. Bir insan eğer insanlarla anlaşmazlık yaşadığında onu halledip çözüme kavuşturamıyorsa, işte o adam problemli bir adamdır. Unutmamak gerekir ki, Allah’ın Rasûlü bile bazen eşleriyle problem yaşamıştır. Hatta birbirlerine küsmüşler, belirli bir süre konuşmamışlardır. Ama neticesinde en hayırlı yollarla bu problemleri halletmişler ve tüm insanlığa örnek olacak bir hayat sürdürmüşlerdir.

Ashabı da böyledir. Rasulullah’tan sonra ümmetin en hayırlı insanları olan Ebu Bekir ve Ömer bile, sesleri aşırı derecede yükselecek şekilde birbirleriyle tartışmışlar ve bazı konularda anlaşmazlığa düşmüşlerdir. Ama bu anlaşmazlıklarını en güzel yollarla halletmişler ve asla kalplerinde kin kalmayacak şekilde meselelerini çözüme kavuşturmuşlardır.

Bizler de bu gerçeği göz önüne alarak etrafımızdaki kardeşlerimizle ihtilaf yaşayabileceğimizi ön kabulle kabul etmeli ve bu vuku bulduğunda sanki olmaması gerekiyormuş gibi ortalığı velveleye vermemeliyiz. Problem nasıl çözülür, bunun yollarına bakmalıyız.

Ara Buluculuğun Fazileti

Rabbimiz, müminlerden iki gurubun veya iki insan topluluğunun birbirine düşebileceğini bildirmiş ardından da onların kardeşleri olan bizlere, onların aralarını bulmayı emretmiştir. Yani müminlere düşen arabuluculuk yapmak, ıslahatçı bir tavır takınmaktır. Bu gerçekleştiğinde Allah’ın rahmeti de gerçekleşecek ve gerek dünyada gerekse ahirette biz müminlere merhamet kapıları açılacaktır.

O halde Allah’ın merhamet kapısından içeri girmek istemez misin?

يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَنْفَالِ قُلِ الْأَنْفَالُ لِلَّهِ وَالرَّسُولِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ

“(Ey Muhammed!) Sana ganimetler hakkında soruyorlar. De ki: Ganimetler, Allah’a ve Resûlüne aittir. O hâlde, eğer mü’minler iseniz Allah’a karşı gelmekten sakının, aranızı düzeltin ve Allah ve Rasûlüne itaat edin.”(Enfâl, 1)

Kardeşlerinin arasını bulmaya gayret eden bir mümin, Rabbinin hem Hucurat Sûresi’ndeki, hem de bu ayetteki emrini yerine getirmiş olacağı için büyük bir amel işlemiş ve karlı bir kazanç elde etmiş olmaktadır. Farz olan bu emri eda ettiğinden dolayı Allah kendisine öncelikle rahmet edecek ardından da büyük bir ecirlerle mükâfatlandıracaktır. Eğer diğer şartları da yerine getirir ve engelleri ortadan kaldırırsa inşâallah rahmet diyarı olan cennete girmeye hak kazanacaktır.

Bu amelin çok ecir getiren bir iş olduğunun birçok delili vardır. Bunlardan bir tanesi de Allah Rasûlü sallallahu aleyhi ve sellem’in şu sözüdür:

“Size oruç, namaz ve sadakanın derecesinden daha üstün olan şeyi haber vermeyeyim mi?” Ashab: “Evet (Ey Allah’ın Rasûlü, söyleyin!)” dediler.“İnsanların arasını düzeltmektir. Çünkü insanların arasındaki bozukluk (dini) kazır.”

Allah Rasûlü sallallahu aleyhi ve sellem’in diğer bir hadisinde ise iki kişinin arasını adaletle ıslah etmenin sadaka olduğu ifade edilmiştir:

“İnsanların her bir eklemi için her gün bir sadaka gerekir. İki kişi arasında adâletle hükmetmen sadakadır. Bineğine binmek isteyene yardım ederek bindirmen yahut yükünü bineğine yüklemen sadakadır. Güzel söz sadakadır. Namaz için mescide giderken attığın her adım bir sadakadır. Gelip geçenlere eziyet veren şeyleri yoldan gidermen de sadakadır.”

Kardeşlerimizin arasını düzeltmeye çabaladığımızda sırf bu çabamızın neticesi olarak –onların arası ister düzelsin ister düzelmesin– Allah’ın rahmetini elde etme imkânı bulacağız. Bununla birlikte bir de sadaka ecri alacağız. Bu gerçekten de büyük bir lütuf değil midir? Tıpkı bir taşla iki kuş vurmaya benzer. Hem Allah’ın rahmeti, hem de sadaka ecri…

Bunu bilen bir insan artık kardeşlerinin arasını düzeltmekten geri kalabilir mi? O halde haydi araları bozuk olan kardeşlerimizin aralarını düzeltmeye!..

