Micardis 80 Mg Yan Etkileri

Farmakoterapötik grup: anjiyotensin II antagonistleri ve diüretikleri, ATC kodu: C09DA07

Micardis Plus, bir anjiyotensin II reseptör antagonisti, telmisartan ve bir tiazid diüretik, hidroklorotiyazidin bir kombinasyonudur. Bu bileşenlerin kombinasyonu, ilave bir hipotansif etkiye sahiptir ve kan basıncını tek başına herhangi bir bileşenden daha fazla düşürür. Micardis Plus günde bir kez terapötik doz aralığında kan basıncında etkili ve pürüzsüz bir düşüşe neden olur.

Etki mekanizması

Telmisartan oral olarak aktif ve spesifik bir anjiyotensin II reseptör alt tipi 1'dir (AN₁) - Antagonistler. Telmisartan, anjiyotensin II'yi at üzerindeki bağlanma yerinden çok yüksek bir afinite ile yer değiştirir₁ - anjiyotensin II'nin bilinen etkilerinden sorumlu reseptör alt tipi. Telmisartan, at'de kısmi agonist aktivite göstermez₁ - reseptör. Telmisartan DEN'i seçici olarak bağlar₁ - reseptör. Bağlama dayanıklıdır. Telmisartan, AT dahil diğer reseptörlere yakınlık göstermez₂ ve daha az karakterize edilmiş diğer reseptörler. Bu reseptörlerin fonksiyonel rolü bilinmemektedir ve seviyeleri telmisartan ile arttırılan anjiyotensin II ile olası aşırı uyarılmanızın etkisi bilinmemektedir. Plazma baldosteron seviyeleri telmisartan ile azalır. Telmisartan insan plazma reninini inhibe etmez veya iyon kanallarını engellemez. Telmisartan, bradikinin'i de parçalayan enzim olan anjiyotensin dönüştürücü enzimi (kininaz II) inhibe etmez. Bu nedenle, bradikinin aracılı yan etkilerin güçlendirilmesi beklenmemektedir.

Sağlıklı gönüllülere uygulanan 80 mg'lık bir telmisartan dozu, kan basıncında uyandırılan anjiyotensin II artışını neredeyse tamamen inhibe eder. İnhibitör etki 24 saat boyunca korunur ve yine de 48 saate kadar ölçülebilir.

Hidroklorotiyazid bir tiazid diüretiktir. Tiazid diüretiklerinin kan basıncını düşürücü etkisinin mekanizması tam olarak bilinmemektedir. Tiyazidler elektrolit emiliminin renal tübüler mekanizmalarını etkiler ve sodyum ve klorür atılımını yaklaşık eşdeğer miktarlarda doğrudan arttırır. Hidroklorotiyazidin diüretik etkileri plazma hacmini azaltır, plazma renin aktivitesini arttırır, aldosteron sekresyonunu arttırır, bu da idrarda potasyum ve bikarbonat kaybında bir artışa ve serum potasyumunda bir azalmaya yol açar. Muhtemelen renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini bloke ederek, telmisartanın birlikte uygulanması, bu diüretiklerle ilişkili potasyum kaybını tersine çevirme eğilimindedir. Hidroklorotiyazid ile diürez 2 saat içinde başlar ve pik etki yaklaşık 4 saat sonra ortaya çıkar, etki yaklaşık saat sürer.

Klinik etkililik ve güvenlik

Esansiyel hipertansiyon tedavisi

İlk telmisartan dozundan sonra, antihipertansif aktivite 3 saat içinde yavaş yavaş ortaya çıkar. Kan basıncındaki maksimum düşüşe genellikle tedavinin başlamasından hafta sonra ulaşılır ve uzun süreli tedavi sırasında korunur. Antihipertansif etki, dozlamadan 24 saat sonra sabit kalır ve ayaktan kan basıncı ölçümlerinin gösterdiği gibi, bir sonraki dozdan önceki son 4 saati içerir. Bu, plasebo kontrollü klinik çalışmalarda 40 ve 80 mg telmisartan dozlarından sonra% 80'in üzerinde maksimum etki noktasında ve bir sonraki dozdan (zirve koşullarına kadar) hemen önce alınan ölçümlerle doğrulanır.

