Seksenler Nevzat Alper
Dönem dizisi yayına girdiğinde hikayesinin hangi yılda geçtiğinin önemi olmaksızın sağcı ve solcu karakterler üzerinden tartışma yaşanır. Çemberimde Gül Oya, Hatırla Sevgili, kısa sürede yayından kaldırılan Bu Kalp Seni Unutur mu, üç sezondur ekrana gelen "lı yıllarda başlayan hikayesini ''lere taşıyan Öyle Bir Geçer Zaman ki, 12 Eylül darbesini öncesi ve sonrasıyla anlatmaya çalışan Seksenler. Diğer dizilerde sağ sol karakterler objektif olmadığı gerekçesiyle beğenilmezken; Seksenler, astsubaylardan tepki alarak bir ilke imza attı. Gelen tepkilerin ardından yapımcının birkaç bölüm sonra insani taraflarını görebilecek ve sevebileceksiniz dediği astsubay karakterler sempati unsuruna dönüşmüş durumda. Solcu Nevzat ve Sağcı Alper''i içinde barındıran Seksenler apolitik karakterleri hikayenin merkezine alırken; Alper ve Nevzat birbirini seven, kollayan, fakat farklı kutuplarda yer alan iki arkadaş olarak kompoze edilmişti. Sadece farklı ideolojilerin peşinde koşan iki arkadaş değil aynı zamanda Nevzat Alper''in kız kardeşine sevdalıydı. Pastane buluşmalarında sürekli Alper''e yakalanıp pastacı Sami''yi yalanlarına ortak ederek gerilim damarını oluşturuyorlardı dizinin. Son bölümlerde her ikisi de darbe sonrası cezaevinde Türkiyem şarkısıyla yapılan işkenceye maruz kalıyorlar.
Hikayesini ''lı yıllarda başlatan ÖBGZK ise aynı kıza gönül veren solcu Ahmet ile Hakan''ın çatışması üzerine inşa etmişti kurgusunu. Güçlü bir karakter olarak kompoze edilen Ahmet, dürüst, hesapçı olmayan, idealist bir kişilik iken; sağcılar pusuya düşüren hain tipler olarak kurgulanmıştı. Sağcıların yanında bir karakter olarak başlayan Hakan, şimdilerde Carolin"le ikili oluşturan milletvekili babasından baskı gören özünde pısırık bir karakterdi. Karşılıksız aşkını elde etmek için kumpas kuran, tehdit eden, alaca bir karakter. Senarist Ahmet Berrin aşkını ölümsüz kılmak için Hakan''a yüklense de Hakan kötü biri değildi hatta özünde iyi biriydi. Kötü şeyler yapan iyi bir insan tanımlamasının hakkını veren, kötü babasına rağmen iyi biri. Annesini hiç görmedik Hakan''ın. Ahmet''in annesi ise idealist bir gazeteci idi kör kurşunlara hedef olan. İnançlarından hiç dem vurulmayan, Özalvari bir suikasta kurban gittiğinde, Allah"ın verdiği canı ancak Allah alır cümlesini kuran Ahmet, senaristin tüm ideallerine hayat veren eklektik bir karakter.
Büyüme sendromunu mantık kurallarını alt üst ederek atlatan Osman"la birlikte 80 darbesi öncesi zamana hikayesini taşıyan ÖBGZK''de, Cemile''nin ve Osman''ın hayatında etkili olacak gizemli karakter Arif''in solcu kimliğinin altı çizilmeye başlandı. Gençliği siyasi mücadele içinde geçmiş, hapiste yatmış Arif, şair, bağlama çalıyor. Osman''ın fikir babası olan Arif sağ sol kavgasına yaptığı yorum ile çekti dikkatleri. Babasından delicesine korkan, sosyalist devrimin tarihini yazanlar benden bahsedecekler kibriyle her hareketin önüne atlayan liseli Aydın''a devrimi kiminle yapacaklarını sordu. Silahla halkla derken meselenin özüne ulaşıldı. Sağcı olanlar halk değil mi dedi. ''Okuldaki sağcı çocukların kaçı zengin çocuğu? Aynı sosyal çevrenin insanlarıyız, ekonomik durumları bizimle aynı, onlar da halk. Milliyetçiliği komünizme karşı gelmek zanneden sağcılar gibi sakın sen de devrimciliği sağcılara karşı gelmek zannediyor olmayasın. Herkesin savaş başlatmak için bir nedeni vardır ama savaş amacı unutturur kendi gerçeklerini dayatır. Savaşta adalet duygusunun yerini intikam duygusu alır. Karşı taraftan öldürdüğün kişi karşı tarafı eksiltir ama seni çoğaltmaz ancak onu kazanırsan çoğalırsın, halk olursun.'' Nitekim Arif''in onlar da halk dediği lisedeki sağcıların lideri gibi gözüken Mithat baskılara dayanamadı ve çocukça bir duyguyla devrim hayalinin peşinde koşan Aydın''ı vurdu.
Dizilerdeki ve filmlerdeki sağcı solcu karakterlerin kökenine inilmez genelde. Nasıl bir çocukluk geçirdiklerini bilmeyiz, anne ve babayla ilişkileri hakkında fikrimiz yoktur. Neden sağcı ya da solcu olmuştur sorusuna cevap aranmaz. Kendi doğrularını çizdiği karakterle empoze etmeye çalışan senarist yapımcı da neden sorusunun peşine düşmeye gerek duymamıştır.
Empatinin Yitimi isimli kitapta sağcı ve solcular arasındaki farkı şu şekilde açıklıyor Arno Gruen. ''Sol isyankar sevgiden korkar, çünkü aksi halde adalet talep ederken aslında annesinin sevgisini aradığını itiraf etmek zorunda kalacaktır. Buna karşılık sağ isyankar sevgiden nefret eder, çünkü aksi halde annesi tarafından hiçbir zaman kendisi için sevilmediğini, sadece babasına karşı bir araç olarak kullanılmak üzere sevildiğini itiraf etmek zorunda kalacaktır. Sol isyankar sevgiden vazgeçebileceğine inanır, sağ isyankar sevgiden nasibini aldığına inanır. Politik tavırlarındaki farkı getiren, sol isyankar iyi olarak yaşanmış annenin vaatlerinde ısrar ederken, sağ isyankarın anne tarafından onaylanmada ısrar etmesidir. Ancak her ikisi de anne ve babayı hem iyi, hem de kötü olarak yaşamış olduklarını gözden kaçırırlar. Her ikisi de yaralanmıştır ve her ikisi de sevgiye ilişkin duygularından vazgeçerek çaresizliğe ve umutsuzluğa karşı direnirler."