Alman Romancılar

kaynağı değiştir]

Barok Edebiyatı genellikle fazla şişirilmiş ve abartılarla doludur. Barok şiiri ise inanç ve çaresizlik, maddecilik ve maneviyat, şiddet ve erdem arasında gidip gelmiştir. Andreas Griphius, Alman barok çağının en büyük lirik şairi olarak tanımlanır. İlahi yazarları ise en ünlü Alman ilahilerini bu dönemde yazmıştır.

Hans Jakob Christoffel von Grimmelshausen'ın Simplicissimus ()'u çok canlı ve gerçekçi bir romandır. Alman nüfusunun üçte birinin yaşamını yitirdiği Otuz Yıl Savaşları'ndaki () acıyı resmeder. Romanın kahramanı Simplicius Simplicissimus, en başta aptaldır ancak acı deneyimlerle zamanla erdem kazanır ve en sonunda dini bir keşiş olarak yaşamak için dünyadan elini çeker.

İkinci Altın Çağ ()[değiştir kaynağı değiştir]

Alman KlasizmiGoethe, Schiller ve Almanya'nın en büyük lirik şairi Friedrich Hölderlin tarafından idare ediliyordu. Klasizm yaklaşık 30 sene boyunca gelişti, ta ki 'de Goethe'nin İtalyan klasik antiklerini incelemek için yaptığı iki senelik bir geziye kadar.

Goethe'nin Wilhelm Meister'in Çıraklığı () romanı aktör ve oyun yazarı olarak doyuma ulaşmaya çalışan Wilhelm üzerine yoğunlaşır. Kitap Wilhelm'in olgunluk, kendini tanıma ve sosyal sorumluluk bilinci kazanması yolunda geçirdiği yavaş ve bazen sancılı süreci anlatır. Bu çalışma kişisel gelişim romanlarının ilk örneği sayılır.

Shakespeare'in yapıtları İngiliz Edebiyatı'nda ne ise Schiller'in büyük tarihsel dramları da Alman Edebiyatı'nda Klasik tarz olarak sahnede kalmıştır. Schiller'in sonraki oyunları çok tartışılan felsefi konuları, Avrupa tarihinin çalışmalarının karmaşık anlamasını, ari düşünceleri, ve büyük bir edebi tarzı birleştirmişti. En ünlü oyunları tarihsel dramalardır: İskoç hükümdari Mary, İskoç Kraliçesi'ni anlatan Mary Stuart (); Fransız kahramanı Joan d'Arc'i anlatan Orleans Kızı (); ve efsanevi İsviçre'li kahramanı anlatan William Tell ().

Hölderlin'in şiiri şiirsel güzelliği felsefi derinlikle birleştirir. Ekmek ve Şarap ( – yeniden düzenlemesi ölümünden sonra 'te yapılmıştır) ve Patmos () gibi klasik güfte ve ağıtları, eski Yunan stilini ve ruhunu canlandırmıştır.

Romantizm[değiştir kaynağı değiştir]

Gerçekçilik (Realizm), günlük yaşamı inanılır kişiler ve her zamanki olaylar aracılığıyla olduğu gibi resmetmeyi amaçlar. Alman edebiyatında gerçekçilik, çoğunlukla "Şiirsel Gerçekçilik" biçimini almış ve günlük yaşamın sanatsal görünümünü yaratmayı amaçlamıştır.

Avrupa'nın diğer yerlerinde gerçekçilik özellikle kent toplumlarının gerilim ve çelişkilerini yakalamayı hedeflemişti. Alman Gerçekçiliği ise geniş ölçüde kırsal ve bölgesel kalmıştır. Gerçekçiler, Adalbert Stifter'in bilim adamı olmayı hedefleyen bir gencin hikâyesi olan Hint Yazı () gibi romanlarla Bildungsroman'a devam etmişlerdi. Bir diğer gerçekçi Bildungsroman Gottfried Keller'in İsviçreli bir ressamın mücadelesi ve gelişimini anlatan Yeşil Henry'dir (). Bu dönemin tipik güçlü bölgeciliğine atıfla, Stifler ve Keller'in romanları sırasıyla Avusturya ve İsviçre köylerinde geçer.

'dan 'e kadar Alman Edebiyatı[değiştir

nest...

140422 140423 140424 140425 140426