Hipertansiyonu olan hastalarda telmisartan, nabız hızını etkilemeden hem sistolik hem de diyastolik kan basıncını azaltır. Telmisartanın kan basıncını düşürücü etkinliği, diğer antihipertansif ilaç sınıflarındaki aktif maddelerinkiyle karşılaştırılabilir (telmisartanın amlodipin, atenolol, enalapril, hidroklorotiyazid ve lisinopril ile karşılaştırıldığı klinik çalışmalarda kanıtlanmıştır).

Çift kör kontrollü bir klinik çalışmada (n = hasta, etkinlik açısından test edilmiş olan) 80 mg / mg kombinasyonuna yanıt vermeyenlerde, 80 mg / mg / mm Hg kombinasyonu ile devam eden tedaviye kıyasla 80 mg / 25 mg kombinasyonunun artımlı kan basıncını düşürücü etkisi (SBP / DBP) kanıtlanmış (Düzeltilmiş ortalama değişimlerdeki fark, başlangıç değerine göre değişir). 80 mg / 25 mg kombinasyonu ile yapılan bir takip çalışmasında, kan basıncı daha da düşürüldü (bu da toplam / mm Hg (SBP / DBP) azalmaya yol açtı).

Valsartan / hidroklorotiyazid mg / 25 mg'a kıyasla benzer 8 haftalık çift kör plasebo kontrollü klinik çalışmaların birleştirilmiş analizinde (n = hasta, etkinlik açısından test edilmiş olan) / mm Hg'lik önemli ölçüde daha yüksek kan basıncını düşürücü bir etkiydi (SBP / DBP) kanıtlanmış (Düzeltilmiş ortalama değişimlerdeki fark, başlangıç değerine göre değişir) telmisartan / hidroklorotiyazid kombinasyonu lehine 80 mg / 25 mg.

Telmisartan ile tedavinin aniden sona ermesinden sonra, kan basıncı, herhangi bir geri tepme hipertansiyonu belirtisi olmadan birkaç günlük bir süre boyunca yavaş yavaş tedavi öncesi seviyelere döner.

Kuru öksürük insidansı, telmisartan ile tedavi edilen hastalarda, iki hipotansif tedavinin doğrudan karşılaştırıldığı klinik çalışmalarda anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri verilen hastalara göre anlamlı derecede düşüktü.

Kardiyovasküler önleme

UNUTMAYIN (Devam Eden Telmisartan Yalnız ve Ramipril Global Endpoint Denemesi ile Birlikte) telmisartanın etkilerini karşılaştırdı, ramipril ve telmisartan ve ramipril'in kardiyovasküler üzerinde kombinasyonu, koroner arter hastalığı öyküsü olan 55 yaş ve üstü hasta ile sonuçlanır, İnme, TIA, periferik arter hastalığı veya tip 2 diabetes mellitus, son organ hasarı kanıtı eşliğinde (Örneğin. Retinopati, sol ventrikül hipertrofisi, makro veya mikro albüminüri) kardiyovasküler olaylar için risk altındaki tek popülasyon.

Hastalar aşağıdaki üç tedavi grubundan birine randomize edildi: telmisartan 80 mg (n = ), ramipril 10 mg (n = ) veya telmisartan 80 mg artı ramipril 10 mg (n = ) kombinasyonu ve ortalama gözlem süresi yıldır.

Telmisartan, kardiyovasküler ölümün birincil bileşik uç noktasını, ölümcül olmayan miyokard enfarktüsünü, ölümcül olmayan inmeyi veya konjestif kalp yetmezliği için hastaneye yatmayı azaltmada ramipril ile benzer bir etkiye sahipti. Birincil sonlanım noktasının insidansı telmisartan (% ) ve ramipril (% ) gruplarında benzerdi. Telmisartan için risk oranı. ramipril sahtekarlığı (% CI - , p (aşağılık olmaması) = marjla ). Toplam ölüm oranı% veya idi. Telmisartan ve ramipril ile tedavi edilen hastalarda%

Bulundu, telmisartanın kardiyovasküler ölümün önceden tanımlanmış ikincil son noktasında olduğunu, ölümcül olmayan miyokard enfarktüsü ve ölümcül olmayan inme benzer şekilde etkili ramiprildir [ (% CI ) s (aşağılık değil) = ] UMUT referans çalışmasındaki birincil son nokta (Kalp Çıktılarını Önleme Değerlendirme Çalışması) ramiprilin plaseboya göre etkilerini incelemişti.

