Patates Köklendirme

Patates İçinde Gül Çeliği

2. yöntem:Çeliğin dikileceği çukura Kum doldurur.

Toprağın nemli kalmasıyla kolayca köklenme gerçekleşir.

Köklenme Çelikler için Topraksız Mix

Bu topraksız karışım kesimler köklendirme için ideal  büyüme belirtileri gösteriyor  sonra daha zengin saksı karışımı ile değiştirilmesi gerekir.

Malzemeler:
Bir kısım vermikülit, hindistan cevizi , turba yosunu veya vermikülit •
• Bir kısmı perlit veya steril inşaatçılar kumu

Küçük bir su miktarı ile tüm bileşenler birleştirilir ve eşit nemli kadar iyice karıştırılır. Organik gübre veya yosun ekstresi  eklenebilir.

Not:

Kök çelikleri en iyi bitki uykuda olduğu zaman sağlıklı kesimden alınır .Üsten 1 iki yaprak bırakılırsa enerji üretimi daha iyi olur.Toprağı nemli tutma önemlidir.Fazla suda tahliye edilmelidir aksi hal de çürüme başlar.Yaklaşık 1/4 -1/2 inç kalınlığında genç kök büyüme 4-inç uzunluğunda kesim uygundur.40 ° F'de nemli bir köklendirme ortamda saklayın fidanlar üç hafta sonra,topraksız saksı karışımı 2-3 santim altında dik onları gömülür. Dolaylı güneş ışığı ile bir yere koyulur. 

Hormona Batırarak Suda Köklendirme 

Burda lavanta çiçeği kullanılmıştır

Ağacın Dalını Yere Yatırarak Aşı yapmadan Köklendirme

Kızılcık Üzerinde denenmiştir

Çelik Köklendirme Hormonu

Bitkilerde büyüme ve gelişmeyi sağlayan ''Oksin'' içeren hormon takviyeleridir.  Kök vermesi zor olan bitkilerin çoğaltılmasında kullanımı önerilir. Doğada en saf halde bulunanı İndol-3 asetik asittir. Onun dışında yine Fenilasetik asit, İndol-3 bütirik asit, 4-kloro indolasetik asit doğal oksinlerdir. Oksinler, bitkilerin büyümesinde ve şekillenmesinde etkin rol oynarlar. Bu oksinler direk olarak çeliklere kullanılmaz özel olarak hazırlanan karışımlar önce alkolle çözülür ardından saf su ile karıştırılarak kullanıma hazır hale getirilir.

Köklendirme hormonları çelik alınan bitki hücrelerinde uyarılmaya neden olarak bölünme ve büyümelerini sağlar. Daha çok seri üretim yapan firmalar ile Bonsai üreticileri köklendirme hormonlarına rağbet etmektedir.  Yine doku kültürü ile çoğaltılan bitkilerin yetiştirilmesinde de köklendirme hormonları büyük önem taşır. Kökün boyuna uzaması, yumruların enine gelişimi söz konusu olduğunda çelik köklendirme hormonları ile normal köklenme süresinin yarısından da kısa bir sürede verim elde edilebilir. 

Çelik alırken dikkat edilecek hususlar; 

Çoğaltılmak istenen bitkinin yeni yaprak veren, çok ince olmayan, 15- 20 cm boyutlarında bir dalı seçilir. 45 derecelik açıyla boğum yerinden kesilir. Çeliğin tabanından 1cm lik bir yer nemlendirilerek hormona batırılır. Önceden hazırlanmış toprağa dikilir. Piyasada bulunan köklendirme hormonları ile yarı odunsu ve odunsu çeliklerin yüzde 98'e kadar köklenmesi sağlanabilir. Çelik köklendirme hormonları ziraat ürünleri satan yerlerde hazır olarak temin edilebilir. Hazır satılan çelik köklendirme hormonları kadar kesin sonuçları olmasa da ev yapımı köklendirme yöntemleri vardır. 

 
Ev yapımı Çelik Köklendirme Hormonu;

Salkım söğüt ağacından koparılan birkaç parça dal ya da dip sürgünü su içerisinde birkaç gün bekletilir, söğüt ağacı köklenmeyi sağlayan oksinlere aşırı derecede sahip olduğundan kök oluşumuna destek olarak zayıf çelikler üzerindeki baskıyı azaltır. Köklendirilmek istenen çelik dinlendirilmiş bu salkım söğütlü suda köklendirilebilir  ya da çeliğin ekildiği toprak salkım söğütlü su ile sulanabilir. 

Aspirinli su, oksinleri içermese de köklendirilmek üzere alınmış çiçeklerin tutma yüzdesini arttırmak üzere uzun süre kullanılmıştır. Aspirinin sıvıların pıhtılaşmasını engelleyen yapısı kesilen koparılan bitkinin özsuyunu koruyarak köklenmeye yardımcı olur.

