Vaktine Esirdir

öyle nasipse ile olayı geçiştirip yan gelip yatarsanız o iş olmaz, hem inanmayacaksın hem çabalayıp koşturmayacaksın. sonra benim kaderimde de bu varmış diyeceksin, kadercilikle değirmen dönmez arkadaşım. sen çabanı göster tırnakların ile kazı gerisi kalsın seni yaratan yolunu bulur, akşam akşam sinir etmeyin insanı.

nasibiniz gerçekten gelip sizi buluyor; vakti gelince ama burada unutulan veya hemen saldırılan bir nokta var: (bkz: tevekkül)

edit: imla

gerçekten öyleymiş.

nasibi beklemek ile yan gelip yatmanın sürekli birbirine karıştırıldığı tümce.

nasibinizin gelmesi başka birşey ona ulaşmak için çalışmak başka birşeydir. nasibin olup olmadığını bilmediğimize göre yan gelip yatmak anlamsızdır. zaten çalışmak bir erdemdir. bu sebeple bile çalışılmalı

bazıları istemese de, çalışmasa da o maddi, manevi değer gelir kendini bulur. bazısı ne kadar istese de, can hıraş şekilde çalışsa da o nasip bir türlü gelmez. burada da tevekkül etmek erdemdir. tevekkül de güzel şeydir. allah'ı kendine vekil bilmek. allah'a teslim olmak. ama allah'a güvenme ve teslim olma istediği sonuç olmayınca vazgeçilecekse bir anlamı yok. kim bilir belki allah bunu test ediyordur

güzel laf, yazalım kenara lazım olur denilecek arşivlik bir cümle imiş

doğru zamanda gelen nasip mi oluyor ki gittiğinde yanlış zaman diyelim belki vakitte an'da saklı bir anlık gaflet o an ki şartlar ve durumun gerektirdiği baskı veya herneyse herşeyi göze alıp onaylıyoruz kabul ediyoruz ama yanlış yapıyoruz iyi düşünüp tartmak lazım yoksa kocaman pişmanlıkları kabul edip hayatımızı zindana çevirebiliriz
ama sağlam laf sağlam tespit
her nasip vaktine esirdir

zaman kendi başına bir varlık değil yalnızca olayların sırasıdır. her dua nasibine , her nasip kendi vaktine esirdir.