TRANSCEND randomize ACE - I-INTOLERANTE, standart bakıma ek olarak ONTARGET'ten telmisartan 80 mg (n = ) veya plasebo (n = ) ile benzer dahil etme kriterlerine sahip hastalar. Dolandırıcılığın ortalama takip süresi 4 yıl 8 aydır. Birincil kompozit sonlanım noktasının insidansında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (kardiyovasküler ölüm, ölümcül olmayan miyokard enfarktüsü, konjestif kalp yetmezliği için ölümcül olmayan inme veya hastaneye yatış) tespit [ risk oranı ile telmisartanda% ve plasebo gruplarında% (% 95) - , p = 0,). Kardiyovasküler ölüm, ölümcül olmayan miyokard enfarktüsü ve ölümcül olmayan inmenin önceden tanımlanmış ikincil bileşik uç noktasında plaseboya kıyasla telmisartan kullanıldığına dair kanıtlar vardı [ (% 95) - , p = )]. Kardiyovasküler mortalite için kullanım kanıtı yoktu (tehlike oranı ,% 95 CI - ).

Telmisartan ile tedavi edilen hastalarda ramipril ile tedavi edilen hastalara göre öksürük ve anjiyoödem daha az bildirilirken, telmisartan ile hipotansiyon daha sık bildirilmiştir.

Telmisartanın ramipril ile kombinasyonu, sadece ramipril veya telmisartandan daha fazla avantaj sağlamamıştır. CV mortalitesi ve tüm nedensellik kombinasyonla sayısal olarak daha yüksekti. Düşük kombinasyonda hiperkalemi, böbrek yetmezliği, hipotansiyon ve senkop insidansı da anlamlı derecede yüksekti. Bu nedenle, bu popülasyonda telmisartan ve ramipril kombinasyonunun kullanılması önerilmez.

"İkinci Vuruşlardan Etkili Bir Şekilde Kaçınılması İçin Önleme Rejimi" çalışmasında (PROFESS) 50 yaş ve üstü hastalarda, son zamanlarda felç geçirdi, telmisartanın plasebo ile karşılaştırıldığında% 'a kıyasla artmış sepsis insidansı bulundu [RR (% 95 güven aralığı - ) ölümcül sepsis vakalarının insidansı hastalarda idi, telmisartan geliri, arttı (% ) hastalara doğru, plasebo geliri (% ) [RR (% 95 güven aralığı ). Telmisartan kullanımı ile bağlantılı olarak gözlenen artmış sepsis oranı ya rastgele bir bulgu olabilir ya da şu anda bilinmeyen bir mekanizma ile ilişkili olabilir.

İki büyük randomize, kontrollü çalışma (ONTARGET (Yalnız devam eden Telmisartan ve Ramipril Global Endpoint Denemesi ile birlikte) ve VA NEPHRON-D (diyabet için nefropati gazileri)) incelenen bir anjiyotensin II Reseptör bloker ile ACE inhibitörünün kombinasyonunu kullanmıştır. .

ONTARGET, kardiyovasküler veya serebrovasküler hastalık veya tip 2 diabetes mellitus öyküsü olan hastalarda, endorgan hasarı belirtileri ile ilişkili bir çalışmadır. Daha ayrıntılı bilgi için yukarıdaki “Kardiyovasküler önleme” başlığına bakın. VA NEPHRON-D, tip 2 diyabetes mellitus ve diyabetik nefropatisi olan hastalarda yapılan bir çalışmadır. Bu çalışmalar böbrek ve / veya kardiyovasküler sonuçlar ve mortalite üzerinde anlamlı bir olumlu etki göstermezken, monoterapiye kıyasla hiperkalemi, akut böbrek yaralanmaları ve / veya hipotansiyon riski artmıştır. Benzer farmakodinamik özellikleri nedeniyle, bu sonuçlar diğer ACE inhibitörleri ve anjiyotensin II reseptör blokerleri için de geçerlidir. Bu nedenle ACE inhibitörleri ve anjiyotensin II reseptör blokerleri diyabetik nefropatili hastalarda aynı anda kullanılmamalıdır.

ALTITUDE (kardiyovasküler ve böbrek hastalıkları için uç noktaları kullanarak tip 2 diyabette aliskiren çalışması) tip 2 diyabetes mellitus ve kronik böbrek hastalığı olan hastalarda ACE inhibitörü veya anjiyotensin II reseptör bloker ile standart tedaviye aliskiren ilavesinden yararlanan bir çalışmadır, kardiyovasküler her ikisi de. Olumsuz sonuç riskinin artması nedeniyle çalışma erken sonlandırıldı. Aliskiren grubunda kardiyovasküler ölüm ve inme plasebo grubuna göre daha yaygındı ve advers olaylar ve ciddi advers olaylar (hiperkalemi, hipotansiyon ve böbrek yetmezliği) aliskiren grubunda plasebo grubuna göre daha sık bildirildi.

