Bilgisiz Insan Meyvesiz Ağaca Benzer

Yüzyıllar boyu kulaktan kulağa aktarılan sözlü kültür unsurlarından biri de deyimler ve atasözleridir. Bu atasözleri hayatın hemen hemen her alanında kullanılmakta ve tecrübelerin aktarılmasına aracı olmaktadır. Bu kapsamda araştırılan "kitapsız büyüyen çocuk susuz ağaca benzer atasözünün anlamı nedir" sorusunun yanıtı haberimizde yer alıyor. İşte kitapsız büyüyen çocuk susuz ağaca benzer atasözünün uzun ve kısa anlamı, TDK açıklaması ve cümle içinde kullanım örnekleri.

KİTAPSIZ BÜYÜYEN ÇOCUK SUSUZ AĞACA BENZER TDK SÖZLÜK ANLAMI

Türk Dil Kurumu Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü'ne göre "kitapsız büyüyen çocuk susuz ağaca benzer" atasözü; "çocuk için kitap su kadar önemli ve hayati bir ihtiyaçtır" anlamına gelir. Bitkilerin yaşaması ve yetişmesi için en temel ihtiyacı sudur. Susuz kalan bitki kısa süre içinde kurur. Yetersiz sulanan bitkilerse cılız ve verimsiz olur. Tıpkı bu örnekte olduğu gibi, bilgisiz ve eğitimsiz kalan insan da cahil olur ve zihni tıpkı kuruyan bir ağaç gibi kurur. Bu nedenle bu Çin özdeyişi insanın çocukluktan itibaren kitapla beslenmesi gerektiğini ifade eder.

KİTAPSIZ BÜYÜYEN ÇOCUK SUSUZ AĞACA BENZER NE DEMEK?

Bir çocuğun fiziksel gelişimi için yemesi içmesi şartsa, aklının gelişmesi için de kitap okuması şarttır. Çocuğu zihnen geliştirmek ve yetiştirmek için kitap okumasına önem göstermek gerekir. Bu durumu ifade etmek üzere "kitapsız büyüyen çocuk susuz ağaca benzer" sözü kullanılmaktadır.

KİTAPSIZ BÜYÜYEN ÇOCUK SUSUZ AĞACA BENZER ÖRNEKLERİ

Yemek yemeyi ihmal etmediğin gibi kitap okumayı da ihmal etmemelisin. Çünkü kitapsız büyüyen çocuk susuz ağaca benzer.

Cahil Adam Meyve Vermeyen Ağaca Benzer Atasözü İle İlgili Kompozisyon Yazınız .

Cahil insanlar her şeyi kendilerini bildiği sanırlar . Onun için bir topluluk içinde sürekli kendilerini ispatlamaya çalışan , bilgisiz kimselerdir . Kulaktan duyma bilgilerle kendilerini bilgili zannederler . Oysa konuştukları boş laftır . Cahilin konuştuğunun  ne kendisine ne de içinde yaşadığı topluma faydası olur . Cahil insan kendi bildiğinden şaşmaz ve  üstüne üstlük bilgili insanları da bir şey bilmemekle suçlayacak kadar pişkin olur .

Böyle kimselerin  icraati sadece laflarındadır . Çünkü uygulamalarında hiç bir şey göremezsiniz . Aynı şeyleri defalarca söylemekten asla bıkmazlar ve bir de anlattıkları şeyler için onay beklerler . Onun için böyle kimseler ile çok haşır neşir olmamak gerekir .  Kendi menfaatlerini her şeyin üzerinde görürler .  Empati duygusundan yoksun insanlardır . Sadece kendi nefislerini düşünen, zavallı varlıklardır . Az bilirler fakat çok savunurlar . Sürekli bir boş konuşma, laf kalabalığı içine girme halleri vardır. Onları değiştirmek istediğinizde, sizi tersleyebilir ve sizi toplum içinde çok zor bir duruma düşürebilirler . Onun için dikkatli olmak gerekir ve böyle kişiler  anlamıyorsa çok da ona laf anlatma derdine girilmemelidir .   Her fırsatta kendilerinden bahseden ve sürekli kendilerini öven kimselerdir . En sevmedikleri şey ise onlara cahil denilmesidir . Ama cahil olduklarının bir türlü farkına varmazlar. Topluma faydalı bir iş  yapmazlar. Meyve vermeyen bir ağaç gibidirler. Az düşünüp çok laf ettikleri için  toplum tarafından fazla sevilmezler. sabit fikirlidirler, yanlışlarını kabul etmezler ve değişime kapalı olan insanlardır. Değişime, ilerlemeye kapalı olan insanlardan da pek bir şey beklenmez . Uzmanlık alanı olmadığı konularda bile sanki kendisi en iyi uzmanmış gibi davranır . Kimseye faydası olmaz , boş gelir , boş gider. Onun için cahil olmamalıyız . Devamlı okumalıyız, kendimizi geliştirmeliyiz, yeniliklere açık olmalıyız ve sabit fikirli olmamalıyız .

Meyve veren ağaç gibi olmalıyız . Az ve öz konuşmalıyız. Her şeyi biliyorum havası içine girmemeliyiz. Alçakgönüllü olmalıyız. Bencil olmalıyız, biz düşüncesi ile hareket etmeliyiz.