Ara Buluculuk Yapan Yalan Söylemiş Olmaz

Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurur:

* “İki müslümanın arasını düzeltmek için iyi sözler taşıyan kimse yalan söylemiş olmaz.”

* “İnsanların arasını düzelten ve bu nedenle iyi sözler taşıyıp hayır konuşan kimse yalancı değildir.”

* Ümmü Gülsüm binti Ukbe şöyle demiştir: Ben Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in üç şeyden başka bir şeyde yalan söylemeye izin verdiğini duymadım. Rasû­lullah sallallahu aleyhi ve sellemşöyle buyururdu: 1- Ara düzeltmek gayesiyle söz söyleyip de insanların arasını bulan kimseyi, 2-(Düşmanı mağlub et­mek için) harbte (yalan) söyleyeni, 3- Karısına (yalan) söyleyeni ve kocası­na (yalan) söyleyen kadını, ben yalancı saymam.

Bu hadisler, sırf kardeşlerimizin arasını bularak İslam toplumunun zayıflamasını engellemek için kimi aslı olmayan sözleri onlara aktarmamızın caiz olacağını ifade etmektedir. Örneğin dargın olan iki kardeşimizden birisinin yanına gittiğimizde, öteki kardeşimiz aslında kendisine selam göndermediği halde “Falanca sana selam gönderdi” demek yalan değildir. Aynı şekilde aslında böyle bir şey demediği halde “Falanca seninle darıldığına çok pişman olduğunu söylüyor” demek yalan sayılmamaktadır.

Tabii ki buradaki yalan meselesi kimi âlimlere göre açık yalanları değil, tevriye ve ta‘rizi, yani karşı tarafın farklı anlayacağı doğruları kapsar. Bu âlimler demişlerdir ki: Müslüman öyle bir konuşmalı ki, söylediği asıl itibariyle doğru olmalı; ama karşı taraf bununla başka bir mana anlamalıdır. Böyle olduğunda, bu kişinin yaptığı her ne kadar karşı tarafın farklı anlamasına neden olsa da, hakikatte yine doğru olmaktan çıkmayacaktır. İşte bu yalan sayılmayacaktır.

Bizler öyle veya böyle sırf kardeşlerimizin arasını bulmak ve bu sayede İslam binasının temellerini korumak için böyle bir metoda başvuracak olsak bununla yanlış bir iş yapmış olmayız; aksine bununla yine Rabbimizin rızasına uygun ve O’nun rahmetine vesile olan bir iş yapmış oluruz.

 Bir Uyarı

Aralarında anlaşmazlık ve ihtilaf olan kimi insanlar, bu problemlerini çözmek için Allah’ın kanun ve kurallarına değil de, kendileri gibi yarınından haberi olmayan, bilgisiyle her şeyi kuşatamayan ve hakikatte acziyet içerisinde olan insanların kanunlarına müracaat etmektedirler. Niye böyle yaptıkları kendilerine sorulduğunda ise, ihtilafları çözüme kavuşturarak insanların arasını bulmanın Allah’ın bir emri olduğu söylemektedirler. Bu, bir hakikatten çıkarılmış hatalı bir sonuçtur ve son derece sakat bir çıkarımdır. Rahmete nail olalım derken, bir anda bizi azabın içerisine yuvarlayacak bir girişimdir. Çünkü Allah bizlere kardeşlerinizin arasını ıslah edip düzeltin, derken bununla bu işi istediğiniz gibi yapın, manasını kastetmemiştir. Aksine Allah, Kur’an’ın diğer ayetlerinden anladığımıza göre bunu kendi kuralları içerisinde yapmamızı murâd etmiştir.

وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فٖيهِ مِنْ شَیْءٍ فَحُكْمُهُ اِلَى اللّٰهِ ذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبّٖى عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَاِلَيْهِ اُنٖيبُ

“Hakkında ayrılığa düştüğünüz herhangi bir şeyin hükmü Allah’a aittir. İşte o, benim Rabbim Allah’tır. Yalnız O’na tevekkül ettim ve ancak O’na yönelirim.” (Şûra, 10)

اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذٖينَ يَزْعُمُونَ اَنَّهُمْ اٰمَنُوا بِمَا اُنْزِلَ اِلَيْكَ وَمَا اُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرٖيدُونَ اَنْ يَتَحَاكَمُوا اِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ اُمِرُوا اَنْ يَكْفُرُوا بِهٖ وَيُرٖيدُ الشَّيْطَانُ اَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلَالًا بَعٖيدًا

“Sana indirilen Kur’ân’a ve senden önce indirilene inandıklarını iddia edenleri görmüyor musun? Onlar,  inkâr etmeleri kendilerine emrolunduğu hâlde Tâğûta muhâkeme olmak (onun kanunlarıyla yargılanmak) istiyorlar. (İsin aslı) şeytan da onları derin bir sapıklığa düşürmek istiyor.” (Nisâ, 60)

Her konuda Allah’ın kurallarına uyalım ve her meselemizi O’nun buyrukları doğrultusunda çözelim. İşte o zaman rahmete nail olmamız söz konusu olacaktır.