Epidemiyolojik çalışmalar, hidroklorotiyazid ile uzun süreli tedavinin kardiyovasküler mortalite ve morbidite riskini azalttığını göstermiştir.

Telmisartan / HCTZ'nin katı doz kombinasyonunun mortalite ve kardiyovasküler morbidite üzerindeki etkileri şu anda bilinmemektedir.

Pediatrik popülasyon

Çalışmaya Alınma Kriterleri:
1. Sekonder HT nedenlerinin dışlanmış olması,
2. On sekiz yaşından sonra veya 50 yaşından önce HT tanısının konmuş hastalar,
3. Yeni HT tanısı alan veya antihipertansif tedavi almayan hastalar,
4. JNC VII' ye göre evre 1 (sistolik kan basıncı &#; mmHg arasında olanlar veya diyastolik kan basıncı 90&#;99 mmHg arasında olanlar) veya evre 2 (sistolik kan basıncı mmHg üzeri olanlar veya diyastolik kan basıncı mmHg olanlar) HT olan hastalar,
5. Çalışmaya katılmayı kabul etmiş olan hastalar.

Çalışma dışı tutulma kriterleri:

1. Şiddetli veya malin HT tanısı konulmuş hastalar,
2. Diyabetes mellitus, metabolik sendrom öyküsü olan veya insülin metabolizması üzerine etkili ilaç kullanan hastalar,
3. Tuz diyetine uymayan hastalar,
4. Bilinen koroner arter hastalığı, kalp yetmezliği, aritmi, kapak hastalığı, kronik obstrüktif akciğer hastalığı, pulmoner hipertansiyonu, nörolojik hastalığı, renal disfonksiyonu, gebeliği, aşırı obez (vücut kitle indeksi 35'in üzerinde), ekokardiyografide teknik açıdan yeterli görüntü elde edilemeyen, beta-bloker ve ARB kullanımı için kontrendikasyonu olan hastalar çalışma dışı bırakılmıştır.

Çalışmaya alınan hastaların öyküleri alınıp fizik muayeneleri yapıldı. Boy ve kiloları ölçülerek vücut kitle indeksleri ve vücut yüzey alanları hesaplandı. Tüm hastalara 3 hafta süre ile günde 6 gr'dan az NaCl içeren tuzdan fakir diyet, haftada en az 4 gün 30 dakikayı aşan düz yol egzersizi, alkol kısıtlı (maksimum 20 gr/gün) ve sebze ve meyve ağırlıklı DASH diyeti uygulandı. Üç haftanın sonunda 24 saatlik idrarda Na+ ve K+ ıtrahına bakılarak diyete uyumu kontrol edildi. Tuz diyetine ve diğer yaşam modifikasyonuna uymayan hastalar çalışmadan çıkartıldı. Çalışmaya alınan hastalardan 12 saatlik açlık periyodundan sonra sabah kan glükozu, serum üre, kreatinin, elektrolitler, total kolesterol, trigliserid, LDL kolesterol, HDL kolesterol ve insülin seviyeleri ölçüldü. Her hastanın ilk başvurduğu anda elektrokardiyografisi, ekokardiyografisi çekildi, kan basıncı cıvalı manometre ile oturur pozisyonda ve koldan kalp seviyesinde ölçüldü ve kaydedildi.

Hipertansiyon tanısı en az 3 haftadır yukarda bahsedilen yaşam modifikasyonuna uyan hastalarda, sabah ve öğleden sonra saatlerinde olmak kaydıyla en az üç ardışık gün ölçümünde, kan basıncının /90 mmHg'nın üzerinde bulunması ile konuldu.

