Leylek Hikayesi Okul Öncesi

saygı değeri
alay etmemek
değerler eğitimi

TİLKİ İLE LEYLEK

Ormanların en kurnaz hayvanı tilkidir. Bir ormanda, bu kurnaz tilkilerden birisi dolaşıyormuş. Türlü türlü kurnazlıklar düşünüyormuş. Kuyruğunu sallaya sallaya &#;Ne yapsam ne etsem&#; diye söyleniyormuş. Bir süre kırlarda boş boş gezinmiş.
- Dalga geçebileceğim birilerini bulsam da biraz eğlensem, diye sağa sola bakınmış. Bu sırada tepede uçan uzun gagalı uzun bacaklı akıllı leyleği görmüş. Aşağıdan seslenmiş:
- Bay leylek! Aşağı in de biraz laflayalım. Tilkinin çağrısına uyan leylek kanat çırpa çırpa gelip tilkinin yanına konmuş. Uzun gagasını açıp konuşmaya başlamış.
- Tilki kardeş beni niye çağırdın? Yiyecek bulmam lâzım. Evde yiyecek hiç bir şey yok, demiş. Tilki kurnaz kurnaz gülümsemiş. Akıllı leyleğe:
- Ben de seni akşam yemeğe davet etmeyi düşünüyordum. Ne dersin? Akıllı leylek kurnaz tilkinin durup dururken yaptığı davete bir anlam verememiş. İşin içinde bir iş olduğunu seziyormuş. &#;Bakalım sonunda ne çıkacak&#; diyerek tilkinin yemek davetini kabul etmiş. Uçarak oradan ayrılmış. Tilki de koşarak yuvasına gitmiş.
Hazırlıklara başlamış. Ateşi yakmış, tencereyi ateşin üzerine koymuş. Az sonra hazırladığı çorba etrafa nefis kokular yaymaya başlamış. Çorbayı genişçe bir tabağa koyarak masanın üzerine bırakmış.
Bu sırada akıllı leylek çıkagelmiş.
- İyi akşamlar tilki kardeş. Umarım vaktinde gelmişimdir? Diyerek içeri girmiş.
Kurnaz tilki;
- İyi akşamlar. Tam vaktinde geldin. Bende senin için nefis bir çorba hazırladım. Hadi oturalım, soğumadan yemeğimizi yiyelim, diyerek karşılık vermiş.
Kurnaz tilki ve akıllı leylek, yemek masasına oturmuşlar. Tilki tabağın içerisindeki çorbayı şapur şupur içmeye başlamış. Leylek ise gagası çok uzun olduğundan tabağın içerisindeki çorbayı bir türlü içemiyormuş. Tilki leyleğin halini gördükçe kıs kıs gülüyormuş. Tabaktan çorbayı içemeyen leyleğe:
- Leylek kardeş, çorbayı beğendin mi? Aman hepsini
iç, karnını güzelce doyur, diyerek alaylı alaylı gülmüş.
Leylek bozuntuya vermemiş.
- İçmez olur muyum tilki kardeş, çok güzel olmuş. Karnım da epeyce doydu, diyerek yanıtlamış kurnaz tilkiyi.
Leylek, kurnaz tilkinin oyununu anlamış. Karşılığında kurnaz tilkiye bir oyun oynamaya karar vermiş.
Akıllı leylek:
- Yarın akşam da yemeği biz de yiyelim. Senin için çok güzel bir sofra hazırlayacağım. Gelirsen ben de bu iyiliğinin altında kalmamış olurum, diyerek kurnaz tilkiyi evine davet etmiş.
Tilki, leyleğin davetini kabul etmiş. Leylek iyi akşamlar diyerek yuvasına doğru uçmuş.
Ertesi akşam tilki hazırlanıp, leyleğin yuvasına gitmiş. Akıllı leylek hazırladığı oyundan habersiz olan tilkiyi karşılamış.
- Aman geldin de ne iyi ettin. Ben de sana nefis yemekler hazırlamıştım. Hadi oturalım da bir güzel karnımızı doyuralım. İkisi yemek masasına oturmuşlar. Masada derin ve dar ağızlı bir kase içerisinde yemekler duruyormuş. Leylek uzun gagasını rahatlıkla kaseden içeri daldırıp, başlamış afiyetle yemeye. Tilki ise bir türlü burnunu kaseye sokamıyormuş.
Leylek yemeği bir güzel yiyip karnını doyurmuş. Tilki ise bir lokma bile yiyememiş. Sonunda kurnaz tilki, akıllı leyleğin ona oynadığı oyunu anlamış. Kendi yaptığı hatanın farkına varmış. O günden sonra hiç kimseyle alay etmemiş.

ALINTI

Göç Etmek İstemeyen Şaşkın Leylek Masalı

Şaşkın Leylek de diğer leylekler gibi kışa doğru sıcak ülkelere göç edermiş.

Ama bu sene bizim Şaşkın Leylek&#;e bir tembellik çökmüş ki sormayın.