Aman Dikkat!

Müminlerin arasını ıslah etmek sadece onları barıştırmakla bitecek bir şey değildir. Çünkü haklıyla haksızı ortaya çıkarmadan, kim suçlu kim suçsuz tayin etmeden sadece barıştırmakla yetinmek, genellikle kalplerde yer eden kin ve nefret duygularını söndürmemektedir. Böylesi bir barıştırmanın kalplerdeki tesiri fazla uzun sürmemekte ve çok kısa bir süre sonra gönüllerde yer eden olumsuz duygular tekrar galeyana gelerek yeni bir kavgaya, yeni bir tatsızlığa insanları sürüklemektedir. Bu nedenle iman edenler arasında bir problem meydana geldiğinde, ilim ehli veya dirayet sahibi âdil kimseler gibi ıslaha yetkili mercilerin onları kucaklaştırıp olayın üstünü örtmek yerine, aralarında cereyan eden tatsızlıkları önce tespit etmesi ardından da “sen haklı, sen de haksızsın” diyerek ortadaki zulmün adını koyması gerekmektedir.

Bu şekilde insanların kalpleri yatışacak ve maruz kaldıkları zulüm ve haksızlıklar bertaraf edilecektir.

Ayeti dikkatlice okuduğumuzda da bu sonucu çıkarmamız zor değildir. Ayette Rabbimiz, bizden kavgalılar arsında sadece barıştırma yapmamızı istememekte; bununla birlikte onlardan haklı olanla haksız olanı ortaya çıkarmamızı murâd etmektedir. İslam âlimleri de bunun böyle olması gerektiğini kitaplarında beyan etmiştir.

Bu gün insanlar arasında meydana gelen tatsızlıkların tekrar etmesinin altında yatan en büyük nedenlerden bir tanesi, kuşkusuz ki bu konudaki hatadır. Maalesef ki insanlar ihtilaf edip tatsızlık yaşadıklarında, birileri gelerek hemen onları birbirleriyle kucaklaştırmakta ve kimin haklı kimin haksız olduğunu ortaya çıkarmadan olayın üstünü örtmektedirler. Elbette ki bunu art niyetle yaptıklarını söylemek doğru değildir. Belki de çok halisane niyetlerle onları barıştırmaktadırlar; ama bu ileride daha büyük ihtilafların yaşanmasına zemin hazırlayabilecek bir hatadır.

Haklı haksız ortaya çıkarılmadığında bu, genellikle mazlumun aleyhine dönmekte, zalim olan tarafın da zulmünü artırmasına neden olmaktadır. Ve yine haksız ortaya çıkarılmadığında bu, haklı olup mazlum pozisyonuna düşen tarafın içine kapanmasına, haksızın da daha fazla cesaretlenerek haddi aşmasına neden olabilmektedir. Oysa zalim tarafa “Sen haksızsın!” denildiğinde bu, insanlar tarafından o kişiye karşı daha dikkatli olunması gerektiğini ortaya koyacaktır. O zaman o zalim, zulümde ilerleme kaydedemiyecektir.

Müslümanlar bu noktaya çok dikkat etmeli, ıslah edeceğiz derken daha büyük ifsatlara yol vermemelidirler.

Bu Ayetle Nasıl Amel Edebilirim?

İzahını yapmaya çalıştığımız bu âyet, kendisiyle amel ettiğimiz takdirde bizleri Allah’ın rahmetine mazhar kılacaktır. Bu rahmete erişebilmemiz için bizlerin;

● Her şeyden önce aynı inanca sahip olduğumuz insanları “kardeş” bilmesi,

● Eğer nesepten kardeşlerimiz iman ehli değilse, nesep bağı olmayan iman ehli o kardeşlerimizi kendilerinden üstün tutması,

● Aralarında meydana gelen ihtilaf ve problemleri çözmeye çalışması,

●Eğer çözme kabiliyetimiz yoksa en azından çözebilecek mü’min kimselere götürmesi,

● Bu problemleri çözerken yıkıcı değil, yapıcı olması,

● Çözüm için beşerî kanunları değil, İlahî kanunları esas alması,

●Ve mutlaka haklı olanla haksız olan tarafı ortaya çıkarması gerekmektedir.

İşte biz bunlara riayet etmeye çalıştığımız zaman Allah’ın izni keremiyle hem dünyada hem de âhirette ilahî rahmete nail olacak ve kardeşlerimizle kardeşliğin nasıl bir rahmet vesilesi olduğunun farkına varacağız.

Ne mutlu kardeşlerini kardeş bilerek rahmete erişen kullara!

Faruk Furkan