Kan Basıncının Ölçülmesi: İlk muayenedeki ölçümler her iki koldan yapıldı, yüksek olan koldaki kan basıncı hastanın kan basıncı olarak kabul edildi. İzlemelerdeki kan basıncı ölçümleri tercihen sağ koldan yapıldı. Ölçümler arası en az ikişer dakika olan üç ölçüm yapıldı. Bulunan sonuçların ortalaması hastanın kan basıncı olarak kabul edildi. Kan basıncı ölçümleri sabah 09 ve öğleden sonra 16 da olmak üzere iki defa yapıldı. Kan basıncı ölçümleri 30 dakika öncesinden sigara, çay veya kahve içmemiş, kafein almamış, yemek yememiş ve egzersiz yapmamış haliyle yapıldı. Fenilefrinli nazal dekonjestanlar veya benzeri adrenerjik uyarıcıların kullanmıyor olması dikkate alındı. Hasta sessiz bir odada en az 5 dakika istirahat ettikten sonra oturur pozisyonda KB ölçümüne başlandı. Erka marka cıvalı tansiyon ölçme cihazı ile ölçümler alındı. Ortalama kan basıncı= Diyastolik Kan Basıncı + (Sistolik Kan Basıncı- Diyastolik Kan Basıncı) / 3 formülü ile hesaplandı. Hastaların tedaviye başlanmadan önceki, tedavinin 1. ayındaki, 3. ayındaki ve 6. aynıdaki sistolik kan basıncı, diyastolik kan basıncı ve ortalama kan basıncı değerleri kaydedildi. Kan basıncı Ölçümleri hep aynı kişi tarafından yapıldı.

Glükoz ve lipid metabolizması değerlendirilmesi: Tüm hastalardan 3 haftalık yukarda bahsedilen yaşam modifikasyonu uygulandıktan sonra plazma örnekleri alındı. Plazma örnekleri, 12 saatlik açlık periyodu sonrası, anjiyoket yardımı ile sol antekubital venden alınarak laboratuara gönderildi. Kan örneklerinden, Olympus marka test kitleri ile Olympus AU Otoanalizör (Olympus Optimal Co Ltd- Japon) cihazı kullanılarak serum glükoz, üre, kreatinin, total kolesterol, trigliserid, LDL kolesterol, VLDL kolesterol, HDL kolesterol ve elektrolit düzeyleri ölçümleri yapıldı. Aynı örneklerden serum insülin düzeyleri Immblıte Hormon Analizatörü (Losangales. USA.) ile Immblıte kiti kullanılarak kemiluimmunesans yöntemi ile tayin edildi.

İnsülin rezistansı: HOMA formülünden [HOMA 12 = Açlık insülin (µÜ/mlt)xAçlık kan şekeri (mmol/lt)/] hesaplandı ⁸.

Elektrokardiyografi: Tüm vakalara Nihon Kohden marka Elektrokardiyografi (EKG) cihazı ile rutin 12 kanallı standart EKG kaydı alındı ve EKG'de sol ventrikül hipertrofisi kriterlerini gösteren Romhilt-Estes puan sistemine göre değerlendirildi ⁹.

Ekokardiyografi: Hastaların tamamına kardiyoloji kliniğinde aynı kardiyolog tarafından Acuson Sequa marka, mHz yetişkin probe ile hastalara sol yan supin pozisyonunda transtorasik ekokardiyografi yapıldı. Parasternal uzun aks, kısa aks, apikal dört boşluk ve iki boşluk görüntüleri alınarak M-mode, B mode ve pulse wave doppler yöntemi ile sol ventrikül sistolik ve diyastolik fonksiyonları değerlendirildi. Arka duvar kalınlığı, interventriküler septum kalınlığı, sol ventrikül sistol sonu çapı ve sol ventrikül diyastol sonu çapı, E/A oranları ve izovolumetrik gevşeme zamanı (IVRT) deselerasyon zamanı (DT) ölçüldü. Amerikan Ekokardiyografi Cemiyetinin önerdiği şekilde, sol ventrikül kitlesi ve kitle indeksi Devereux metoduna göre hesaplandı ¹⁰.

Buna göre;
SVK=((İVSK+SVDSÇ+ADK)3-SVDSÇ3: ) (gr)
SVKI=SVK/ vücut yüzey alanı (gr/m2)

Sol ventrikül kitlesi vücut yüzey alanına bölünerek &#;sol ventrikül kitle indeksi&#; hesaplandı. Sol ventrikül kitle indeksinin üst sınırı erkeklerde g/m2, kadınlarda g/m2 olarak kabul edildi ¹¹. Bu rakamların üzerine sahip kişilerde &#;sol ventrikül hipertrofisi&#; tanısı kondu.

Sol ventrikül diyastolik fonksiyonları: Pulsed-wave doppler ile transmitral akım velositesinden pik erken diyastolik akım (Evel), pik geç diyastolik akım (Avel) hızları, deseleresyon zamanı (DT) ve izovolümetrik relaksasyon zamanı (IVRT) ölçümleri yapıldı; E/A oranı hesaplandı. Evel