Değil uzun bir yolculuğa çıkmak, şuradan şuraya bile gitmek istemiyormuş.

Leylek sürüsünün yaşlı leylekleri onu karşılarına alıp uzun uzun nasihat etmişler

&#; Yapma Şaşkın Leylek! Tembelliği bırak, burada Kalırsan ölürsün. Yazık edersin gençliğine. Gel söz dinle Bizimle birlikte göç et.

Şaşkın Leylek hiçbirine aldırmamış. Uzun kavak ağacının tepesindeki yuvada rahatına bakmış:

 &#; Daha kışa çok var, diyormuş. Havalar biraz daha soğusun hele&#;

Havalar her gün biraz daha soğuyormuş&#; Ama Şaşkın Leylek farkında olamıyormuş.

Bir gün ilk defa üşüdüğünü hissetmiş. Buz gibi soğuk bir rüzgâr esiyormuş. Yuvasına büzülmüş.

&#; Amma da soğuk ha, diye mırıldanmış.

Arkadaşlarım çoktan sıcak bölgeye gitmişlerdir.

Sonra kendi kendine sormuş:

“Burada kalmakla iyi mi ettim acaba?”

Bunları düşünürken, “cik cik” diye sesler duymuş. Başını yuvasının kapısından dışarı uzatmış. Ne görsün? Kendisi gibi göçmen kuşlardan bir kırlangıç ağacın tepesinde dolanıp durmuyor mu?

&#; Hey, diye bağırmış. Sen buralarda ne arıyorsun bakalım? Kırlangıç biraz daha alçalmış

&#; Sorma leylek ağabey, demiş. Bu kışı burada geçirmek için inat ettim. Arkadaşlarımla bahse tutuştum. Döndüklerinde beni sağ bulurlarsa bir yaz boyu besleyecekler. Koca bir mevsimi rahat geçireceğim. Ama baksana, hava o kadar soğudu ki, dayanamıyorum. Rüzgâr incecik kemiklerime kadar işliyor. Ne olur, yuvanda bana da bir yer ayır.

&#; Tabii, demiş Şaşkın Leylek. Yalnızlıktan canım sıkılıyordu. Geldiğin iyi oldu.

Kırlangıç yuvaya girmiş. Girer girmez de:

 &#; Çok üşüyorum, demiş. Şaşkın Leylek:

&#; Daha soğuklar yeni başlıyor. Kar yağmaya başlayınca burada barınamayız.

&#; Peki ne yapacağız?

&#; Mutlaka gitmeliyiz. Sıcak bölgelere gitmeliyiz. Arkadaşlarımız oraya çoktan varmıştır. Kim bilir ne kadar rahattırlar şimdi.

Kırlangıç güneşli, sıcak bir havanın özlemi içinde acı acı ötmuüş:

&#; Cik cik&#; Çok üşüyorum.

Zavallıcığın bütün vücudu titriyormuş. Şaşkın Leylek kendini unutmuş. Acıma duygusu öne çıkmış. Şu zavallı küçük kuşa yardım etmeliymiş.

Tembelmiş, ama kötü yürekli de değilmiş. Kocaman kanatlarından birini açmış:

&#; Gir kanadımın altına küçük kuş, demiş. Orası sıcaktır, Isıtırım seni.

Kırlangıç hemen söyleneni yapmış:
 &#; Oooh, bana annemi hatırlattın leylek ağabey&#; Üşüyünce böyle kanadının altına sokardım başımı. Ne sıcacık olurdu orası, iyice ısınırdım.

Şaşkın Leylek üzgün üzgün gagasını oynatmış:
&#; Şimdi bunları düşünme, demiş. Isınmaya çalış. Durum hiç de parlak değilmiş. Hava iyiden iyiye kararmış, rüzgâr iyice soğumuş, eskisinden hızlı esmeye başlamış. Ağaçlara çarpınca ıslık sesi gibi sesler çıkıyormuş.

Şaşkın Leylek&#;in kanadı altında soğuktan korunan küçük kırlangıç başını uzatmış.

&#; Cik cik. Hey leylek ağabey.

&#; Ha ne var, ne oldu?

&#; Aaa! Doğrusu çok tuhaf.

Şaşkın Leylek büsbütün şaşırmış:

&#; Nedir tuhaf olan, diye sormuş.

&#; Ne olacak? Her çağırdığım da “Efendim” diyeceğine, “Ha, ne var? diyorsun.

Şaşkın Leylek kırlangıcın üstündeki kanadını çekmiş:

&#; Seni gidi seni, diye homurdanmış. Isınınca keyfin yerine geldi, değil mi? Alay etmeye başladın. Kırlangıç:

&#; İnan ki alay etmiyorum. Annem böyle söylerdi hep. &#;Birisi seni çağırınca, efendim diye karşılık ver&#;” derdi. Yoksa seni üzdüm mü, leylek ağabey? Leylek, gagasıyla kırlangıcın tüylerini okşamış:

&#; Yok canım, neden üzülecekmişim? Laf olsun diye söyledim işte.