Patates Toprak İsteği

Patates bitkisinin kök sistemi zayıf olduğundan derin profilli, havadar, yumuşak, kabarmış, iyi ısınabilen ve süzek topraklarda bol verimli olur, düzgün ve kaliteli yumrulu ürün verir. Ağır bünyeli topraklar kök gelişmesini engeller, yumruları çürütür.

Patates Hastalıkları

Bakteriyel Solgunluk ve Patates Kahverengi Çürüklüğü Hastalığı

Hastalığı oluşturan etmen bir bakteridir. Patates bitkisini kökleri yoluyla hastalandırır. Etkili bir mücadele yöntemi yoktur. Tohumla taşınabilir. Ayrıca belirti vermeyen yumrularda latent enfeksiyonlara da sebep olmaktadır. Patatesin yeşil aksamındaki (gövde ve yapraklar) ilk belirtiler, sıcak günlerde dalların uçlarındaki yapraklarda meydana gelen solgunluktur. Susuzluktan dolayı oluşan solgunluktan farkı gece serinliğinde solgunluğun kaybolmamasıdır.

Patates Halka Çürüklüğü Hastalığı

Hastalık etmeni bir bakteridir ve karantinaya tabidir. Belirtiler genellikle vejetasyon döneminin sonlarında ortaya çıkar. Solgunluk en alttaki yapraklardan başlar. Bitkinin tamamında ya da sapın sadece bir tarafında görülebilir. Yaprakların kenarları içeri ve yukarı doğru kıvrılır. Yapraklarda önce donuk açık yeşil renk, sonra grimsi yeşil rastgele bir beneklenme, sararma ve son olarak kahverengi nekrotik alanlar oluşur. Yumrular enine kesildiğinde iletim demeti etrafında dar, şeffaf (cam gibi), krem-sarı renkli alanlar görülür.

Patates Bakteriyel Yumuşak Çürüklük (Karabacak) Hastalığı

Patates bitkisine bakteri yaralardan girer. Bakterinin hücreleri parçalamasıyla patates yumrusunda sulu ve yumuşak bir çürüklük oluşur. Hastalık önce tarlada kendini belli eder. Toprağa dikilen yumru eğer bakteriyle bulaşıksa, bitki çıkışı olmaz ve yumrular toprak altında çürür ya da çıkış olsa bile bitkilerin gelişmesinde bir durgunluk, çalılaşma ve bodurlaşma, yapraklarında yukarıya doğru kıvrılma, sararma, solgunluk ve bazı durumlarda ölüm gözlenir.

Karabacak belirtisi genellikle bitki çıkışından sonra görülür. Hasta bitkilerin gövdesinin hemen toprak üstündeki kısmında siyahlaşma ve yumuşama görülür. Bazı durumlarda siyahlaşma gövdenin üst kısımlarına kadar ulaşır. Ana gövdedeki siyahlaşma ve çürüme stolonlara ve yeni oluşan yavru yumrulara doğru yayılır. Ağır bulaşık yumrulardan çıkan bitkilerde yan kökler hiç oluşmaz. Bu şekildeki bitkiler çekildiğinde toprak seviyesinden kopar. Hasta bitkilerden hasta yumrular oluşur. Böyle yumrularda hızlı ve kokulu bir çürüme gözlenir. Hastalıklı yumruların depoya girmesi halinde, yeni yumru bulaşmaları olmakta ve ürün kaybı artmaktadır.

Adi Uyuz Hastalığı

Hastalığı oluşturan toprakta yaşayan bir bakteridir. Patates yetiştirilen tüm alanlarda bulunur. Genel olarak kumlu, tınlı ve alkali topraklarda yaşar. Bu hastalıktan dolayı patates bitkisinin toprak üstündeki gövde ve yapraklarında herhangi bir belirti görülmez. Hastalık yumrularda ilk belirti olarak küçük yuvarlak lekeler halinde ortaya çıkar. Bu lekecikler yumruyla birlikte büyüyerek renkleri koyulaşır. Yüzeysel uyuz, açık kahverengi veya pas rengi, mantarımsı, pütürlü, ağ benzeri bir görünüştedir. Uyuz hastalığı yumruların görünüşünü bozarak patatesin pazar değerini düşürür.

Patates Mildiyösü

İlk belirtiler yaprakta küçük, soluk yeşil veya sarımsı lekeler halinde görülür. Hastalığın ilerlemesiyle lekelerin olduğu kısımlar kahverengileşir ve doku ölür. Uygun koşullarda tüm bitkiye yayılır. Yumrularda yüzeysel kuru çürüklük şeklinde, düzensiz eflatun ile siyah renk arasında sert lekeler belirir. Hastalık yumru etine doğru ilerler.

