Serçenin Göz Yaşı Kadar Sevmek Ne Demek

Tedirgin bir serçe gibiyim göklerde.
Her rüzgarda alabora oluyorum,
Okyanusun ortasında kalan bir tekne gibi.
Ama nafile aldırmıyorum hiçbirşeye
Sonsuz bir boşluk var önümde
Bırakıyorum kendimi gökyüzüne

Rüzgarlar geçiyor kanatlarımın altından
İzliyorum heryeri
Koşuşan çocukları görüyorum
Sanki el sallıyorlar bana.
Birden kanatlarımda bir sızı hissediyorum
Kımıldayamıyorum yerimden
Ve düşüyorum aşağı doğru

Bir yol kenarında açıyorum gözlerimi
O koşuşan çocuklardan biri geliyor yanıma
Kucağına alıyor beni
Okşuyor tüylerimi
Sonra tekrardan yere bırakıyor ve gidiyor
Ardından haykırıyorum gitme diye
Ama o duymuyor beni

Yaşlar boşalıyor gözlerimden
Az önce uçuyordum ve özgürdüm
Şimdi ise bitmiş bir haldeyim
Kanatlarım kırık,her yerim kan
Ve gözlerimde yaş

Seni bir serçenin
Göz yaşı dökme ihtimali kadar seviyorum
Ama bilir misin ki serçeler
Yalnız öldüklerinde gözyaşı dökerler

03/04/

Ömer Arslan

Seni bir serçenin gözyaşları kadar sevdiğimi biliyormuydun? Bu sevgim sana az gelecek ama bilmediğin bir şey var!  Serçeler ağladığı zaman ölürler

               Bir gün delikanlı sevgilisiyle buluşucaktı bu sefer buluşmalarının amacı beraber 2 yılı paylaşmaları ve bunu kutlamaları idi ne alacağını düşünüyordu hediye olarak ama hediye olarak almak istediği manevi değeri büyük bir hediye ve bir kristal gül almaya kara verdi .. kristal gül almaya giderken bir küçük çiçekci kız önüne çıktı bu kızın ısrarlarına dayanamayıp elindekii gülleri sepet ile birlikte aldı ve bir taksiye bindi sevgilisinden mesaj gelmişti çok sabırsız ve heyecanlıydıfunduszeue.infoği taksinin çok süratli gittiğinin farkına vardı ama onun için önemli değildi çünkü ne kadar çabuk yetişseydi onun için o kadar iyi idi  Sonucunda büyük bir kaza oldu ve gözlerini açtığında ise kendini ve her tarafı beyazlar içinde gördü.

Öldüğünün farkına vardı ve yanına gelen melek onu cehenneme götürmeye geldiğini ve son isteğinin ne olduğunu sordu o ise son kez sevdiğimi göreyim dedi melek şaşırdı çünkü bugüne kadar herkes cehenneme gitmek istemediğini söylemişti. Bu ise sadece o anda bile ise sevdiğini düşünüyordu. Yanındaki melek onun günahlarına baktı ve hiç bir günahı yoktu ama neden cehenneme gönderilecekti çünkü ALLAH'ın yarattığı bi kulu ALLAH'tan çok sevmesiydi melek hayretler içinde ilk defa böle bir seye sahit oluyordu ve delikanlının dileğini yerine getirdi onu serçe olarak dünyaya gönderdi. ve öldüğü yere gitti ordaki polisler gül sepetinin ve içindeki notu kıza verdi kız ise ağlamaktan göz pınarları kurumuştu ve aradan aylar yıllar derken aradan tam 2 yıl geçmişti delikanlı serçe olarak dünyada hergün sevdiğini takip ederdi onun penceresine konardı ve aradan 2 yıl geçtikten sonra kız bir gün bir erkekler tanışmıştı ve ilk defa o erkek onu güldürmüştü ve kız evine gittiğinde odasına çekilip ölen sevgilisinin fotoğrafını ve o 2 yıl önceki gül sepetinin içindeki notu almıştı eline ve gözlerinde yaş akıyordu.