Bu sözler kırlangıcı rahatlatmış. O geceyi , birbirlerine sokularak geçirmişler. Ertesi sabah hava iyiden iyiye açmış. Hafif bir de güneş çıkmış.

Gecenin soğuğuyla titreşen iki arkadaş güneşi görünce çığlık çığlığa bağrışmışlar.

&#; Yaşasın, güneş çıktı!

Şaşkın Leylek&#;in aklı başına gelmiş çoktan. Arkadaşlarından ayrılmakla ne büyük hata ettiğini anlamış. Birkaç gün hava güzel gidecek olsa arkadaşlarına kavuşabilirmiş.

 &#; Bana bak küçük kuş, demiş kırlangıca dönüp. Sen inadının, ben tembelliğimin kurbanı olduk. Dün gece kar yağsaydı ne yapacaktık? Burada ölürdük herhalde. Şimdi vakit geçirmeden kanatlarımızı açalım. Ne inadın, ne de tembelliğin bir yararı var bize. Arkadaşlarımızın yanına gitmeye çalışalım.

Kırlangıç birkaç kere ötmüş:

&#; Çok haklısın ağabey, hemen gidelim. Bu geceyi ömrüm oldukça unutamayacağım.

Yuvayı terk etmişler. Solgun kış güneşinin yükseldiği tepeye doğru uçmuşlar.

Ve bir gün emeklerinin karşılığını görmüşler. Arkadaşlarına kavuşmuşlar. Burası sıcacık bir ülkeymiş. Göçmen kuşlar neşeyle dolaşıyor, günlük yiyeceklerini arıyorlarmış. İkisi için de güzel günler yeniden başlıyormuş&#;

Kısa Hikayeler &#; Keloğlan Masalları &#; 4 Yaş Masalları

Mısır'da yaşayan leylekler nisan ayı gelince havalar ısınmaya başlar başlamaz Anadolu'ya göç edermiş. Senelerden bir sene mart ayının ortasında kar yeni kalkmışken bir leylek Anadolu'ya gelmiş ve Keloğlan'ın evinin bacasına yuva yapmış. Keloğlan şaşkın, anası şaşkın leyleğe bakakalmışlar.

Keloğlan:

" Var bunda bir iş. " demiş.

Anası:

" Aldırma oğlum, erkenci leylektir. " deyip geçiştirmiş.

Keloğlan ertesi gün ocağın içinde bir altın bulmuş. Sonraki gün bir altın daha bulunca çatıya çıkmış. Anlamış ki, altınları bacadan aşağı atan leylektir.

Keloğlan:

" Leylek leylek, güzel leylek, bir derdin var senin, anlat leylek. " demiş.

Leylek:

" Keloğlan Keloğlan, bende de sende de vardır iki göz , benim derdimi sen çöz. "

Keloğlan:

" Leylek leylek, kanatlı leylek, kırmızı gagalı, altınlı leylek. Senden ferman, benden derman. "

Bunun üzerine leylek derdini anlatmış: Leyleklerin padişahı olduğunu, Mısır'da yaşadığını, dünyanın dört bir yanındaki leyleklere hükmettiğini ama tahtını bırakacağı bir varisinin olmadığını belirtmiş. Uzun araştırmalar, bilgelerden, bilginlerden yardım istemeler sonuç vermemiş ve bir gece rüyasına giren Keloğlan'ın yönlendirmesiyle geldiğini söylemiş. O keloğlan sendin Keloğlan, bende altın çoktur Keloğlan, sözümde yalan yoktur Keloğlan, derdime çare buldur Keloğlan.

Keloğlan ezilmiş, büzülmüş, genişlemiş, daralmış. Şapkasını çıkarmış, kel başını kaşımış:

" Ey leyleklerin padişahı, buraya gelirken neden eşinizi getirmediniz, sarayda mı bıraktınız? " diye sormuş.

Leylek:

" Benim hiç eşim olmadı ki. " demiş.

Keloğlan:

" Eşiniz olmazsa yavrunuz olmaz. "

Leylek:

" Yavrumun olması için mutlaka eşimin olması mı lazım? Yıllardır beni bu yönde uyaranları zindana attırmıştım. Şimdi kafama dank etti. Şu üstüne oturduğum çuvaldaki altınlar senin. Derdime çare buldun. Teşekkürler Keloğlan. "

Leyleklerin padişahı uçup gitmiş. Keloğlan altınları almış. Kendine bir saray yaptırmış. Kellerin padişahı olduğunu ilan etmiş. Dünya güzeli bir kızla evlenmiş.

Bir yıl sonra nisan ayında Anadolu'ya gelen leyleklerden biri, Keloğlan'ın sarayının bacasına yuva yapmış. Bu postacı leylekmiş ve leyleklerin padişahından bir mektup getirmiş. Mektupta, artık eşim var, stop, dört yavrum oldu, stop, senden ne haber, stop, yazılıymış.


SON