Siyah Siğil (Kökboğazı Nekrozu) Hastalığı

Gövde ve kök boğazı üzerinde kırmızımsı- kahverengi, çökük yaralar meydana gelir. Çıkış döneminde çökertene sebep olabilir, daha ileri dönemlerde solgunluk ve kurumalara neden olur. Yumru üzerinde siyah yada kahverenginde yüzeysel kahverengi sert siğil şeklinde gelişir. Bazen yumrunun tamamını kaplayabilirler. Yumru yıkandığı halde siğiller kalır.

Patates Zararlıları

Patates Böceği

Yumurtalarını gruplar halinde veya bazen tek tek yaprakların alt yüzlerine bırakırlar. Yumurta koyu sarı renkli ve oval şeklinde olup, 1-2 mm uzunluğundadır. Patates böceği Marmara Bölgesi koşullarında 3-4, Orta Anadolu Bölgesi koşullarında 1..5 döl vermektedir.

Zarar şekli: Patates böceği’nin ergin ve larvaları patates ve patlıcan yapraklarını genellikle dıştan başlayarak içe doğru yemekte, yada yaprakta bir delik açarak bu deliği genişletmek suretiyle beslenmektedir. Larva ve erginler patates ve patlıcanın çiçekleri ile de beslenmekte, patlıcan meyvesini kemirerek yemektedirler. Patates böceği’nin beslenerek yaptığı zararın yanı sıra virüs ve bakteri etmenlerinin yayılmasında da rol oynadığı bilinmektedir.

Patates Güvesi

Larvanın rengi patates yumrularıyla beslenenlerde vücut pembemsi beyaz, yapraklarıyla beslenenlerde yeşil, patlıcan yapraklarını yiyenlerde ise daha koyudur. İlkbaharda ortalama sıcaklığın 15ºC’ye ulaşması ile (mart sonu- nisan başı) erginler çıkar ve yumurta bırakmaya başlar.

Zarar Şekli: Larvalar yumru içine girerek düzgün olmayan galeriler açar. Sert yüzeyli olan bu galerilerin içi beyaz renkte pisliklerle doludur. Galerilerin ağzında ise yumru üzerinde biriken siyah renkteki pislikler ile zararlının varlığı kolayca anlaşılır. Zarar görmüş yumrular bakteri ve funguslarla daha çabuk bulaşarak çürürler ve yemeklik olarak kullanılamayacak duruma gelebilir. Patates yumrusunda gözlerin zarar görmesi sonucunda, patateslerin tohumluk özellikleri de azalır veya kaybolur.

Tel Kurdu

Türlere göre değişmekle birlikte, erginlerin renkleri genellikle grimsi veya kahverengimsi siyahtır. Larva uzun silindir şeklinde, sert vücutlu ve parlak görünümde, kahverenginde veya kiremit rengindedir. Olgun larva 2-3 cm boyundadır.

Zarar Şekli: Esas zararı larvalar yapar. Larvalar bitki köklerini kemirerek, kalın kök ve yumruların içine girerek zararlı olurlar. Ayrıca yaralanma yerlerinden patojen bakteri ve funguslar bitkiye girerek çürümeler meydana getirebilirler.

Patates’te TerraBora Etkisi

• TerraBora su ile birleştiğinde; eşsiz miktarda orto silisilik (H4SiO4) ve monosilisilik asit (Si(OH)4) üretir. Bu sayede patateste oluşabilecek fungal ve viral hastalıklara karşı korur. Patates bitkisinin sağlıklı bir şekilde gelişimini destekler.

• Patates bitkisini, halka çürüklüğü, karabacak hastalığı ve adi uyuz gibi birçok hastalıktan korur. Toprakta bulunan zararlıların yaşama alanını daraltarak yok eder. Böylelikle hastalık ve zararlılardan arınmış topraklarda yetişen sağlıklı patates bitkilerinden alınan verim %30 ila %40 oranında artmış olur.

• Patates bitkisinde yumru gelişimini ve kalitesini destekler, bu da hasatta alınan tonajı doğrudan ciddi bir şekilde etkiler.

• Topraktaki faydalı bakteri popülasyonunu artırır. Organik maddece zengin topraklarda yetişen sağlıklı patateslerin, kalitesi, hacmi ve miktarı daha fazla olur.

• Normal şartlar altında 30 cm ila 40 cm arasında olan pulluk tabanı, düzenli TerraBora kullanımı ile 70 cm ila 80 cm derinliğe çekilir. Pulluk tabanı derin olan topraklar bitkinin sağlıklı beslenmesi açısından çok önemlidir.

Zararlılar Üzerinde TerraBora Etkisi!