  Notta şu yazıyordu :  ''Seni 2 yıl değil bir ömür boyu seveceğim''  

Kız bu yazıyı okuyunca ağlamaya başlamıştı serce de aynı zamanda pencerede onu izlemekteydi. ve kız şu  sözleri söyledi kendi kendine : Affet beni bitanem ben sözümü tutamadım bugün biriyle tanıştım ve senden sonra ilk o beni güldürdü ben sözümü tutamadım aşkımıza sadık olamadım ben artık ''onu'' seviyorum diye konuşmaya başladı ve bunları duyan serçe kızı izliyor ve sölediklerini duyuyordu o anda melek serçenin yanına gelerek :

''sakın haa ağlama!  Bilirsin serçeler ağlarsa ölürler dedi'' 
ve serçe son kez sevdiği kıza bakıp göz yaşını bıraktı!

ve artık onun bundan sonra  gidecek yeri de kalmadı

HERKES AŞKINA SADIK OLMAK İSTER AMA NE YAZIK Kİ !
SEVEN SEVİLENDEN ÇOK ACI ÇEKER

 ( ALINTI BİR HİKAYEDİR,  BÖYLE İŞTE  )

bir orman köyünde
kimsesiz ve yalnız bir adam yaşarmış
yaşadıkları dağlar kadar
yalnızlığı yaşadıkları kadarmış…

bir ev yapmış kendisine
ağaçlardan duvarları
çiçeklerden bahçesi olan şirin bir ev …

her sabah penceresini açtığında
penceresinin önüne küçük bir serçe konarmış …

serçe her sabah konar ve
evin içini seyredermiş …
bu garip ve yalnız adama içerler
onun için üzülür, kahredermiş

üzülürmüş üzülmesine ama
sebepsiz değilmiş elbet
serçe bu yalnız adamı çok sever
ama ona bunu söyleyemezmiş …

yine bir sabah minik serçe
uçup pencerenin önüne konduğunda
pencerenin açık olmadığını görünce
merak etmiş ve içeriye doğru bakmış

birde bakmış ki
yalnız adam yatağına uzanmış öylece yatıyormuş
belli ki çok hasta
belli ki bakacak kimsesi yokmuş

bu durum böyle haftalarca devam etmiş
serçe artık üzülmekten yorulmuş
ve gözyaşı dökmeye başlamış …

derken adam iyileşmiş ve
yine her sabah penceresini açmaya başlamış
ama bir şey dikkatini çekiyormuş
günlerdir penceresine konan serçeyi
artık hiç göremiyormuş …

yalnız adamı bir merak sarmış
acaba nereye kayboldu minik serçe?
her yere bakmış ama minik serçeye rastlayamamış…

bir gün penceresinin altındaki çiçekleri sularken
serçenin cansız bedenine rastlamış
serçe oracığa düşüp kalmış …

adam bu duruma çok üzülmüş
ve minik serçenin böyle anlamsız ölümüne
akıl-sır erdirememiş

derken yalnız adam bu minik serçeye
bir mezar hazırlamaya başlamış
tam o sırada yaşlı bir serçe konmuş yanı başına
ve üzülen adama teselli vermek istemiş
adam sormuş “tanır mıydın minik serçeyi” diye
yaşlı serçe “tanırdım” demiş …

“bana biraz ondan bahset” demiş adam
yaşlı serçe;
minik serçenin bu yalnız adama olan
sevgisini anlatmaya başlamış …
adam bu durumu fark edemediği için
çok üzülmüş …

yaşlı serçe tekrar başlamış anlatmaya
“senin hastalığına çok üzüldü,
günlerce pencerende ağladı” demiş
bunun üzerine
adamın üzüntüsü bir kat daha artmış …
yalnız adam tekrar sormuş
“peki neden ölmüş olabilir biliyor musun? ”
yaşlı serçe;
“sen bizler hakkındaki gerçeği
bilmez misin? ” demiş
“hayır” demiş yalnız adam “bilmiyorum”
“nedir peki? ”
“serçeler ağladıkları zaman ölürler! ”

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.