• Hastalık yapıcı zararlılar, bitkinin yaprak yüzeyini (kutiküla, hücre duvarı) delerek hücre zarının içine nüfuz etmesi sonucu zarar oluşturur. TerraBora su ile birleştiğinde; eşsiz miktarda orto silisilik (H4SiO4) ve monosilisilik asit (Si(OH)4) üretir.

• Bu sayede; bitkilerin sap veya yapraklarında silisyum, pektin ve kalsiyum iyonlarıyla birleşerek silika-selüloz tabakası oluşturmak suretiyle epidermal bitki dokularında polimerize olurlar. Bu silika katmanı kutiküla ile hücre duvarı arasında yer alır ve bir koruyucu bariyer gibi zararlıların hücre içine nüfuz etmesini engeller.

Fungal Hastalıklar Üzerinde TerraBora Etkisi!

• TerraBora su ile birleştiğinde; eşsiz miktarda orto silisilik (H4SiO4) ve monosilisilik asit (Si(OH)4) üretir.

• Bu sayede; bitkilerin meyve ve yapraklarında silisyum, pektin ve kalsiyum iyonlarıyla birleşerek silika-selüloz tabakası oluşturmak suretiyle epidermal bitki dokularında polimerize olurlar. Bu silika katmanı kutiküla ile hücre duvarı arasında yer alır ve bir koruyucu bariyer gibi zararlıların hücre içine nüfuz etmesini engeller.

• Bitki için hayati öneme sahip plasma membranlarının fonksiyonu artırır, strüktürel yapısına katılarak hemeostaziyi sağlar.

• Silisyum aynı zamanda epidermal hücrelerin hücre duvarlarındaki organik bileşiklerle kompleksler oluşturarak; funguslar tarafından salgılanan enzimler ile hücre duvarlarının parçalanmaya karşı direncini de artırır.

• TerraBora içeriğindeki silisyumun diğer bir koruyucu özelliği ise abiyotik stres azaltması bu fiziksel olarak bitkiyi dış streslere karşı koruyucu bir duvar oluşturmasıdır. Bu dış stresler nelerdir; sıcaklık, kuraklık, düşük ve yüksek sıcaklık, ultra viyole(mor ötesi), konakçılar gibi fiziksel ve ağır metal ve tuzluluk(salinity) gibi kimyasal etmenlerdir.

• Kuraklık stresine karşı bitki, iç yapısındaki kütikilanın alt yüzeyinde silika birikmesi sonucu terleme ile olan su kaybına karşı bir önlem alır ve yaprak yüzeyini artırarak koruma sağlar. Yüksek güneş tahribatına ve yüksek sıcaklıklara karşı silika yapının sunduğu ve fiziksel özelliklerinden biri olan termal ve pasif soğutma mekanizması sayesinde koruma sağlar. Silisik asidin suda çözünmüş hali tuzluluk ve metal iyonlarına karşı (Zn,Al,Mn,Cd) bitkinin toleransını artırır ve diğer yandan enzimatik ve enzimatik olmayan aktivitelerin artmasına olanak sağlarken diğer yandan lipid peroksidasyonunun azalmasını sağlar. Bu enzimatik antioksidanlar super oksit dismutaz, katalaz enzimatik olmayan oksidant ise askorbattır.

Bakteriyel Hastalıklar Üzerinde TerraBora Etkisi !

•  TerraBora su ile birleştiğinde; eşsiz miktarda orto silisilik (H4SiO4) ve monosilisilik asit (Si(OH)4) üretir.

• TerraBora içeriğindeki silisyumun, pektin ve kalsiyum iyonları ile birleşerek silika-selüloz tabakası oluşturması bu yara ve siğillerin kapanmasını sağlar. Kapanan yara ve siğillerde zararlı bakterilerin yaşam döngüsü sonlanır.

•  Bitki hastalıkları tarımsal üretime sekte vuran en önemli etkenlerden biridir. Bunun sonucu olarak ürün verimi ve kalitesinde gözle görülür bir azalma olur.

TerraBora içeriğindeki amorf silika,

• Hastalıklara karşı bitkinin hücre duvarının yapısına katılarak koruyucu bir bariyer oluşturur, bu özelliği sayesinde bitkide ürün veriminde ve kalitesinde ki kayıpları engeller.

• Birçok bitki türünde büyüme ve üremeye doğrudan etkidir.

• Bitkiyi çevresel etkenlerin risklerine karşı korur.

• Kutikülanın yapısına katılarak yaprak için gerekli olan K, P, Ca gibi besin elementlerinin hücre içine alınmasını kolaylaştırır.

• İletim demetlerinin yapısına katılarak yaprak için gerekli elementlerin daha düzenli taşınmasını sağlar.

• Toprakta ağır metallerin toksik etkisini hafifletir.